آخر هفته کجا بریم؟ از روستای آهار و آبشار شکر آب تا دریاچه نئور و جنگل فندقلو

عماد جعفری | چهار شنبه, ۲۷ مرداد ۹۵ ساعت ۱۴:۱۵

آخر هفته کجا بریم؟ این هفته با روستای آهار و آبشار شکرآب و نیز دره پیازچال برای سفرهای یک‌روزه و دریاچه نئور  و جنگل فندقلو برای سفری دو روزه و دل سپردن به آب و هوای متبوع تابستانی استان اردبیل آشنا می‌شویم. با کجارو همراه باشید.

تعطیلات آخر هفته فرصت مناسبی است تا دست از زندگی پر استرس و رنگ پریده شهری بشویم و به دامان طبیعت بی‌نظیر و رنگارنگ کشورمان رهسپار شویم. در این مقاله با روستای آهار و آبشار شکرآب و نیز دره پیازچال برای سفرهای یک‌روزه و دریاچه نئور و جنگل فندقلو برای سفری دو روزه و دل سپردن به آب و هوای متبوع تابستانی استان اردبیل آشنا می‌شویم.

مقالات مرتبط:

سفرهای یک‌روزه

اگر ساکن پایتخت هستید و با آن‌که از فضای دود و دم و قیل و قال شهر خسته شده‌اید، فکر می‌کنید فرصتی برای سفر در اختیار ندارید، چند مقصد نزدیک و دیدنی را به شما پیشنهاد می‌کنیم، تا در فرصتی محدود نفسی تازه کنید و با سپری کردن روزی مملو از آرامش، خاطری آسوده کنید.

روستای آهار  و آبشار شکرآب

روستای آهار و آبشار شکرآب

روستای آهار از روستاهای خوش آب‌وهوا و دیدنی دهستان رودبار قصران، شهرستان شمیران استان تهران است. این روستا در محل تلاقی دو تنگه‌ای قرار دارد که یکی به‌سمت شمال غرب به ده‌تنگه و گردنه زرگاه و دیگری به‌سمت جنوب غرب (که به منطقه و مزارع و آبشار شکرآب و قله توچال و مرز شهرستانک) منتهی می‌شود. روستای آهار از روستاهای آباد و پررونق منطقه بوده و به‌علت داشتن مزارع و باغات وسیع، بیشتر ساکنان این روستا به کار باغداری مشغول هستند. پیاده‌روی در مسیر کوچه باغ‌ها و در میان دشت‌ها با شنیدن صدای شرشر آب بسیار لذت‌بخش است. آهار همیشه زیبا است، ولی در دو وقت اواسط بهار به‌علت وجود شکوفه‌های گیلاس روی درختان و اواسط پاییز به‌علت وجود رنگارنگ برگ‌های پاییزی با رنگ‌های زرد و نارنجی بسیار دل‌انگیزتر است. برای رفتن به آهار و دیدن شکرآب و ده‌تنگه بهتر است کفش مناسب پیاده‌روی، کوله‌پشتی و یک وعده غذایی همراه داشته باشید.

نام اصلی و باستانی روستا «اوهار» بوده است که این نام هنوز نیز با ترکیب «گل‌اوهر» به محلی اطلاق می‌شود که مدخل روستا و در انتهای جاده فشم و ایگل است. «او» به‌معنای آب و «هر» به‌معنای آسیاب است. اوهر به‌معنای آبادی‌ است که دارای آب فراوان برای احداث آسیاب است.

روستای آهار و آبشار شکرآب

آبشار شکرآب در نزدیکی روستای آهار در میان دره‌ای سرسبز و دیدنی واقع شده است. شکرآب باغستانی است ییلاقی و باصفا در غرب دره آهار که چند قنات و چشمه آب از جمله چشمه برفی شکرآب بر زیبایی‌های آن افزوده است. روستای شکرآب و مسیرهای غربی آن که منتهی به شهرستانک است، محلی برای سیاحت و شکار شاهان قاجار نیز بوده است. برای حرکت به‌سمت آهار از تهران، باید راهی جاده لشگرک شوید و مسیر این جاده به‌سمت فشم را در پیش بگیرید. بعد از گذر از حاجی‌آباد و اوشان به روستای آهار می‌‌رسید. البته راه سخت‌تری نیز برای رفتن به آهار هست و علاقه‌مندان به کوهنوردی می‌توانند آن را انتخاب کنند و آن نیز رفتن به قله توچال به‌وسیله تله‌کابین یا پای پیاده و سپس در کردن مسیر دامنه شمالی توچال و رسیدن به آهار است. البته این راه دوم کمی طولانی است و از قله توچال تا روستای آهار حدود هفت ساعت پیاده‌روی نیاز دارد. در این منطقه می‌توانید جاذبه‌هایی مثل آبشار شکرآب، امامزاده طاهر شکرآب، آبشار ده‌تنگه، قلعه تاریخی دختر و قلل مرتفع مثل قله قلعه دختر، سی چال، توچال و قزقونچال را ببینید.

بیشتر بخوانید: روستای آهار و آبشار شکرآب؛ آشنایی با مقاصد تورهای طبیعت گردی ایران

دره پیازچال

پیازچال

دره پیازچال نام دره‌ای مرتفع در ارتفاعات البرز جنوبی مشرف به شهر تهران است که از یال انتهایی مسیر کوهنوردی کلکچال تا قله‌های دوقلوی آن و تا انتهای دره دارآباد و دو چشمه جاری کشیده شده است. این دره تقریبا در تمام سال سرسبز است. جهت دره، شرقی _غربی، طول دره در حدود ۳ کیلومتر و ارتفاع آن از سطح دریا در ابتدای دره ۲۷۰۰ متر و در انتها ۳۲۰۰ متر است. از پارکینگ دارآباد به‌سمت قله دارآباد حرکت کنید. از پارکینگ تا تنها کافه این مسیر حدود ۱۵ دقیقه فاصله است که از پاکوپ سمت راست رودخانه با شیبی تقریبا متوسط شروع و تا کافه سربند غلاک ادامه پیدا می‌کند و از آنجا به بعد مسیر برای مدتی تقریبا صاف و هموار می‌شود. حدود ۳۰۰ متر جلوتر از کافه، وارد پاکوبی خواهید شد که از اولین دره سمت راست شروع شده و به یال شن سیاه و نهایتا قله ختم می‌شود، در این محل اولین تابلوی راهنما دیده می‌شود.در مسیر یال که نهایتا به خط الراس قله ختم می‌شود سه پاکوب از پاکوب اصلی یال جدا می‌شود که شما را به‌سمت چپ دره و چشمه درازلش هدایت خواهد کرد

 

پیازچال

در تقاطع پاکوب دوم لوله آب بزرگی وجود دارد که می‌توانید آب موردنیاز خود را بردارید، چراکه تا قله چشمه و آب آشامیدنی دیگری وجود ندارد.در ادامه مسیر با گذر از قله‌های چپ دره با ارتفاع ۳۱۸۰ متر، چمبره بند با ارتفاع ۳۱۶۰ متر، شهربانو کُشَک با ارتفاع ۳۳۰۰ متر به قله سیاه بند به ارتفاع ۳۳۲۰ متر میرسید. پس از قله سیاه بند با عبور از چند تکه مسیر ریزشی سنگلاخی میان‌بر، از میان سنگ‌های موازی به‌سوی گردنه لو پهنه در ارتفاع ۳۱۸۰ متری سرازیر خواهید شد. سپس به‌سوی غرب ارتفاع گرفته و از یک مسیر سنگلاخی بالا رفته تا به بند لارکرور در ارتفاع ۳۳۸۰ متری برسید. در اینجا دو راه وجود دارد، اول صعود سوزنی لارکرور و دیگری عبور از مسیر پایین‌تر از خط الراس که این مسیر کم‌خطرتر است. پس از عبور به دامنه قله اول لزون به ارتفاع ۳۵۴۰ متر می‌رسید.در این نقطه روستای ایگل در سمت راست شما قرار دارد. بعد از صعود به قله پیازچال به‌سمت دشت پیازچال و چشمه حرکت کنید. پس از رسیدن به گردنه پیازچال در ارتفاع ۳۲۶۰ متر به چشمه پیازچال می‌رسید. قله دارآباد از شرق به گردنه تخت تلهرز و قوچک و از غرب به‌صورت خط الراس به قلل چمبره بند، سیاه بند، بندلارکرور، لزون شرقی، لزون غربی، چهارپالون و توچال متصل است.

بیشتر بخوانید: دره پیازچال؛ آشنایی با مقاصد تورهای طبیعت گردی ایران

سفرهای دو روزه

دو روز فرصت کمی برای تازه شدن نیست، اگر مقصد سفرتان را به‌خوبی بشناسید و بدون تعلل دل به سفر بسپارید و پای به طبیعت، طبیعتی که شگفتی‌های آن شما را از فشار زندگی شهری رهایی می‌بخشد و جان تازه‌ای در روانتان می‌دمد. 

جنگل فندقلو

طبیعت فندقلو

اگر دلتان هوای یک دشت پر از گل‌هایی نظیر بابونه و جنگلی بکر و دست نخورده را کرده تا فارغ از هر فکر و اندیشه‌ای این همه زیبایی را با چاشنی تازگی و طراوت هوایی پاک ببلعید و جسم و روح خسته‌تان را جانی دوباره ببخشید، کافی است دل به جاده زده و روی نقشه جغرافیا اردبیل را نشانه بگیرید؛ این طبیعت بکر و رویایی در جایی به نام جنگل فندقلو  استان واقع شده است. جنگل فندقلو در استان اردبیل و جنوب شهر نمین واقع شده است. محدوده جنگل فندقلو از شرق خانقاه علیا واقع در مسیر جاده بین‌شهری نمین - آستارا شروع شده با جهت شمال غربی - جنوب شرقی در شرق روستای حور خاتمه پیدا می‌کند. این منطقه به‌دلیل قرار گرفتن در ارتفاعات، دارای آب و هوایی متبوع و خنک است. درمجموع ۱۹ گونه جنگلی در این منطقه شناسایی شده‌اند که در این میان، گونه‌های نادری نظیر فندق، ممرز، راش، بلوط، بلند مازو و بیدمشک وجود دارند، که به ارزش منطقه می‌افزایند. اما نام فندقلو از این جهت بر این جنگل نهاده شده که در آن درخت فندق بیش از سایر گونه‌ها روییده است. در منطقه فندقلو حیواناتی نظیر روباه، گرگ، خرس قهوه‌ای، سمور و پرندگانی چون قرقاول، کبک، عقاب طلایی، چکاوک و کلاغ ابلق یافت می‌شوند. 

جنگل فندقلو

در دشت‌های جنگل فندقلو یکی از زیباترین و نادرترین گل‌های دنیا به نام سوسن چلچراغ می‌روید و قابلیتی بسیار ممتاز برای توسعه صنعت گردشگری دارد. در میانه جنگل یک استخر آب گرم به نام میشه سویی وجود دارد که به‌دلیل خاصیت درمانی این آب، افراد بسیاری به این مکان مراجعه کرده و چند روزی را داخل جنگل و در کنار استخر آب گرم و آبشار موجود در منطقه، اقامت می‌کنند.

جنگل فندقلو

جنگل فندقلو

 

همچنین در این جنگل امکانات اقامتی و رفاهی برای گردشگران تدارک دیده شده است که امکان اقامت شبانه‌روزی نیز در آن مهیاست. از جمله امکانات دیگر در این منطقه وجود پیست اسکی مناسب برای فصل سرد سال است. پیست روی چمن و تله کابین با منظره طبیعی و جنگل نیز دایر شده استمسیرهای گوناگونی برای رفتن و لذت بردن از طبیعت این جنگل وجود دارد اما بهترین آن که آسفالت نیز شده است، سه راهی جاده اردبیل به شهر آستارا در نزدیکی شهر نمین است. در مسیر راه اردبیل به شهر آستارا و قبل از رسیدن به شهر نمین، تابلوی جنگل فندقلو دیده می‌شود. همچنین راه دیگری نیز برای رسیدن به این جنگل از جاده اردبیل به تهران در گردنه حیران وجود دارد، که از داخل روستای گیلده می‌گذرد.  جنگل فندقلو  به‌علت قرار گرفتن در ارتفاعات، دارای تابستانی بسیار خنک و مطبوع و زمستانی سرد و مرطوب است. این جنگل جزو مناطق سردسیر استان اردبیل محسوب می‌گردد. بنابراین اگر از گرمای هوای تابستانی به تنگ آمده‌اید، بار سفر را به‌سوی این جنگل زیبا ببندید.

 

جنگل فندقلو

بیشتر بخوانید: جنگل فندقلو؛ آشنایی با مقاصد تورهای طبیعت گردی ایران

دریاچه نئور

دریاچه نئور

دریاچه نِئور دریاچه‌ای ما بین شهر اردبیل و شهر خلخال در مرز بین استان گیلان و استان اردبیل قرار گرفته است. این دریاچه در ۴۸ کیلومتری جنوب‌شرقی اردبیل به‌ طرف خلخال در یکی از دره‌های کوهستان باغرو و در ارتفاع ۲۵۰۰ متری از سطح دریا با مساحتی بالغ بر ۲۱۰ هکتار و عمق متوسط ۵ متر است.  این دریاچه دارای نوعی ماهی به نام قزل‌آلای رنگین کمان است. جاده کوهستانی برای رسیدن به این دریاچه آسفالت بوده، ولی جاده دور دریاچه خاکی است. ماهی‌های دریاچه نئور هر سال پیش از زمستان صید و جمع‌آوری می‌شوند، زیرا در اثر یخ زدن دریاچه این ماهی‌ها نمی‌توانند در زمستان زنده بمانند و پس از زمستان دوباره ماهی‌های کوچک پرورشی در نئور رها می‌شوند.

دریاچه نئور

این منطقه دارای پوشش گیاهی متنوعی از گیاهان خشکی‌زی و آبزی از جمله شبدر، بابونه، بومادران، آلاله، نعنا و... است که از گیاهان دارویی نیز هستند. دریاچه نئور زیستگاه برخی از گونه‌های پرندگان مهاجر عبوری نیز هست. این دریاچه در حداکثری عمق در حد کمینه ۵/۵ متر و در حد بیشینه ۱۳ متر است. آب این دریاچه برای استفاده آبیاری زمین‌های کشاورزی مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد و هر ساله به میزان اندک بچه ماهی قزل‌آلای رنگین کمان جهت کنترل جمعیت گامارس‌های موجود در دریاچه رهاسازی می‌شود. وسعت حوضه آبریز دریاچه نئور ۴۵ کیلومتر مربع بوده و از مراتع ییلاقی عشایر فندوقلو است. 

دریاچه نئور

دریاچه نئور

دریاچه نئور در  ۴۸ کیلومتری جنوب‌شرقی اردبیل و در مسیر این شهر به خلخال واقع شده است. پس از در چهل کیلومتر از شهر اردبیل به‌سمت شهر خلخال به ده بودالالو می‌رسیم. کوهنوردی بهاره نئور به سوباتان یکی از بهترین مسیرهای طبیعت‌ گردی ایران برای عاشقان طبیعت ایران‌زمین است. یک جاده خاکی ناهموار و نیسان رو نیز وجود دارد که با گرم شدن هوا و کم شدن بارندگی‌ها، برای رفت و آمد بومیان و گردشگران از نئور به سوباتان و برعکس مورد استفاده قرار می‌گیرد. فصل تابستان به‌دلیل آب‌وهوای متبوع این منطقه نسبت به سایر نقاط کشور می‌تواند بهترین فصل برای سفر به دریاچه نئور باشد. اگر نیز قصد پیمایش این مسیر را ندارید، می‌توانید در کنار دریاچه بمانید. در حال حاضر در کنار دریاچه، امکانات رفاهی و اقامتیِ خاصی وجود ندارد و اقامت فقط در چادر امکان‌پذیر است، ولی وسایل رفاهی در حد معمول وجود دارد.

مطالب مرتبط:

دیدگاه