قهرمان ترین خلبانان: از چین تا بریتانیا
برای یک لحظه تصور کنید جزو سرنشینان هواپیمایی هستید که در حال سقوط است. ماسک‌های اکسیژن رها می‌شود. تقریبا همه‌چیز را تمام شده می‌دانید که خلبان با شما صحبت می‌کند و به شما قوت قلب می‌دهد. او شما را مطمئن می‌کند که همه چیز به حالت عادی بر خواهد گشت. با ده مورد از خلبانانی که توانسته اند همه‌چیز را به حالت عادی برگردانند در کجارو همراه باشید.
۱. عکس العملی با ارزش
به خلبان خطوط هوایی چین لقب قهرمان اختصاص داده شد و با جایزه‌ای نقدی از او تقدیر و تشکر به عمل آمد. این خلبان با عکس‌العمل سریع خود در پی اجتناب از انفجاری مهیب، باعث نجات جان ۴۳۹ نفر شد.
مقالاط مرتبط:
طبق گفته‌های رسانه‌های چینی خلبان «هی چائو» (He Chao)، بر نوک یک ایرباس A320-200 در فرودگاه بین‌المللی شانگهای آماده پرواز بود. در حین شتاب گرفتن هواپیما در طول مسیر، هواپیمای ایرباس A330-300 از پکن وارد مسیر هواپیمای اول می‌شود. خلبان «چائو» با بالاتر بردن شتاب تصمیم به تیک‌آف زودتر می‌گیرد و در نهایت با تنها ۱۹ متر اختلاف از حادثه جلوگیری می‌کند. بر طبق گزارش‌ها، ۴۱۳ مسافر و ۲۶ خدمه در هر دو هواپیما حضور داشتند.
این اتفاق با فاجعه‌ی فرودگاه «تنرایف» (Tenerife) مقایسه شده است. در این فاجعه که لقب کشنده‌ترین فاجعه‌ی تاریخ را یدک می‌کشد، ۵۸۳ نفر در پی برخورد ۲ بوئینگ ۷۴۷ کشته شدند.
پس از تحقیق و بررسی برج کنترل و مراقبت مقصر شناخته شد. در همان هنگام که از آقای «چائو» با پاداشی ۱,۴۴۰,۰۰۰,۰۰۰ تومانی تقدیر و تشکر شد، دو مسئول برج مراقب اخراج شدند.
۲. حادثه‌ی جاکارتا
در تاریخ ۲۱ ژوئن سال ۱۹۸۲ هواپیمای انگلیسی که از «اوکلند» (Auckland) به مقصد «هیترو» (Heathrow) در حال پرواز بود، در حین عبور از جاکارتا وارد خاکستر و دود آتشفشان کوهستان «گالنگانگ» (Galunggung) شد. در پی این اتفاق هر چهار موتور هواپیما از کار افتاد. مهندس پرواز با تعجب فریاد می‌زد:
باور نکردنیه، هر چهار تا موتور خاموش شده است.
کاپیتان «اریک مودی» (Eric Moody) با بیانیه زیر سعی کرد به مسافران قوت قلب دهد:
خانم‌ها و آقایان، کاپیتان با شما صحبت می‌کند. ما به مشکل کوچکی بر خورده‌ایم. هر چهار موتور خاموش شده‌اند. ما تمام تلاش خودمان را می‌کنیم تا دوباره به راه بیفتند. مطمئنم که زیاد استرس ندارید.
وقتی مسافران به سرعت در حال نوشتن نامه برای عزیزان خود بودند، کاپیتان «مودی» در حال محاسبه‌ی فاصله‌ی زمانی برخورد هواپیما به سطح دریا بود. خوشبختانه موتورهای هواپیما در ارتفاع ۴هزار متری دوباره روشن شدند.
۳. پرواز ۵۳۹۰ خطوط هوایی بریتانیا
در تاریخ ۱۰ ژوئن سال ۱۹۹۰، هواپیمای مسافربری بریتانیا که با ۸۱ سرنشین به سوی مالاگا در حال حرکت بود، با شکسته شدن شیشه‌ی جلو خلبان به‌سمت بیرون کشیده شد. «تیم لنکستر» (Tim Lancaster) که سر و سرشانه خود را بیرون از هواپیما می‌دید به کمک مهماندار به‌سختی سعی داشت به داخل هواپیما برگردد. کمک خلبان «آلستار آتچینسون» (Alastar Atchison) که خلبان را در ارتفاع ۵ هزار متری و سرعت بادی معادل ۴۰۰ کیلومتر در هوا معلق می‌دید، تصمیم به فرود اضطراری گرفت ولی به خاطر صدای مهیب باد، صدای برج مراقبت را نمی‌شنید.
در نهایت کمک خلبان، هواپیما را در «سوتهمتون» (Southampton) به‌خوبی بر زمین نشاند. «لنکستر» نیز به‌دلیل یخ‌زدگی، بازوی شکسته و شوک وارده به بیمارستان منتقل شد.
۴. معجزه در رودخانه
در تاریخ ۱۵ ژانویه‌ی سال ۲۰۰۹، خلبان «چزلی سولنبرگر» (Chesley Sullenberger) از خطوط هواپیمایی آمریکا پرواز ۱۵۴۹، موفق شد پس از مواجه با انبوهی از دسته‌ی پرندگان که هواپیما را از کار انداخته بودند، هواپیما را در رودخانه‌ی «هادسون» (Hudson) فرود آورد.
تک تک ۱۵۵ مسافر نجات پیدا کردند. از «سولنبرگر» با پاداشی نقدی و بازنشستگی زودهنگام تقدیر شد.
۵. حادثه در محموله‌ی بار
در تاریخ ۱۲ ژوئن سال ۱۹۷۲، هواپیمایی آمریکا با شماره پرواز ۹۶ از «لس‌آنجلس» به «نیویورک» اندکی بعد از سوخت‌گیری در «دیتروید» به مشکل بر خورد. وقتی در قسمت محموله‌ی بار هواپیما شکسته شد، کاهش فشار شدید منجر به خاموش شدن یکی از موتورها شد.
خلبان «بریس مک‌کارمیک» (Bryce McCormick) ابتدا تصور می‌کرد که از چاله‌ی هوایی عبور کرده است ولی بعد از خاموش شدن موتور، وضعیت اضطراری اعلام کرد و به «دیتروید» برگشت. او با وجود سرعت بالای هواپیما، آن را به‌خوبی به زمین نشاند.
۶. بدون سوخت در بلندی
در تاریخ ۲۳ جولای سال ۱۹۸۳، در پرواز شماره‌ی ۱۴۳ از «مونترال» به «ادمنتون»، در ارتفاع ۱۲ هزار متری هواپیما سوخت تمام کرد. به‌دلیل نقص فنی پنل تجهیزات هواپیما و تعویض سیستم سوخت‌گیری فرودگاه، کاپتان «باب پیرسون» (Bob Pearson) خود و هواپیما را بدون سوخت در هوا معلق دید. هواپیما طوری به زمین نشست که دو لاستیک آن ترکید، دماغه‌ی هواپیما کنده شد و اندکی نیز آتش گرفت. ولی هر ۶۱ سرنشین هواپیما بدون جراحت پیاده شدند.
۷. پرواز ۲۴۳ آلوها
در تاریخ ۲۸ آوریل سال ۱۹۸۸، خطوط هوایی «آلوها» (Aloha) با شماره پرواز ۷۳۷، هواپیمایی با ۹۰ سرنشین را راهی «هونولولو» (Honolulu) کردند. در ارتفاع ۷۰ هزار متری قسمتی از سقف هواپیما شکافته و سوراخ شد. در پی این شکافتگی کاهش فشار شدید منجر به جدا شدن قسمتی از سقف شد و متاسفانه مهماندار هواپیما را که کمربند خود را باز گذاشته بود به بیرون کشید. در فاصله‌ی ۱۳ دقیقه خلبان «رابرت اشورنتیمر» (Robert Schornstheimer) با فرودی اضطراری از مرگی دیگر جلوگیری کرد.
۸. پرواز ۳۸ بریتانیا
در تاریخ ۱۷ ژانویه سال ۲۰۰۸، پرواز ۳۸ بریتانیا تنها ۵ کیلومتر از «هیترو» (Heathrow) گذشته بود که موتورها خاموش شدند. هواپیما در ۲۷۰ متری خطوط پرواز به زمین نشست و تنها یک نفر جراحت جدی برداشت.
۹. پرواز ۷۸۰ هواپیمایی چین
در تاریخ ۱۳ آوریل سال ۲۰۱۰، بلایی که بر سر پرواز ۳۸ بریتانیا آمد، برای هواپیمایی چینی نیز اتفاق افتاد. خلبانان «ملکوم واترز» (Malcolm Waters) و «دیوید هایهو» (David Hayhoe) توانستند هواپیما را با سرعتی دو برابر بیشتر از حد معمول به زمین بنشانند و از طرف فدراسیون بین‌المللی خطوط هوایی جایزه دریافت کنند.
۱۰. نجات ۴۶۹ نفری
در تاریخ ۴ نوامبر سال ۲۰۱۰، «ریچارد چمپیون» (Richard Champion) خلبان پرواز A۳۸۰ هواپیمایی «کانتاس» (Qantas)، پس از انفجار موتور دوم هواپیما، صدمه دیدن بال چپ و آتش در منبع سوخت، توانست با موفقیت فرودی اضطراری در سنگاپور داشته باشد. این فرود موفق که با ترکیدن چهار چرخ هواپیما همراه بود، باعث نجات جان ۴۶۹ سرنشین شد.
به نظر شما کدام حادثه وحشتناک‌تر است؟
دیدگاه