درست مشخص نیست که از کی و کجا شروع شد... چندان هم اهمیت ندارد، تبدیل مفهوم دیوار از حائل و بن‌بست به سرآغاز محبت، مرز و مرد و زن نمی‌شناسد. حالا دیوارهای مهربانی در میان ایرانیان تبدیل به مقوله‌ای فرهنگی شده است؛ اقدامی کاملا خودجوش و مردمی از دل هموطنان ما!
پیام این دیوار ساده است: «اگر نیاز نداری بگذار، اگر نیاز داری بردار». پیامی که ثابت می‌کند به همین سادگی و بی‌آلایشی و تنها با چند قلاب و دل عاشق، می‌توان جوانه‌ی امید در دل دیگران کاشت.
هموطنانی که از تجمل و ریا به دورند و در خفا و با مرام علی (ع) ایثار می‌کنند، لباس‌ها و اقلام دیگری که به آن‌ها احتیاج ندارند را روی قلاب‌های نصب شده بر این دیوار آویزان می‌کنند تا آبروی نیازمندان را بخرند و بدون هیچ چشم‌داشتی نیکوکاری کنند.
تنها قوانین حاکم بر این دیوارها هم، سه درخواست ساده است:
«لباس‌ها را شسته شده بیاورید، نگذارید لباسی روی زمین بیفتد و اگر جالباسی پر بود، لباس‌ها را بعدا بیاورید».
حال بعد از گذشت بیش از یک ماه از شروع این جنبش، خبر جوانمردی ایرانیان در جهان پیچیده است و خبرگزاری‌های بینالمللی نیز آن را پوشش داده‌اند. در ادامه گزیده‌ای از این گزارش‌ها را می‌خوانیم، باشد که الگویی شویم تا به‌جای جنگ و بمب و خمپاره، به دیگران عشق هدیه دهیم.
روزنامه ایتالیایی لارپوبلیکا:
«به نظر می‌رسد که فکر دیوار مهربانی برای نخستین بار در شهر مشهد و توسط افرادی که مایل نیستند که نامی از آن‌ها برده شود، ایجاد شد و پس از انتشار نخستین تصاویر مربوط به آن در شبکه‌های اجتماعی، به سرعت به دیگر شهرهای ایران گسترش پیدا کرد».
روزنامه انگلیسی دیلی تلگراف:
ایرانیها دیوارهای مهربانی برپا کرده‌اند. در حالی که ایران دارای زمستان‌های بسیار سردی است، مردم (با این ابتکار) به‌راحتی میتوانند کت و لباس‌های گرم خود را به افراد بی خانمان و بی‌بضاعت اهدا کنند. مفهوم بسیار ساده است، چند آویز و چوب لباسی روی یک دیوار رنگ شده که روی آن نوشته شده است «اگر نیاز نداری بگذار و اگر نیاز داری آن را بردار».
این روزنامه با بیان اینکه سازماندهنده این حرکت اجتماعی همچنان ناشناخته باقی مانده است، افزود:
«گفته می‌شود که این ابتکار نخست در شهر مشهد در شمال شرق ایران شروع شد و پس از آن در شهرهای دیگر این کشور گسترش یافت. این حرکت در دیگر شهرها پس از پخش تصاویر آن در شبکه‌های اجتماعی‌ای گسترش یافت که از کاربران خود می‌خواستند تا اجازه ندهند که مردم بیخانمان از سرما در این زمستان بلرزند».
بی‌بی‌سی:
«ایرانیها در حال سازماندهی کمک‌های خیریه به‌شکل دیوارهای مهربانی در فضاهای باز هستند. این دیوارهای مهربانی در شهرهای بزرگ برپا شده و سبب ترویج بحث‌هایی به‌صورت آنلاین در مورد تلاش برای کمک به افراد فقیر شده است. به نظر می‌رسد که این ایده برای نخستین بار در شهر مشهد و پس از آن که فردی با آویزان کردن چند جا لباسی و آویز روی دیواری که روی آن نوشته شده بود «اگر نیاز نداری بگذار و اگر نیاز داری بردار» شروع شد و اهدای کت، شلوار و دیگر لباس‌های گرم، نقطه شروع این حرکت بود».
سی ان ان:
«دنبال چیزی هستید که ایمان به انسانیت را به شما پس بدهد؟! شاید این خبر این کار را انجام دهد. چون ایران در حال ورود به یک زمستان سرد است، مردم این کشور طرحی نوآورانه برای گرم نگهداشتن بی‌خانمان‌ها ایجاد کرده‌اند. دیوار مهربانی که مردم به‌صورت رایگان روی آن لباس می‌گذارند، کل کشور را در بر می‌گیرد. بعد از مدتی یکی از این دیوارها توسط عابران پر از کت، پیراهن، کلاه و... شد. کسانی که نیاز داشتند هم برای خود مقداری لباس برمی‌داشتند».
فرانس ۲۴:
اگر لازم نداری بذار، اگر لازم داری بردار" این شعار "دیوارهای مهربانی"در ایران است.
«ایده ساده است، مردم دیواری را در یکی از خیابان‌های شهر خود انتخاب می‌کنند. گاهی حتی برای اینکه کدام خیابان و کدام محله انتخاب شود، در شبکه‌های اجتماعی مثل توییتر بحث و گفتگو هم می‌کنند. سپس چند گیره و جا لباسی و جاکفشی آنجا می‌گذارند. دیوار را رنگ و رخی می‌دهند و شعارشان را نیز آنجا نمایان می‌کنند».
نقشه شهرهایی که تاکنون دیوار مهربانی در آن‌ها ایجاد شده است.
عکاس: عماد جعفری