چرا باید در دهه دوم زندگی سفر کرد؟
سفر یکی از بهترین راه‌ها برای شناخت دنیای پیرامون ماست و دوران جوانی بهترین فرصت برای گشودن بال‌ها و کشف مکان‌های ناشناخته و جدید است. با ما در کجارو همراه باشید تا اهمیت رفتن به سفر در دهه‌ی دوم زندگی را برسی کنیم.
سفر در دوران بیست‌سالگی باعث شکل‌گیری دیدگاه فرد در زندگی شده و در تعیین مسیر زندگی‌اش بسیار موثر است.
۱. تعیین دیدگاه در زندگی
سفر باعث می‌شود تا دنیا کوچک‌تر از تصویر ذهنی شما به نظر برسد. همچنین بازدید از نقاط مختلف جهان موجب می‌شود تا به این نتیجه برسیم که اهمیت بعضی از مسائل کمتر از آن چیزی است که برای آن‌ها قائل شده‌ایم. دور شدن از چهارچوب‌های روزمره، و دغدغه‌های تکراری و در عوض رفتن در مسیر کشف و امتحان چیزهای جدید، پنجره نو را در برابر افق دید فرد باز می‌کند. قطعاً چنین تجربه راهگشایی باعث می‌شود تا جهان را در نوک انگشتان خود حس کرده، مبدأ خود را درک و قدردان داشته‌های خود باشید.
۲. کسب مهارت‌های فرهنگی
تعامل با مردم و فرهنگ‌های جدید باعث می‌شود تا حس بیگانگی کمتر شود. همچنین تعامل فرهنگی با مردم اقصی‌نقاط جهان کوله‌باری از تجربه‌های جدید و ناب را به ارمغان می‌آورد.
۳. تقویت قدرت شنیداری
داستان زندگی هر فرد منحصر به خود اوست و سفر باعث تغییر در شخصیت افراد می‌شود. همچنین سفر، این امکان را فراهم می‌کند تا به‌راحتی با سایر مردم ارتباط برقرار کرده و شنونده خوبی شویم. این عادت باعث می‌شود تا داستان‌ها و تجربه‌های جدید را از افراد مختلف بیاموزیم و همین امر در رشد شخصیت ما بسیار مؤثر است. در این صورت، به شخصیتی فداکار و خلاق تبدیل خواهید شد و همواره تشنه یادگیری در زندگی خواهید بود.
۴. تقویت حس شجاعت برای شناخت موارد جدید
اگرچه تجربه ناشناخته‌ها در ابتدا کمی ترسناک به نظر می‌رسد، ولی کم‌کم بسیار جالب و هیجان‌انگیز خواهد شد. شکستن چهارچوب آسایش و وارد شدن به دنیای ناشناخته‌ها، گام نخست ورود به مسیر شجاعت است.
۵. تغییر به فردی انعطاف‌پذیر
تغییر روش زندگی و همزیستی با دیگران در عین تفاوت عقیده، مذهب و ملیت باعث کسب مهارت انعطاف‌پذیری می‌شود و زمینه را برای کسب سایر مهارت‌ها فراهم می‌کند. مجموعه مهارت‌های کسب‌شده دراین مسیر به فرد کمک می‌کند تا با کلیه دشواری‌های احتمالی در زندگی به‌راحتی کنار آمده و این امکان را نیز فراهم می‌کند تا فرد با هر نوع مشکلی به‌صورت استادانه برخورد کند.
همچنین سفر به مکان‌های جدید باعث شکل‌گیری عادت‌ها، مهارت‌ها و استعدادهای جدیدی می‌شود که در هیچ کتاب یا دانشگاهی نمی‌توان آن‌ها را کسب کرد. به‌عبارت‌دیگر، به‌عنوان عضوی از جهان هستی به شناخت وجوهی از شخصیت خود دست می‌یابید که پیش‌تر از آن‌ها بی‌خبر بودید و همین مورد باعث ایجاد روزنه‌ای برای کشف مسیرها، ایده‌ها و افراد جدید در زندگی خواهد بود. علاوه بر این، می‌توانید این تجربه‌های ارزشمند را به اطرافیان خود منتقل کنید. در کل، سفر فرد را به شهروندی جهانی متشکل از قومیت‌ها و فرهنگ‌های مختلف تبدیل می‌کند که سایر افراد قادر به درک آن نیستند.
درنتیجه می‌توان گفت که سفر در اوایل دوره جوانی و سنین ۲۰ سالگی، بهترین راه برای کسب تجربه‌های مختلف و ارزشمند و شکل‌گیری شخصیت روشنفکر و شهروندی درجه‌یک است
دیدگاه