رشد جمعیت پنگوئن‌ها در میدان‌های مین فالکلندز، آمریکا

مقاله‌ی مرتبط:

• مرور مجموعه تصاویری تماشایی از پنگوئن‌ها

در قرن هجدهم، صید نهنگ بسیار رایج بود. صنعت روغن نهنگ رو به رشد بود و فالکلندز مکانی ایده‌آل برای صید نهنگ و استخراج روغنش بود. برای تولید روغن نهنگ، پیه‌ نهنگ را از بدنش جدا کرده و سپس چربی آن را در خمره‌های بزرگ می‌جوشانند. فالکلندز کاملا بدون درخت است. تنها گیاه یافت شده در این منطقه، درخچه‌های کوتاهی هستند که اصلا برای تهیه‌ی سوخت مناسب نیستند. صیادان نهنگ که چوبی برای سوزاندن و تهیه‌ی روغن نداشتند، منبع سوخت دیگری که پنگوئن‌ها باشند، پیدا کردند.

متاسفانه پنگوئن‌ها مقدار زیادی چربی زیر پوست خود دارند و صیادان نهنگ نیز می‌دانستند که چربی قابل اشتعال بوده و جایگزین بسیار خوبی برای چوب است. از آنجایی که پنگوئن‌ها ذاتا موجوداتی سر به زیر هستند و نیز نمی‌توانند پرواز کنند، به سادگی می‌توان آنها را به دام انداخت. به‌ همین دلیل وقتی که آتش صیادان کم‌سو می‌شد، چند پنگوئن را گرفته و به آتش می‌انداختند. تا انتهای زمانی که تجارت روغن نهنگ رو به خاموشی رفت، میلیون‌ها پنگوئن در آتش سوختند. ۳۰۰ سال قبل، پیش از ورود اروپاییان به این منطقه، جزایر فالکلندز دارای بیش از ۱۰ میلیون پنگوئن بود. این میزان تا ۹۵٪ کاهش یافت. سپس حمله‌ی آرژانتین به این مکان رخ داد.

آرژانتینی‌ها جزایر خود را می‌خواستند و برای جلوگیری از ادعای مجدد بریتانیایی‌ها، بیش از ۲۰ هزار مین در سرتاسر سواحل و چراگاه‌های نزدیک شهر کار گذاشتند. بعد از اینکه جنگ تمام شد، دولت بریتانیا درصدد پاکسازی میدان‌های مین برآمد اما این کار، بسیار خطرناک و دشوار بود. در عوض، تصمیم گرفتند که مناطق مین‌گذاری شده را با فنس حصارکشی کرده و با نصب تابلوهای هشدار دهنده در این نواحی، مردم را از نزدیک شدن به این مناطق دور بدارند. از وقتی که انسان‌ها پا به این مکان نمی‌گذارند، اینجا تبدیل به محلی امن برای پنگوئن‌ها شده است. این موجودات به‌ قدری سبک هستند که به راحتی بدون فعال کردن مین‌ها در میدان‌های مین راه می‌روند، بازی می‌کنند، آشیانه می‌سازند و دنبال جفت می‌گردند. طی ۳۰ سال گذشته، تعداد پنگوئن‌ها افزایش یافته است. امروز، جزایر فالکلند، خانه‌ی بیش از یک میلیون پنگوئن است. این مکان ثابت کرده که می‌تواند برای اکوتوریسم یا طبیعت‌گردی بسیار مفید واقع شود که نتیجه‌اش تلاش دولت برای حفظ و ماندن وضعیت مین‌ها به‌ همین صورت فعلی است.‌