درخت نارنج، درختی بخشنده و پرفایده است. كوچكترین بخشندگی این درخت عطر شكوفه‌هایی است كه در اردیبهشت فضای كوچه‌های شیراز را پر می‌كند و شهرت شیراز را با شربتش دوچندان می‌كند.
آنچه از این درخت به بار می‌نشیند از عطر گلبرگ‌های شكوفه‌هایش تا پوست نارنجش، خواص درمانی زیادی دارد. و البته یكی از بهترین و کار‌آمدترین استفاده‌هایش، این است که به عنوان یک نوشیدنی آرام‌بخش قوی و عالی مورد استفاده قرار می‌گیرد. به همین دلیل محصول این درخت برای باغبانش اهمیت زیادی داشته و دارد و از قدیم مرسوم بوده كه اگر درخت نارنجی كه در خانه است، نارنج كم می‌داد یا اصلا ثمر نمی‌داد، آن درخت را عروس می‌كردند و برایش مراسم عروسی برپا می‌كردند و بر این باور بودند كه بعد از برپایی مراسم، آن درخت سال بعد و در فصل بهار بار نارنج خوبی خواهد داشت. برای برپایی این مراسم، زن صاحبخانه، زنان همسایه را به عروسی درخت نارنج دعوت می‌كند و همه در زمان مشخص در آن خانه جمع می‌شوند. زن صاحبخانه اره‌ای برمی‌دارد تا شاخه‌های درخت را ببرد، اما هر بار یكی از زمان همسایه جلو می‌آید و ضامن درخت می‌شود. بعد از آن تور بسیار نازكی روی درخت می‌كشند، شكرپنیر روی درخت می‌پاشند، كل می‌زنند، واسونك می‌خوانند و شادی می‌كنند. درواقع همان طور رفتار می‌كنند كه در مجلس عروسی دوستان و آشنایان شركت می‌كنند. خوشبختانه هنوز با وجود كمرنگ شدن برخی رسوم و آیین‌های اصیل در شهرهای كشورمان، این باور همچنان در میان مردم شیراز وجود دارد و گاهی این مراسم اجرا می‌شود.
دیدگاه