برپایی "موزه توالت دهلی نو" به بهانه روز جهانی توالت

در سال ۱۹۹۲ به منظور جلب توجه مردم هند به اهمیت سرویس بهداشتی، موزه‌داران فرانسوی با برپا کردن موزه‌ای از توالت‌ پادشاهان فرانسوی در دهلی؛ سعی کردند خانواده‌های هندی را متقاعد کنند که «توالت» را در محل زندگی خود قرار دهند.

سرویس بهداشتی تمیز و در دسترس بودن آن، یکی از مهم‌ترین جلوه‌های یک شهر مدرن و نظام بهداشت عمومی محسوب می‌شود. این مسئله در نظام‌های ارزشیابی بهداشت و سلامت عمومی یک کشور، از اهمیت فراوانی برخوردار است.

۱۹ نوامبر از سوی سازمان ملل متحد (UN)، «روز جهانی توالت» (World Toilet Day) نام گرفته است.

این مناسبت نمادین برای آگاهی بخشی به جوامع بشری درباره آسیب‌هایی که عدم استفاده از سرویس‌های بهداشتی برای انسان و کره زمین ایجاد می‌کند، در نظر گرفته شده است.

در همین راستا از سال ۲۰۰۱ میلادی، «سازمان بین المللی توالت» (World Toilet Organization) تاسیس شد؛ تا توسعه سرویس بهداشتی مدرن را در سراسر جهان در دستور کار قرار دهد.

«سازمان جهانی توالت» یک مجموعه غیر انتفاعی چند ملیتی است که مقر آن در کشور سنگاپور قرار دارد.

این نهاد، هر ساله ۱۹ نوامبر را به عنوان «روز جهانی توالت» جشن می‌گیرد.

هدف این سازمان، مقوله دفع بهداشتی فضولات و دسترسی آسان شهروندان به سرویس بهداشتی امن و تمیز است.

فقدان توالت سبب می‌شود که صدها میلیون تن فضولات انسانی به صورت جمع‌آوری نشده و تصفیه نشده به جای بماند و مشکلات زیست محیطی برای انسان‌ها و حیوانات به وجود بیاورد.

گفته می‌‌شود که بیش از چهار میلیارد و ۵۰۰ میلیون نفر در سراسر جهان به توالت تمیز و بهداشتی دسترسی ندارند. که این امر مشکلات و بیماری‌های زیادی را در مناطقی مانند هند و آفریقا ایجاد کرده است.

براساس آمار موجود درحالی که ۹۰ درصد مردم هند دسترسی به موبایل دارند؛ حدود ۷۰ درصد خانوارهای هندی فاقد توالت در محل زندگی‌شان هستند.

به همین منظور در سال ۱۹۹۲ به منظور جلب توجه مردم هند به اهمیت سرویس بهداشتی، موزه‌ی توالت «سولابه» به عنوان «موزه بین المللی توالت‌ها» در دهلی‌نو، پایتخت هند برپا شد.

این موزه وظیفه فرهنگ سازی در این زمینه را دارد و تاریخچه‌ی بهداشت و درمان را از ۲۵۰۰ سال پیش از میلاد تا امروز نمایش می‌دهد.

در «موزه توالت سولابه» سیر تکاملی توالت در دوره‌های مختلف، از توالت‌های طلای امپراتورهای رومی گرفته تا چهارپایه‌های قرون ‌وسطی به نمایش گذاشته شده است.