کجا کانگورو ببینیم؟

شایان شفایی
شایان شفایی پنجشنبه، ۷ بهمن ۱۳۹۵ ساعت ۲۲:۴۵
کجا کانگورو ببینیم؟

کانگوروها پستانداران بسیار محبوبی هستند که سالانه گردشگران بسیاری برای دیدن آن‌ها از نزدیک سفر می‌کنند. با کجارو همراه باشید تا کانگوروها را بیشتر بشناسیم و با حقایقی جالب از آن‌ها آشنا شویم.

کانگوروها، کیسه داران بزرگی هستند که به وسیله دم عضلانی، پاهای عقبی بزرگ و قدرتمند، خز کوتاه و گوش‌های بلند و کشیده‌شان شناسایی می‌شوند. همانند بقیه کیسه داران، کانگوروهای ماده هم کیسه دارند و فرزندان خود را تا زمانی که به حد قابل قبولی از رشد برسند، در کیسه خود نگه می‌دارند. در کل چهار گونه از کانگوروها نسبت به سایر گونه‌ها مشهورتر هستند که این چهار گونه عبارتند از: کانگورو قرمز، کانگورو antilopine، کانگورو خاکستری شرقی و کانگورو خاکستری غربی. 

به این چهار گونه از کانگوروها، «کانگوروهای بزرگ جثه» (great kangaroos) نیز می‌گویند چرا که این چهار گونه از کانگوروها نسبت به سایر گونه‌ها جثه بسیار بزرگ‌تری دارند. به طور کلی ۱۲ نوع کانگورو بر روی کره زمین وجود دارد.

کانگورو

بزرگ‌ترین کانگورو از نظر اندازه و جثه، کانگوروی قرمز است. طول بدن این پستاندار بین ۱ تا ۱/۶ متر است و وزن آن حدودا ۹۰ کیلوگرم است. طول دُم این کانگورو بین ۹۰ تا ۱۱۰ سانتی‌متر است. از سویی دیگر، کوچک‌ترین کانگورو «موش-کانگورو» (rat-kangaroo) است که طول بدن آن بین ۱۵/۲۴ تا ۲۰/۳۲ سانتی‌متر است و تنها حدود ۳۴۰ گرم وزن دارد. طول دُم این کانگورو بین ۱۲/۷ تا ۱۵/۲۴ سانتی‌متر است.

رژیم غذایی

کانگوروها گیاه خوارند. این پستانداران از علف، گل، برگ درختان، خزه و سرخس تغذیه می‌کنند. حتی مشاهده شده است که گاهی اوقات کانگوروها از حشرات کوچک نیز تعذیه می‌کنند. همانند گاوها، کانگوروها نیز نشخوار می‌کنند و برای هضم کامل غذای خود لازم است که آن را مجددا بجوند.

رفتار و عادات طبیعی

کانگورو

کانگوروها تنها حیوانات بزرگ جثه‌ای هستند که با پریدن مسافت مورد نظر خود را طی می‌کنند و در واقع پریدن ابزار اصلی حرکتی آن‌ها است. پاهای عقبی کانگوروها نقش یک فنر بسیار قدرتمند را برای این پستانداران ایفا می‌کند. پاهای عقبی کانگوروها نسبت به دست‌هایشان بسیار قدرتمندتر است.

کانگوروها با هر پرش ۷ متر را طی می‌کنند.

طبق گزارشات باغ وحش سن دیگو، کانگوروها با هر پرش ۷ متر را طی می‌کنند و در هنگام سریع پریدن، سرعت طی کردن مسافت آن‌ها به ۴۸ کیلومتر در ساعت می‌رسد. سرعت نرمال کانگوروها هنگام پریدن‌های مداوم و عادی نزدیک به ۳۲ کیلومتر در ساعت است. جالب است بدانید که گاهی اوقات کانگوروها از دُم قدرتمند خود نیز به عنوان یک ابزار مهم در جهت پریدن استفاده می‌کنند و برای پریدن موفق‌تر، دُم خود را نیز به زمین می‌کوبند.

کانگوروها بسیار اجتماعی هستند و زندگی گروهی دارند. کانگوروها در گروهی که زندگی می‌کنند با یکدیگر تعامل بسیار زیادی داشته و از یکدیگر در برابر خطرات محافظت می‌کنند. هنگامی که یکی از اعضای گروه خطر خاصی را حس می‌کند، پای خود را محکم به زمین می‌کوبد تا به بقیه اعضای گروه نیز هشدار دهد.

وضعیت بقا

کانگورو

طبق گزارشات "IUCN"، تقریبا ۱۶ گونه از کانگوروها وضعیت بقایی مابین نزدیک به خطر، تهدید شده، آسیبپذیر، در خطر انقراض و شدیدا در خطر انقراض دارند. این اتفاق بیشتر برای گونه‌های کوچک‌تر کانگورو همانند موش-کانگورو افتاده است. در حال حاضر دو گونه از کانگوروها به طور کامل منقرض شده‌اند و بعضی از گونه‌های کوچک‌تر وضعیت خطرناکی دارند. در کل چهار گونه‌ی مشهورتر کانگوروها (کانگوروهای غول پیکر) وضعیت بقای نرمالی داشته و در خطر انقراض نیستند.

تولید مثل

کانگورو

قطعا مشهورترین نکته در مورد فرزندان کانگوروها این است که کانگوروها فرزندانشان را درون کیسه‌های خود حمل می‌کنند. هر کانگورو ماده در هر نوبت زایمان بین یک تا چهار فرزند به دنیا می‌آورد. در ابتدای تولد، فرزندان کانگوروها بسیار کوچک هستند و در بزرگ‌ترین حالت اندازه یک زنبور عسل هستند! طول بدن فرزندان در هنگام تولد بین ۵ تا ۲۵ میلی‌متر است. فرزندان کوچک به مدت ۱۲۰ تا ۴۵۰ روز در کیسه مادر می‌مانند تا رشدشان تکمیل شود.

حقایق

کانگورو

  • ارتفاع پریدن کانگورو به ۳ متر هم می‌رسد.
  • کانگوروها حس شنوایی بسیار خوبی دارند.
  • کانگوروها می‌توانند گوش‌های خود را به صورت مجزا تکان دهند در حالی که سر آن‌ها ثابت است.
  • در استرالیا، تعداد کانگوروها از تعداد انسان‌ها بیشتر است!
  • حیوان نمادین اصلی کشور استرالیا کانگورو است.
  • نام علمی کانگوروها Macropodidae است.

کجا کانگورو ببینیم؟

کانگورو

کانگوروها تنها در استرالیا یافت می‌شوند.

اگر مایل به دیدن کانگوروها از نزدیک هستید، حتما سفر به استرالیا را در برنامه خود قرار دهید. کانگوروها تنها در استرالیا یافت می‌شوند اما محل دقیق زندگی آن‌ها نسبت به گونه‌شان متفاوت خواهد بود. به عنوان مثال موش-کانگورو تمایل دارد تا در مناطق مرطوب و جنگل‌های بارانی زندگی کند و کانگوروی خاکستری در جنگل‌ها یافت می‌شود. از سوی دیگر گونه‌های دیگر کانگورو همانند کانگوروهای درختی در مناطق نسبتا خشک‌تری زندگی کرده و تمایل دارند که محل زندگی‌شان در نزدیکی درختان باشد.

نظر شما در مورد کانگوروها چیست؟ آیا مایل به دیدن این حیوانات از نزدیک هستید؟ نظرات خود را با کجارو در میان بگذارید.
مقالات سری «گردشگری حیات وحش»، دوشنبه‌ها و پنج‌شنبه‌ها ساعت ۲۲:۴۵ در وب‌سایت کجارو منتشر خواهند شد.

مطالب مرتبط:

منبع livescience

دیدگاه