چه حیواناتی در آفریقا در معرض خطر شکار قرار دارند؟
پنج گونهی اصلی از حیوانات حیات وحش آفریقا در معرض خطر شکار توسط شکارچیان قرار دارند که در این مقاله به معرفی آنها خواهیم پرداخت. با کجارو همراه باشید.
حیات وحش آفریقا هر روز بیشتر از گذشته با خطر انقراض حیواناتی که قربانی شکار میشوند، دست و پنجه نرم میکند. علیرغم تلاشهای دولتی از جانب کشورهای مختلف، سازمانهای مرتبط، حامیان محیط زیست و مسؤلان حیات وحش آفریقا برای حفظ بسیاری از گونههای این قاره، شکارهای غیرقانونی کماکان ادامه دارد.
برخی از گونههایی که بیشتر از جانداران دیگر آفریقا در معرض خطر شکار قرار دارند، عبارتاند از: شیرها، فیلها، پلنگها، بوفالوها، کرگدنهای سیاه و تمساحها. بیشتر این جانداران، در نواحی سرسبزی مانند جنگلها و پارکهای ملی آفریقا یافت میشوند. شیرها در میان شکارچیان کشورهای آفریقای غربی و فیلها در میان شکارچیان کشورهایی مانند بوتسوانا، کنیا، تانزانیا، زامبیا و آفریقای جنوبی از محبوبیت بالایی برخوردارند. زیستگاه اصلی پلنگها در آفریقای شمالی و زیستگاه تمساحها و بوفالوها نیز نواحی حارهای آفریقا واقع شده است.
دلایل شکار این موجودات چیست؟
شکار گونههای مختلف جانداران آفریقا بسیار رایج است که هر یک دلیل خاص خود را نیز دارد. همه ساله تعداد زیادی از شیرها، کرگدنهای سیاه و پلنگها در کشورهای تانزانیا، بوتسوانا، زامبیا و زیمباوه کشته میشوند. عمده دلیل شکار این حیوانات، برای کسب افتخار و غرور در میان شکارچیان است. بیشتر شیرها و پلنگهایی که در آفریقا قربانی شکارچیان میشوند، در پی سرگرمی خارجیها، جان خود را از دست میدهند. دلیل اصلی شکار فیلها نیز برای به دست آوردن عاج آنها است. از عاج فیل، وسایل تزئینی زیادی به دست میآید که تقاضا برای آن بهویژه در شرق را بسیار بالا برده است. بیشترین میزان شکار فیلها، در کشور بوتسوانا اتفاق میافتد. دلیل اصلی شکار بوفالوها، استفاده از گوشتشان و نیز تهیهی محصولات چرمی از پوست آنها است. در کشورهای تانزانیا و موزامبیک، تمساحها برای سرگرمی شکار میشوند؛ البته عمده دلیل کشتن تمساحها، خطرات ناشی از حضور آنها در حوالی منابع آبی انسانها است.
تأثیر شکار این موجودات بر حیات وحش
تأثیر بد شکار این موجودات، بسیار بیشتر از منفعت آن است. شکار حیوانات، جایگزینی برای جنگ انسان با حیات وحش تلقی میشود. شکار موجودات خطرناکی مانند شیرها، پلنگها و تمساحها، راهی برای محافظت بشر از تهدیدات این حیوانات محسوب میشود. شکارچیانی که مجوز شکار دارند، با پرداخت هزینهی آن، موجب افزایش درآمد دولت میشوند. با این حال، حامیان محیط زیست و مقامات حیات وحش آفریقا هشدار دادهاند که کشتن این موجودات، به انقراض نسل آنها منتهی خواهد شد. تعداد حیواناتی که پیشتر بدان اشاره شد، طی ۵ دههی اخیر با کاهش چشمگیری روبرو بوده است. در سال ۲۰۱۶، کرگدن سیاه وارد «فهرست موجودات در معرض انقراض» اتحادیه بینالمللی حفاظت از طبیعت قرار گرفت که نشان از وضعیت بسیار بحرانی این گونه دارد. البته کرگدن سیاه از سال ۲۰۰۰ تا کنون در این فهرست قرار داشته است. شیرها نیز در فهرست معرض خطر قرار دارند و جمعیتشان در تمامی کشورهای آفریقایی با سرعت زیادی رو به کاهش است. پلنگها در وضعیت نیمه بحرانی قرار داشته و فیلها نیز با وجود افزایش جمعیت فعلیشان، در معرض خطر قرار دارند. خطرات کمتری بوفالوها و تمساحهای رود نیل را تهدید میکند. نگرانیهای زیادی درمورد انقراض نسل تمساحها وجود ندارد ولی بهبود شرایط بوفالوها به رسیدگی و مراقبت از آنها بستگی دارد.
صنعت گردشگری، بیشترین صدمات را از شکار این موجودات تجربه میکند. با کاهش موجودات حیات وحش آفریقا، دیگر چیز زیادی وجود نخواهد داشت که توجه گردشگران را به خود جلب کند. منافع اقتصادی کشورهایی که وابسته به وجود این موجودات برای جذب گردشگران است، در معرض خطر قرار دارد.
اقدامات نظارتی
قوانین شکار در آفریقا برای حفظ گونههای در معرض خطر این منطقه وضع شدهاند. کشورهای زیادی نسبت به وضع قوانین مختلف شکار، برای خارجیها و مردم محلی خود اقدام کردهاند. در زیمباوه، «لایحهی پارک و حیات وحش ۱۹۷۵» قوانین نظارتی خاصی در این کشور حاکم کرد که اختیارات زیادی به مدیران پارکهای این کشور برای حفظ محیط زیست میداد. قوانین معمولی دیگری نیز وجود دارند که شامل لایحههای حراست از حیات وحش، جریمهی شکار غیرقانونی و مناطق محافظت شدهی حیات وحش میشد.
پیامدهای طولانی مدت شکار
اگر شکار موجودات حیات وحش، مدیریت و یا کاهش داده نشود، موجب انقراض نسل احتمالی آنان خواهد شد. مسؤلان حیات وحش بایستی تمهیدات نظارتی نوینی برای مبارزه با شکار غیرقانونی موجودات آفریقا بیاندیشند. قوانین شکار باید بیشترین مجازات را برای شکارچیان خاطی در نظر بگیرد. از فعالیت بازارهایی که اقدام به فروش کالاهای ساخته شده از این موجودات میکنند، بایستی جلوگیری به عمل آید تا میزان شکار با کاهش روبهرو شود. آخرین نکته این که، بهتر است اقداماتی در زمینهی آگاهسازی از اهمیت بالای حیات وحش برای کسانی که در حوالی جنگلها و پارکهای ملی زندگی میکنند، انجام شود تا آنان نیز حتیالامکان، از شکار غیرقانونی حیوانات پرهیز کنند.
دیدگاه