نوای موسیقی جاده ابریشم با سازهای شین جیانگ (بخش دوم)

شین‌جیانگ مرواریدی درخشان در گنجینه فرهنگی چین است. این منطقه همواره «خانه رقص و آواز» خوانده میشود. موسیقی و رقص شین‌جیانگ دارای ویژگی‌های منطقه‌ای و قومی خاصی است. فرهنگ سنتی قومیت‌ها با مدرنیته در هم آمیخته و فرهنگ غنی و متنوع شین‌جیانگ را شکل داده است که به خوبی جاذبه و نیروی زندگی تازه‌ای را می‌توان در آن احساس کرد. در قسمت اول گزارش تصویری کجارو از نمایشگاه سازهای چین غربی، با تعدادی از سازهای این منطقه آشنا شدیم. این سازها برای بازدیدکنندگان بسیار جالب بودند، به خصوص در روز اول نمایشگاه که نوازنده‌های بومی به نواختن این سازها می‌پرداختند. دلیل این جذابیت این است که بسیاری از این سازها مانند سه‌تار، یا در اصل ایرانی هستند و یا ریشه ایرانی دارند و مشابه سازهای کشورمان هستند. با بخش دوم گزارش کجارو همراه باشید تا با سایر سازهای به نمایش درآمده در این نمایشگاه آشنا شویم.

جکنت، خاستگاه: قزاق

سامارا، خاستگاه: روس

ایجیک تاجیک، خاستگاه: تاجیک

رباب تاجیک، خاستگاه: تاجیک

باربوت، خاستگاه: قزاق

رباب هامی، خاستگاه: اویغور

سیبزیئه، خاستگاه: قزاق

کومز، خاستگاه: قرقیز

رباب کاشغر، خاستگاه: اویغور

رباب چوپان، خاستگاه: اویغور

ایجیک، خاستگاه: اویغور

رباب دائولانگ، خاستگاه: اویغور

سورنای تاجیک، خاستگاه: تاجیک

نظر شما درباره سازهای به نمایش درآمده در این نمایشگاه چیست؟ کدام‌یک از این سازها برای شما جالب‌تر بود؟ نظرات خود را با کجارو و خوانندگان ما در میان بگذارید.