نیکلای پلیسکی در سال ۱۹۸۹ به دهکده نیکولا-لِنیوِتز کوچ کرد تا از هرج و مرج و هجمه آزاردهنده زندگی شهری بگریزد. در همین روستا بود که ایده فستیوال سالانه هنر به ذهن او آمد و برای نخستین بار برگزار شد. پلیسکی با بکارگیری افراد محلی برای کار در استودیوی شخصی‌اش شروع به درست کردن سازه‌هایی در مقیاس بزرگ کرد که با مواد دمِ دستی ساخته می‌شدند. مانند برف، شاخه‌ها یا یونجه خشک.
با راهنمایی پلیسکی، این دهکده در سال ۲۰۰۶ میزبان نخستین فستیوال معماری تحت عنوان Archstoyanie شد. در حال حاضر این رویداد به طور سالانه برگزار شده و هنرمندانی از نقاط دور مانند آلمان، فرانسه و ژاپن دعوت می‌شوند تا سازه‌های موقت یا دائمی خود را برای پارکِ نیکُلا-لِنیوتز بسازند و این مسئله باعث جذب بیشتر مشتاقان معماری و هنر به این فستیوال می‌شود.
این تجربه در فستیوال Archstoyanie با فستیوال Burning Man قابل مقایسه است که آن هم یک رویداد هنری سالانه بر اساس الهامات شخصی هنرمندان بوده که در صحرای بلک راک (Black Rock) در نِوادا برگزار می‌شود.
نام این فستیوال که به اسم «سَریر باستانی» ترجمه شده به رویدادی تاریخی اشاره دارد که در همین جا و حدود پنج قرن پیش رخ داد: سریر کبیر بر رودخانه اُگرا. این رویداد تاریخی بین خانِ اردوی کبیر و شاهزاده کبیر مسکو، ایوان سوم، در سال ۱۴۸۰ بود که منجر به عقب‌نشینی تاتارها شده و در تاریخ روسیه آن را در قالب پایان حکومت تاتار بر روسیه می‌دانند.
دیدگاه