هشدار، هرگز از این درختان بالا نروید
حتماً در دوران کودکی هوس بالا رفتن از درختان به سرتان زده است، البته امیدوارم جزء آن دسته از خرابکاران کوچکی نبوده باشید که روزگار درختان را سیاه میکردند.
درختان مخلوقات شگفت انگیز و دوست داشتنی هستند. قد برافراشته و باشکوه بر سرمان سایه انداخته و به اشکال گوناگون به محیط پیرامونمان رنگ و جلوه میبخشند. روزی لباسی از برگهای سبز برتن کرده، و روزی دیگر با شکوفههای لطیف و رنگارنگشان مبهوتمان میکنند. اما گاهی این زیبارویان خاموش، سلاح بر میگیرند و به شکلی متفاوتاسباب شگفتی ما را فراهم میآورند شاید پیش از این هم مطالبی در مورد درختان خاردار شنیده باشید، درختانی که شاید هرگز گمان نمیرفت وجود داشته باشند. بیشک یکی از دلایل باور ناپذیر بودن آنها، کمبود منابع اطلاع رسانی در مورد این گونههای شگفتانگیز بوده است. پس در این مطلب سری به این درختان زدهایم، درختانی که شاید بدون مجهز شدن به بهترین تجیهزات حفاظتی، بالا رفتن از آنها را میبایست در خواب دید. درختانی که بهتر است هرگز هوس بالا رفتن از آنها را به ذهنتان راه ندهید. برای آشنایی بیشتر با این سبز جامهگان خطرناک، با کجارو همراه باشید.
درخت ابریشمی، Silk Floss Tree
درخت ابریشمین (Ceiba Speciosa)، بومی جنگلهای نواحی گرمسیری آمریکای جنوبی است. البته هم اکنون به صورتی گسترده در جنوب فلوریدا هم مشاهده میشود. این گیاه به دلیل گلهای زیبا و خوش آب و رنگش بسیار مورد توجه و تحسین قرار گرفته است. اما بدست آوردن این گلهای قشنگ، کاری سخت و دردآور خواهد بود چرا که لشگری از خارهای بزرگ و نوک تیز، تنه و شاخههای این درخت را در برگرفتهاند. پنبهای که درون غلاف گلهای این درخت قرار گرفته برای پر کردن بالش مورد استفاده قرار میگیرد، چوب آن نیز در صنایع بسته بندی کاربرد دارد، همچنین برای ساخت کاغذ نیز استفاده میشود. اما دلیل عمدهی کاشت این درخت خاردار، زیبایی ظاهر آن است که باعث شده به خصوص در حاشیهی خیابانهای شهر به وفور مشاهده شود. اکیداً شما را از بالا رفتن از این درخت، به ویژه شب هنگام منع میکنیم.
چماق هرکول، Hercules Club
نام این درخت بواسطهی مخروطهای خار مانندی انتخاب شده که روی پوست درخت بویژه در درختان مسنتر مشاهده شده و شاخهها و تنهی درخت را به گرز و چماق شبیه ساخته است. چماق هرکول (Aralia spinosa)، بومی آمریکای شمالی است و در نواحی شرقی این قاره گسترش بیشتری دارد. شاید در نگاه اول، این مخروطهای حجیم تهدیدی جدی برای ماجراجویان و عاشقان بالا رفتن از درختان به نظر نرسند، اما اگر از نزدیک به آنها نگاهی بیندازید، متوجه خواهید شد که هر کدام از آنها دارای یک سوزن نوک تیز است که مسلماً فرو رفتن آن در بدن درد زیادی ایجاد خواهد کرد. برآمدگیهای روی تنه درخت اهداف گوناگونی را دنبال میکنند که شاید یکی از آنها استفاده به عنوان یک مکانیسم دفاعی باشد تا درخت را از خراشیده شدن توسط جانورانی که به آن صدمه میزنند حفظ کند.
اقاقیای عسلی، Honey Locust
همانند گرز هرکول، درخت اقاقیای عسلی (Gleditsia triacanthos)، هم بومی نواحی شرقی آمریکای شمالی است، همچنین در نواحی جنوبیتری همچون داکوتا، نیو اورلئان و البته بخش مرکزی تگزاس نیز مشاهده میشود. این درخت حقیقتاً جذاب بوده و ظاهری دلگرم کننده دارد. خارهای این درخت هر کدام سه تا چهار اینچ بلندی دارند که میتوانند باعث پارگی و خراشهای عمیق و جدی شوند، البته در صورتی که مراقب نبوده و از آنها غفلت کنید. این خارها به وفور روی تنهی وجود دارند، اما روی شاخهها با پراکندگی کمتری مشاهده میشوند که شاید به این معنی است که به عنوان یک مکانیسمی دفاعی علیه جانورانی به کار میرود که از پوست درختان تغذیه میکنند. خارهای این درخت عمدتاً مسئول ایجاد جراحت بویژه در ناحیه پای افراد هستند، چرا که به راحتی کف نرم کفش را سوراخ کرده و به پا فرو میروند. افرادی که در اطراف این درختان رانندگی میکنند، اغلب با پدیدهای ناخوشایند پنچری دست به گریبانند. بعضی حتی ادعا میکنند پرندگان بزرگی را دیدهاند که بوسیلهی تیغ این درختان به سیخ کشیده شدهاند.
کاپوک، Kapok
کاپوک (Ceiba Pentandra)، یک درخت گرمسیری است که بومی مکزیک، آمریکای مرکزی و بخشهای شمالی آمریکای جنوبی است. مایاها این درخت را مقدس دانسته و باور داشتند که جهان را حمایت و حفاظت میکند به خصوص توسط ریشههایش که به اعماق جهان زیرین نفوذ کردهاند. در کاوشهای صورت گرفته در مناطق تحت تسلط تمدن مایا، باستان شناسان موفق به کشف گلدان و بخوردانهایی شدند که با نقوشی از این درخت در قسمت بالا و پایین هر دو طرف، تزئین شده بودند. الیاف گلهای کاپوک برای پر کردن تشک، متکا و اسباب بازیهای پفدار مورد استفاده قرار میگیرد. از روغن دانههای آن برای درست کردن صابون استفاده شده و صمغ آن دارویی مؤثر برای دل درد است. خوشبختانه این تیغهای تیز، با بالا رفتن سن درختان رفته رفته ریخته و کم پشت میشود.
نخل پجیبایه، Pejibaye Palm
درخت نخل پجیبایه (Bactris gasipaes)، از جمله درختان فهرست ماست که ظاهری بسیار خطرناک دارد، چرا که هزاران خار بلند و نوک تیز سرتاسر تنهی آن را پوشانده است. این درخت که بومی آمریکای مرکزی است، در کشورهایی همچون کاستاریکا و نیکاراگوئه مشاهده میشود. جاذبه اصلی آن میوههایی است شبیه به نارگیل، منتها در ابعاد مینیاتوری که به دلیل طعم بینظیرشان مورد توجه و علاقه هستند. دست یابی به خوشههای میوه ریز این درخت، قطعاً کاری سهل و آسان نیست. اما مردم محلی از تکنیکی خاص استفاده میکنند که نیازمند کندن پوست بخشی از درخت است. باور میکنید یا نه، اما این تیغهای بلند و سیاه، بیش از آنکه مورد لعن و نفرین باشند موجب برکت و شادی این مردمان هستند. بومیان قدیم آنها را در اسلحههای خاص خود به کار میبردند.امروزه هنوز هم از این تیغها به عنوان چنگگ ماهیگیری و همینطور سوزن استفاده میشود.
پوچوتی، Pochote
درخت پوچوتی (Pachira quinata)، در آمریکای مرکزی و شمال آمریکای جنوبی یافت شده و به عنوان “Bear Grylls” دنیای درختان شناخته میشود (ماجراجوی بریتانیایی که بیشتر به دلیل سری برنامههای "انسان در برابر طبیعت "به شهرت رسیده است). این بازماندهی مقاوم، روی صخرههای صاف و هموار رشد کرده و از خشکسالی متاثر نمیشود (در طول دوران خشکسالی این درخت برگهای خود را از دست داده و وارد یک مرحله خواب زمستانی میشود تا دوره خشکی به پایان برسد). اگر قطعش کنید از نو جوانه میزند و البته در کنار تمامی اینها با خار و تیغ، حیوانات را از برگهای خوش مزه و لذیذش دور نگاه میدارد. تنه و شاخههای پوچوتی با تیغهای قطور، ریز و سیخ سیخ پوشیده شده است، بنابراین غالباً از آن به عنوان حفاظ گیاه نام برده میشود. مسلماً هیچکس تمایل ندارد از چنین مانع طبیعی بالا برود.
Sandbox Tree
درختانی که در بالا به آنها اشاره کردیم بیشک موجبات درد و ناراحتی را فراهم میکنند، اما تنها در صورتی که شما قصد بالا رفتن از آنها را داشته باشید. اما این درخت (Hura crepitans)، از 300 پا بالاتر از زمین به شما ضربه میزند. همین امر موجب شده که به عنوان بدترین کابوس در میان درختان جهان شناخته شود. خارهای تیرهای که از پوست درخت بیرون آمده، به آن شکل و ظاهری شوم بخشیده است، اما این در برابر اسلحهی واقعی درخت، نکتهی چندان مهمی نیست. در اصل آنچه که باید مایه وحشت و هراس متجاوزین باشد، نه این تیغها، بلکه میوههای کدو تنبل مانندی است که وقتی میرسند منفجر شده و با صدایی شبیه به شلیک اسلحه، دانههای خود را در شعاع 300 پایی در هر طرف و با سرعت 150 مایل بر ساعت پرتاب میکنند. اما اگر فکر میکنید این اوج خطری است که از جانب این درخت متوجه انسان است، سخت در اشتباهید. متأسفانه اخبار بدتری در راه است. به عنوان مثال اگر روزی با این درخت مواجه شدید، هرگز سعی نکنید یکی از این دانههای گلوله مانند را مزه مزه کنید، چرا که دچار گرفتگی و دل دردی شدید خواهید شد، همچنین تهوع، تاری دید و افزایش ضربان قلب را نیز باید به این عوارض اضافه کرد. اما اگر احساس شجاعت بیشتری کرده و دو عدد از این دانهها را میل کرد به هذیان گویی افتاده، از هوش رفته و سرانجام جان به جان آفرین تسلیم خواهد کرد. بله این است قدرت یک درخت!!! اما لیست ابزار قتاله این کشندهی طبیعی همچنان ادامه دارد اگر شیره زرد رنگ این درخت با پوست انسان در تماس قرار گیرد، ایجاد سوختگی میکند و اگر به چشم مالیده شود، منجر به کوری موقت خواهد شد. پس دیگر با هر درختی شوخی نکنید، چرا که بعضی از آنها نیز با کسی شوخی ندارند. امیدوارم از آشنایی با این گیاهان دوست داشتنی و البته مخوف لذت برده باشید. منبع odditycentral
دیدگاه