ضرب‌المثل می‌آیند و می‌روند با کسی هم کاری ندارند، به زمان‌های قدیم باز می‌گردد و در وصف حال فردی بنام محمدعلی فروغی یکی از نامداران در عرصه‌ی سیاست و علم فلسه است. در خواندن این مقاله با کجارو همراه باشید.
تاریخچه ضرب‌المثل می‌آیند و می‌روند با کسی هم کاری ندارند
گفته شده است که در سال ۱۲۹۵ هجری قمری، مردی به اسم محمدعلی فروغی در خانوادهای تحصیل کرده و باسواد دیده به دنیا گشود. وی روز به روز بزرگتر شد و علم پزشکی را فرا گرفت.
محمدعلی فروغی به شعر، ادب و فلسفه علاقه پیدا کرد و همین امر باعث شد که علم طبابت را رها کند و به ادبیات روی بیاورد.
فروغی در زمان فرمانروایی ناصرالدین شاه زندگی می‌کرد و به فرمان او به دارالترجمه‌ی سلطنتی پیوست. سپس بعد از اینکه مظفرالدین شاه به جای ناصرالدین شاه به حکومت رسید، به عنوان مدرس در یک مدرسه‌ی ملی انجام وظیفه کرد. بعد از آن دبیر علوم سیاسی شد.
چند سال بعد پدر بزرگوار وی یعنی محمد‌حسین‌خان فروغی، از دنیا رفت و خود به ذکاء‌الملک در بین مردم ایران شهرت پیدا کرد وشخصا ریاست علوم سیاسی را بر عهده گرفت.
در آن سال‌ها با تشکیل کابینه‌های اول و دوم، صمصام‌السطنه وزیر مالیه و عدلیه انتخاب شد و بعد از چند ماه کناره‌گیری کرد و در ریاست دیوان عالی تمیز فعالیت کرد.
طبق اسناد برجای مانده از دوران قدیم، کشورهای، انگلیس، شوروی و آمریکا در ۵ شهریور ماه ۱۳۲۰ هجری شمسی، به ایران حمله کردند و محمدعلی فروغی به فرمان رضا‌خان پهلوی دولتی را ترتیب داد. وی بسیار باهوش و زیرک بود و با سیاستی که داشت، قرار دادی سه جانبه بین کشورهای ایران، انگلیس و روس امضا شد. این قرار داد خسارت‌ها و تلفات جنگ جهانی را تا حدودی کاهش داد.
گویا روزی تعدادی از نماینده های کشور ایران، محمدعلی فروغی را در یکی از جلسه‌های مجلس شورای ملی، مورد استیضاح قرار می‌دهند و از او می‌خواهند که تمام سعی و تلاشش را بکند که ایران را از تصرف و اشغال عاملان جنگ جهانی دوم آزاد کند. فروغی هم در پاسخ به درخواست آن‌ها لبخندی زد و گفت:
می‌آیند و می‌روند و با کسی کاری ندارند.
این جمله ی فروغی به تدریج به صورت ضرب‌المثل در بین مردم ایران رواج پیدا کرد.
دیدگاه