«محمد اسماعیل اسماعیلی جلودار» سرپرست هیئت کاوش اضطراری در خیابان مولوی تهران، تاکید کرد که انجام مطالعات سالیابی تایید می‌کند که تهران ۷ هزارسال قدمت استقرار دارد.
«محمد اسماعیل اسماعیلی جلودار» که گزارش کاوش‌های باستان‌شناسی خود را به چهاردهمین گردهمایی سالانه باستان‌شناسی ایران ارائه می‌داد، تاکید کرد که انجام مطالعات سالیابی قدمت استقرار ۷ هزارساله در تهران را تایید می‌کند.
وی با بیان اینکه کاوش در ۶ ترانشه، وجود محوطه‌ای باستانی از دوران اسلامی و پیش از تاریخ را در محدوده چهارراه مولوی مطرح می‌کند، افزود:
شواهد این ادعا آثار فرهنگی به دست آمده، مطالعات سالیابی انجام شده به روش ترمولومینسانس و مطالعات مقایسه‌ای است. کاوش در منطقه چهار راه مولوی با کشف قطعات سفال توسط «مهسا وهابی» دانشجوی کارشناسی ارشد باستان‌شناسی، ضرورت یافت.
این باستان‌شناس گفت که در ترانشه شماره یک آثار دوران پیش از تاریخ، شامل بقایای یک سازه حرارتی و بقایای یک تدفین به دست آمد. اسکلت تدفین متعلق به یک زن میانسال بود که همراه وی یک ظرف سفالی قرمز رنگ منقوش سبک دوره فلات قدیم به‌عنوان هدیه درون گور قرار داده شده بود.
به گفته این باستان‌شناس، در ترانشه شماره ۶ بر اساس مواد فرهنگی و نحوه شکل‌گیری نهشته‌های فرهنگی و طبیعی، سه دوره قابل شناسایی است.
وی گفت که مطالعات انجام شده در محدوده مربعی که از شمال خیابان مولوی، غرب خیابان رئیس عبداللهی، شرق خیابان صاحب جم و جنوب خیابان اردستانی را شامل می‌شود و در محدوده بیرونی ارگ صفوی منتهی‌الیه بازار سنتی تهران در بخش میدان امین‌السلطان دروازه شهر ری یا شاه عبدالعظیم، صورت گرفت.
اسماعیلی همچنین بیان کرد که سابقه استقرار در محدوده شهری تهران تا پیش از این بر اساس کاوش‌های استاد «کامبخش فرد» به هزاره اول قبل از میلاد در قیطریه منسوب بود، اما با کاوش‌های جدید حداقل به هزاره پنجم پیش از میلاد یعنی هفت هزار سال قبل باز می‌گردد.
این باستان‌شناس تصریح کرد که در صورت انجام مطالعات تکمیلی و با توجه به شواهد به‌دست آمده از ترانشه ۶، این تاریخ می‌تواند اواخر هزاره هفتم و اوایل هزاره ششم پیش از میلاد را نیز شامل شود.
دیدگاه