دست نخورده ترین و بکرترین جزایر گردشگری دنیا کدامند؟

رد پای بشر تقریبا همه جا به چشم می‌خورد، اما هنوز هم جزایری هستند که ساکنان آن با دقت تمام از طبیعت و زیبایی‌هایش محافظت می‌کنند. همزیستی مسالمت‌آمیز بشر، گیاهان و حیوانات را می‌توان در این جزایر فوق‌العاده زیبا و توریستی به وضوح دید. جایی که هم امکانات لازم برای لذت بردن را دارد و هم طبیعت نابی به گردشگر هدیه می‌دهد.

جزیره فلورس، پرتغال

جمعیت: ۳۹۰۰ نفر

از نام جزیره هم پیدا است که اینجا بهشت گل‌ها است. جغرافیای آتشفشانی و انزوای نسبی فلورس در میان اقیانوس اطلس آن را به تضادی آشکار بین دریا و آسمان تبدیل کرده است. خوراک این منطقه هم به دلیل وجود دریا و خاک آتشفشانی جز بهترین‌ها بوده و باز هم می‌گوییم وجود گل‌ها، فلورس را به یک بهشت تمام عیار تبدیل کرده است.

جزایر جیلی، اندونزی

جمعیت: ۳۵۰۰ نفر

سه جزیره در خلیج لومبوک که در تمام آن‌ها تردد خودرو و موتور سیکلت ممنوع است و همین باعث می‌شود آلودگی صوتی و هوایی در این منطقه وجود نداشته باشد. ایر، تراوانگان و منو سه جزیره‌ی جیلی با مشخصاتی منحصربه‌فرد هستند، اما در تمامشان کلبه‌های کاهگلی و ایستگاه‌های ورزش‌های آبی وجود دارد. دیدن لاکپشت‌های دریایی، کوسه و خرابه‌های به جا مانده از کشتی‌های غرق شده، در این جزایر جز مناظر عادی و همیشگی به حساب می‌آید.

ایلیا گرنج (جزیره بزرگ)، برزیل

جمعیت: ۵۰۰۰ نفر

جزیره‌ی بزرگ پیش از آنکه به یک مقصد گردشگری تبدیل شود، یک مکان بدنام بوده است. در ابتدا این جزیره یک مستعمره‌ی جذامی بوده و بعد از آن هم تبدیل به زندان مجرمان خطرناک و مخالفان سیاسی شده است، اما الان که پا به آن می‌گذارید، هیچ چیز شبیه به گذشته نیست. دولت در دهه‌ی ۱۹۹۰ میلادی زندان را بست. در حال حاضر این جزیره به مقصدی عالی برای کوله‌پشت‌گردها و جوانان تبدیل شده است. در سفر به این جزیره حتما به ساحل لوپز مندس بروید، زیرا این ساحل یکی از بهترین‌ها در جهان است.

جزیره اسکای، اسکاتلند

جمعیت: ۱۰۰۰۰ نفر

اولین چیزی که پس از پیاده‌شدن از قایق و رسیدن به جزیره نظرتان را جلب می‌کند، سبزی بیش از حد آن بوده و نکته‌ی دوم زبان مردم این منطقه است. یک‌سوم جمعیت اسکای هنوز هم به زبان بومی اسکاتلندی صحبت می‌کنند.

جزیره رویال، میشیگان

جمعیت: ۰ نفر

رویال سومین جزیره‌ی بزرگ ایالات متحده است که احتمالا تا الان نامی از آن نشنیده‌اید، زیرا در این منطقه هیچ کس اجازه‌ی اقامت دائمی ندارد. طبیعت اینجا کاملا وحشی است و مسیرهایی برای پیاده‌روی و البته قایق‌سواری برای گردشگران وجود دارد.

جزیره کانگرو، استرالیا

جمعیت: تقریبا ۴۴۰۰ نفر

جزیره‌ای پر از کانگرو و یک شبه پناه‌گاه برای این کیسه‌داران دوست‌داشتنی که سواحل زیبای زیادی هم دارد. این جزیره در جنوب‌غربی آدلاید واقع شده است و به باغ‌های انگورش شهرت دارد هر چند بیشتر آن را به خاطر وجود کانگروها و البته صخره‌های جالبش می‌شناسند.

جزایر کو یااو، تایلند

جمعیت: ۱۴۰۰۰ نفر

تایلند که واقعا نه نیازی به معرفی و نه نیازی به تعریف و تمجید دارد، این مقصد مشهور توریستی همه جوره زیبا است، اما این زیبایی در جزایر کو یااو چندین برابر می‌شود. اینجا پر از گیاه شاه‌پسند بوده و دیدن بوفالوی آبی به اندازه‌ی دیدن آدم‌ها معمولی و قابل انتظار است. مردم این جزیره اغلب ماهی‌گیر هستند.

لامپدوسا، ایتالیا

جمعیت: ۴۵۰۰ نفر

بسیاری از تمدن‌های معروف دنیا چون یونانی‌ها، رومی‌ها و فنیقی‌ها در گذشته در لامپدوسا سکونت داشتند. این جزایر صخره‌ای پر از غار، تنگه‌ها و دره‌های فراوان هستند و در  آب‌های عمیق و آبی مدیترانه واقع شده‌اند.

جزیره ذرت کوچک، نیکاراگوئه

جمعیت: تقریبا ۱۰۰۰ نفر

پیش از اینکه بپرسید باید بگوییم که بله جزیره‌ی ذرت بزرگ هم وجود دارد و چندان هم بزرگ نیست، هر چند ذرت کوچک واقعا کوچک است. اینجا نقطه‌ای دورافتاده در دریای کارائیب بوده که هنوز چندان شناخته نشده است. درختان این منطقه هنوز هم به صورت کاملا طبیعی و وحشی می‌رویند و تمام مشاغل اینجا توسط محلی‌ها اداره می‌شود. بعلاوه تردد خودرو یا موتور سیکلت هم در جزیره‌ی ذرت کوچک ممنوع است که البته نیازی هم به وسایل نقلیه نیست، زیرا با پای پیاده تنها یک ساعت طول می‌کشد که جزیره را طی کنید.

جزیره لوپز، واشنگتن

جمعیت: تقریبا ۲۲۰۰ نفر

سومین جزیره‌ی بزرگ جزایر سن خوان واشنگتن، جزیره‌ی لوپز است. این جزیره ترجیح داده است با کمتر نگه داشتن میزان جمعیت سهم بیشتری را به طبیعت اختصاص دهد. تمام ساحل همیشه پر از خوک‌های آبی بوده و به دلیل شکل چرخشی تپه‌ها، این جزیره برای دوچرخه‌سواری‌های بیرون شهری بسیار مناسب است.

جزایر میاکو، اوکیناوای ژاپن

جمعیت: ۵۵۰۰۰ نفر

جزایر میاکو جز مجمع‌الجزایر نیمه گرمسیری هستند که در جنوب اوکیناوا واقع شده‌اند. با اینکه آن‌ها در میان غربیان چندان معروف و شناخته شده نیستند، گردشگران ژاپنی زیادی را میزبانی می‌کنند. جالب است بدانید این منطقه از نظر پراکندگی جمعیت جز پراکنده‌ترین مناطق است. سواحل شن سفید، خرچنگ‌های نارگیل و تپه‌های دریایی تماشایی، حس سورئالی به اینجا می‌دهند.

رایاتیا/تاها، پلینزی فرانسه

جمعیت: تقریبا ۱۷۰۰۰ نفر

با فاصله‌ی بسیار اندک از یکدیگر و پایتخت، این دو جزیره که زمانی یک جزیره بودند، دقیقا همان چیزی هستند که از پلینزی فرانسه انتظار دارید: شن‌های سفید، جنگل‌های انبوه و آب زلال. اقامتگاه‌های این جزیره غیر از ریزورت‌های قرار گرفته روی جزیره‌های خصوصی، محدود به کلبه و کابین می‌شوند. گردشگران می‌توانند به گشت و گذار در جنگل و یافتن معابد پنهان شده در دل آن بپردازند یا اینکه با محلی‌ها به خوردن غذای محلی مشغول شوند. یکی از نویسندگان غذا ادعا کرده است که بهترین غذای دریایی زندگی‌اش را در این جزیره  خورده است.

جزیره استوارت، نیوزلند

جمعیت: ۳۸۱ نفر

جاهای بسیار اندکی در دنیا وجود دارند که بتوانید در آن‌ها با خیال راحت در کنار پنگوئن‌ها شنا کنید. جزیره‌ی استوارت یکی از همان جاهای کمیاب دنیا است که سومین جزیره‌ی بزرگ نیوزلند است. طبیعت این جزیره شامل کوه‌های بزرگ و جنگل‌های انبوه می‌شود. اینجا برای پنگوئن‌ها مانند بهشت است.

استری موی، جزایر فارو، دانمارک

جمعیت: ۲۲۴۰۰ نفر

تا یک قرن پیش جمعیت بزرگ‌ترین شهر این جزیره به ۱۰۰ نفر می‌رسید، اما الان ۱۳ هزار نفر و در واقع بیش از نیمی از کل جمعیت جزیره را در خود و در مساحتی برابر با ۲۳۲ کیلومتر مربع جای داده است. باقی جمعیت هم در دهکده‌های کوچک کنار ساحل سکونت دارند.