بدترین محله‌های تورنتو برای سکونت مهاجران

محدوده‌ی شهری تورنتو بیش از ۶۰۰ کیلومترمربع وسعت دارد. وسایل نقلیه عمومی در تمام محله‌های تورنتو کیفیت یکسانی ندارند و رفت‌وآمد با خودروی شخص برای همه میسر نیست. به همین دلیل مهم‌ترین عامل برای انتخاب محل سکونت در محدوده‌ی شهری تورنتو، فاصله‌ی خانه با محل کار است.

ناحیه‌ی همیلتون تورنتو (Greater Hamilton Toronto) یکی از بزرگ‌ترین نواحی شهری در آمریکای شمالی است و بعد از کلان‌شهرهای نیویورک، لس‌آنجلس، شیکاگو و دالاس-فورت وورث بیشترین جمعیت را دارد. تورنتو دارای بیشترین تنوع قومی و ملیتی در تمام دنیا است. ۴۹ درصد از ساکنان تورنتو کانادایی اصیل نیستند و اکثر شهروندان آن در این شهر متولد نشده‌اند.

تورنتو از سال ۱۹۹۸ به شش بخش اصلی تقسیم شده است و در هرکدام از این بخش‌ها تعداد زیادی محله وجود دارد که تفاوت‌های چشمگیری در آن‌ها دیده می‌شود؛ از جمله ساختار اجتماعی، معماری، امکانات مدرن، دسترسی به خدمات شهری (حمل‌ونقل، خدمات اجتماعی و ...)، بهداشت، وضعیت اقتصادی، تنوع قومی و ... با توجه به این مسئله، طبعا مهم‌ترین عامل در مهاجرت به تورنتو، انتخاب محل سکونت مناسب است ولی از آنجا که به تعداد مهاجران، جواب صحیح وجود دارد، بهتر است بدانیم که کدام یک از محله‌های تورنتو برای سکونت مناسب نیستند.

تورنتو دارای ۱۴۰ محله رسمی و ثبت‌شده و تعداد زیادی محله‌ی غیررسمی یا نیمه‌رسمی است که مطمئنا شرایط یکسانی ندارند. با توجه به آمار منابع معتبر در مورد جرم و جنایت، قیمت مسکن، سبک زندگی ساکنان تورنتو، بدترین محلات این شهر عبارت‌اند از:

این محله که به اختصار یانگ اند اگ نامیده می‌شود یکی از پرطرفدارترین محلات تورنتو محسوب می‌شود که این مسئله آن را به محله‌ای بسیار گران‌قیمت تبدیل کرده است. علاوه بر این، شلوغ‌ترین ایستگاه مترو شهر نیز در یانگ اند اگ واقع شده که خروجی شمال غربی آن با نام Pee Stairs (پلکان ادرار) شناخته می‌شود و شهرت ناخوشایندی برای رعایت نشدن بهداشت و ایجاد آلودگی و بوی بد دارد. ترمینال اتوبوس یانگ اند اگ نیز اوضاع بهتری از Pee Stairs ندارد. ممکن است وجود چنین شرایطی در سیستم حمل‌ونقل عمومی بهترین محله‌ی شهر عجیب باشد ولی این مسئله در تورنتو چندان غیرمعمول نیست.

این سه محله که از نظر تقسیمات شهری یک محله محسوب می‌شوند، جزو محلات گران‌قیمت تورنتو هستند. با وجود اینکه قیمت متوسط منزل در یورک میلز (ارزان‌ترین بخش محله) در بهار ۲۰۱۴، حدود ۱.۷ میلیون دلار برآورد شده ولی تنها امکانات مدرن این محله چند زمین گلف و بیمارستان مجهز هستند. به نظر می‌رسد که این محله فقط برای افراد سالخورده و ثروتمند مناسب است.

در حال حاضر این محله کاملا به روز و مدرن است و تعداد زیادی رستوران لوکس، جشنواره‌های موسیقی و فروشگاه‌های مواد غذایی طبیعی درجه‌یک در آن دیده می‌شود ولی حال و هوای محله قدیمی و کهنه است. فروشگاه‌های همه‌چیز یک دلار و شعبه‌های سوپرمارکت ارزان‌قیمت No Frills هنوز در گوشه و کنار آن به چشم می‌خورند و ثروتمندان موفق به تغییر کامل فضای سنتی آن نشده‌اند. سال گذشته قیمت منزل در این محله کاهش پیدا کرد و موج نوگرایی آن متوقف شد. در واقع سروصدای زیاد سالن‌های موسیقی و قیمت‌های شناور منزل، مشکلات اصلی این محله هستند.

با وجود اینکه وست هیل یکی از محلات شهری گران‌قیمت تورنتو محسوب می‌شود ولی عملا در حومه‌ی شهر قرار دارد و کاملا دورافتاده است. با مبلغی که برای اقامت در وست هیل پرداخت می‌کنید، می‌توانید در محله‌های مرکزی مثل المز (Elms) سکونت کنید.

در سال ۲۰۱۱ محله‌ی اطراف دانشگاه تورنتو، یکی از ناامن‌ترین مناطق شهر بود و جایگاه‌های دوم در تعرض جنسی، سوم در درگیری‌های مربوط به مواد مخدر، هفتم در سرقت از منازل و هشتم در حملات خشونت‌بار را به نام خود ثبت کرد. در سال ۲۰۱۳ یونیورسیتی در رده‌بندی بهترین محلات تورنتو، رتبه‌ی ۹۷ (از ۱۴۰) را به خود اختصاص داد. برای مهاجری که تازه به تورنتو وارده شده است این محله به دلیل بالا بودن هزینه‌ی مسکن و آمار جرم و جنایت، گزینه‌ی مناسبی برای سکونت محسوب نمی‌شود.

این محله‌ی مرفه و تقریبا دورافتاده، در نظرسنجی بهترین محلات تورنتو که در سال ۲۰۱۳ توسط نشریه‌ی Toronto Life انجام شده، رتبه شانزدهم را از آن خود کرد. البته در سال ۲۰۱۱ بیشترین سرقت از منازل در این محله به وقوع پیوست که دلیل آن احتمالا وضعیت اقتصادی خوب ساکنان آن است. در سال ۲۰۱۴ قیمت متوسط منازل بدفورد پارک ۲ میلیون دلار برآورد شده که برای محله‌ای در نزدیکی ایستگاه متروی شلوغ و پرازدحام لاورنس (Lawrence) مبلغ زیادی است. از طرف دیگر بین بخش سنتی و اصیل بدفورد پارک و بخش نورتاون نوعی تضاد فرهنگی عجیب وجود دارد و ساکنان بدفورد پارک، اهالی نورتاون را غریبه و غیرخودی می‌دانند.

لامبتون- بابی پوینت یکی از عجیب‌ترین محله‌های تورنتو به شمار می‌آید که یکی از دلایل آن تشکیل شدن از چند محله‌ی کوچک‌تر است. لامبتون در سال ۲۰۱۱ به عنوان کانون جنایت تورنتو معرفی شد ولی با این وجود قیمت خانه در آن بیشتر از بابی پوینت است. از طرف دیگر بابی پوینت یکی از انحصاری‌ترین محله‌های شهر محسوب می‌شود و غریبه‌ها فقط می‌توانند در اطراف آن سکونت کنند. اگر کالای موردنظر شما در تنها سوپرمارکت این محله موجود نباشد، باید مسافت زیادی را تا نزدیک‌ترین فروشگاه رانندگی کنید. در لامبتون- بابی پوینت فقط دو مدرسه وجود دارد و اختلاف طبقاتی زیادی در گوشه و کنار محله دیده می‌شود.

با وجود اینکه این محله در نظرسنجی سال 2013 Toronto Life جایگاه ۱۸ را کسب کرده، ولی از سال ۲۰۱۲ به صورت پراکنده مواردی نظیر تعرض به زنان سالخورده و یا سرقت لوازم همراه آن‌ها در استون‌گیت مشاهده شده است. به نظر می‌رسد که این محله چندان برای سکونت افراد کهن‌سال یا تنها مناسب نیست.

بنا به دلایل نامشخص، محله‌های مرکز شهر تورنتو در حاشیه‌ی دریاچه‌ی انتاریو تراکم بیشتری دارند و ناحیه‌ای U شکل معروف به واترفرانت کامیونیتیز (Waterfront Communities) را تشکیل می‌دهند. کلاب دیستریکت یکی از این محلات است که تعداد زیادی کلوپ شبانه در آن وجود دارد و همین کلوپ‌ها باعث ایجاد ناامنی و گاهی اوقات حتی تیراندازی در محله می‌شوند. مشکل دیگر این محله گران بودن بیش از حد است. آپارتمان‌های کوچک و دلگیر (برخلاف بیشتر خانه‌های تورنتو) این محله با حداقل قیمت ۵۰۰ هزار دلار به فروش می‌رسند.

روژ یک محله وسیع در شمال شرقی ناحیه‌ی اسکاربورو (Scarborough- غرب تورنتو) و دورافتاده‌ترین محله‌ی تورنتو نسبت به مرکز شهر است. این محله که حتی می‌توان آن را یک شهر بزرگ در حاشیه‌ی تورنتو محسوب کرد، در مکان ۲۱ فهرست Toronto Life قرار دارد. دلیل کسب این رتبه را می‌توان نزدیک بودن محله‌ی روژ به باغ‌وحش مشهور تورنتو دانست. البته زندگی در مجاورت باغ‌وحش و تحمل بوی نه چندان خوشایند آن از نظر عده‌ی زیادی ضعف بزرگی محسوب می‌شود.

این محله، ارزان‌ترین گزینه برای زندگی در نزدیکی ساحل است ولی امنیت آن در سطح پایینی قرار دارد و همین‌طور در صورت نداشتن خودروی شخصی، رفت‌وآمد از نیو تورنتو به مرکز شهر چندان آسان نیست. این محله در رتبه‌ی ۹۱ فهرست Toronto Life قرار دارد و به دلیل نزدیکی به کالج Humber، سکونت در آن فقط برای دانشجوها مناسب است.

مشکل اصلی سی یکمین محله در رده‌بندی Toronto Life، نرخ بالای جرم و جنایت است. علاوه بر این یورک یونیورسیتی هایتز عملا خارج از محدوده‌ی شهری تورنتو و در مجاورت حومه‌ی وان (Vaughan) واقع شده و سکونت در آن فقط برای دانشجوها و کارکنان دانشگاه یورک منطقی است؛ مانند بیشتر محلات حومه‌ی تورنتو، مالیات املاک در محله‌ی وان به‌مراتب کمتر از محدوده شهری است (حدود یک‌سوم) و سکونت در آن توجیه اقتصادی بیشتری دارد.

این محله که در جنوب مرکز خرید بدنام یورک‌دیل واقع شده، رکوردهای ناخوشایندی دارد. در سال ۲۰۱۱ یورک‌دیل-گلن پارک بیشتر آمار سرقت خودرو، رتبه‌ی دوم سرقت اموال و رتبه‌ی پنجم جرائم کلان را به خود اختصاص داد. مرکز خرید یورکدیل گاه‌به‌گاه صحنه‌ی خشونت، تیراندازی و رویدادهای عجیب مثل مشاهده‌ی مردی چاقو به دست با ماسکی بر صورت در حال دویدن است که شهرت نامطلوبی برای یورک‌دیل-گلن در پی دارد. این محله جایگاه ۸۳ فهرست Toronto Life را به خود اختصاص داده است.

اگر امنیت مهم‌ترین عامل برای انتخاب محل سکونت باشد، قلب مرکز شهر از محله‌ی بلور (Bloor) تا ساحل دریاچه و از یونیورسیتی تا سانگ بدترین محل سکونت در تورنتو است. این محدوده که با نام بی استریت کوریدور شناخته می‌شود، در سال ۲۰۱۱ رکورد بیشترین حمله و سرقت خشونت‌آمیز، سومین رتبه در تعرض‌ جنسی و جرائم عمده و ششمین رتبه در جرائم مربوط به مواد مخدر را به نام خود ثبت کرد. البته این محله، پرجمعیت‌ترین نقطه‌ی تورنتو است و بیشترین بازدیدکننده را دارد که شاید به همین دلیل محاسبه‌ی آمار جرم و جنایت در آن با کمی بزرگ‌نمایی و اغراق انجام شده است. به هر شکل اگر کوریدور این آمار را نداشت، محل بسیار مناسبی برای سکونت بود. قیمت آپارتمان‌ها در هشتاد و دومین محله‌ی فهرست Toronto Life بسیار بالا است و تنها دلیل برای سکونت در آن می‌تواند دسترسی راحت به مرکز شهر باشد. با زندگی در کوریدور به اکثر شعبه‌های مرکزی شرکت‌های بزرگ و همین‌طور ایستگاه تمام خطوط متروی تورنتو دسترسی خواهید داشت و احتمالا می‌توانید پیاده به محل کار خود بروید.

محله ی چرچ- یانگ کوریدور در اطراف دانشگاه ریرسون (Ryerson) ساخته شده و به همین دلیل برای سکونت دانشجوها بسیار مناسب است. ولی این محله امنیت زیادی ندارد و قیمت خانه‌های آن نیز نسبتا زیاد است که این مسئله با توجه به فاصله‌ی کم آن با مرکز شهر کمی جای تعجب دارد. از طرف دیگر چرچ- یانگ کوریدور در مجاورت بعضی از بدترین محله‌های بخش قدیمی تورنتو از جمله موس پارک (Moss Park)، ریجنت پارک (Regent Park) و سنت جیمز تاون (St. James Town) واقع شده است.

این محله در سال ۲۰۱۱ شاهد بیشترین سرقت خودرو بود که این مسئله با توجه به سابقه‌ی طولانی فعالیت دارو دسته‌های مجرم در اُلد رکسدیل چندان تعجب‌برانگیز نیست. در کنار مسائل دیگر، عدم دسترسی مناسب به وسایل نقلیه‌ی عمومی، مدرسه و مرکز خرید، زندگی در اُلد رکسدیل را مشکل می‌کند. هرچند این مشکلات به همراه دورافتاده بودن باعث ارزان بودن املاک در این محله شده‌اند.

این محله در همه‌ی زمینه‌های جرم و جنایت در رده‌های ۲۰ تا ۵۰ قرار دارد و بافت شهری آن تقریبا قدیمی و فرسوده است. آمار بیکاری جوانان بلیک-جونز بیشتر از ۳۳ درصد برآورد شده که این مسئله به ناامنی و هرج‌ومرج آن دامن میزند. جالب اینجاست که باوجود همه‌ی این مشکلات، قیمت املاک این محله به شکل عجیبی گران است و برای خرید یک خانه‌ی متوسط در آن باید حدود ۷۱۰ هزار دلار پرداخت کنید. بلیک جونز در رده‌بندی Toronto Life در جایگاه ۱۱۶ قرار گرفته است.

جین هایتز نام رسمی دو منطقه‌ی بدنام جین و فینچ (Finch) است که زمانی ترسناک‌ترین محله‌ها در تمام تورنتو بودند. منازل این محله جزو ارزان‌ترین املاک تورنتو هستند و به‌صورت متوسط ۳۱۰ هزار دلار قیمت‌گذاری می‌شوند. البته این محله بخشی از ناحیه‌ی خوش‌نام و رو به رشد الیا (Elia) است و به همین دلیل شرایط نامطلوب آن در حال تغییر هستند که شاید به همین دلیل Toronto Life آن را در رده‌ی ۳۳ فهرست خود قرار داده است. گلن‌فیلد- جین هایتز تا سال ۲۰۰۲ به عنوان بدترین محله‌ی تورنتو شناخته می‌شد، چراکه ۳۰ درصد از ساکنان آن حتی به ابتدایی‌ترین خدمات شهری دسترسی نداشتند. در حال حاضر ابن محله هنوز تحت تأثیر تاریخچه‌ی ناخوشایند خود است و فاصله‌ی بسیار زیادی با مرکز شهر دارد ولی دیگر بدترین محله‌ی تورنتو نیست.

در نظرسنجی سال ۲۰۱۳ نشریه‌ی Toronto Life، مونت دنیس به دلیل کمبود مدرسه و فضای آموزشی، نبود موقعیت اشتغال، فاصله‌ی زیاد تا مراکز خرید و ارزان بودن املاک به‌عنوان بدترین محله‌ی تورنتو معرفی شد. قیمت متوسط خانه‌های این محله کمتر از ۳۷۵ هزار دلار برآورد شده است که البته این مسئله از دید عده‌ای نوعی مزیت محسوب می‌شود. از نظر هزینه‌ی وسایل نقلیه عمومی، کرایه‌ی رفت‌وآمد به مونت دنیس عملا به اندازه‌ی محله‌های حومه‌ی شهر محاسبه می‌شود.

این محله که با نام ایتون‌ویل (Eatonville) نیز شناخته می‌شود، بسیار دورافتاده است و یک بزرگراه پرسروصدا و شلوغ از وسط آن می‌گذرد. علاوه بر این هیچ نوع سرگرمی و امکانات تفریحی در آن موجود نیست مگر اینکه بتوانید با قدم زدن در بازار کلاوردیل (Cloverdale) خود را سرگرم کنید. از طرف دیگر، قیمت املاک این محله نیز اخیرا افزایش پیدا کرده است. Toronto Life در سال ۲۰۱۳ این محله را به خاطر کمبود فضای آموزشی، امکانات تفریحی، مراکز خرید، وسایل نقلیه‌ی عمومی و عدم ثبات قیمت املاک به‌عنوان دومین محله‌ی نامناسب تورنتو معرفی کرد.

ایمزبوری در سال ۲۰۱۱ محله‌ی خطرناکی برای خانم‌ها بود و بیشترین تعرض‌های جنسی در آن صورت گرفت و همین‌طور جایگاه هشتم در سرقت خودرو نیز به نام این محله ثبت شد. به دلیل کمبود فضای آموزشی، خانه‌سازی غیراستاندارد، نبود امکانات تفریحی و مجموعه‌ای از کمبودهای دیگر، Toronto Life در سال ۲۰۱۳ ایمزبوری را به‌عنوان هشتمین محله بد تورنتو معرفی کرد. فاصله زیاد این محله تا مرکز شهر نیز به انبوه مشکلات آن می‌افزاید.

این دو محله که به دلایل اقتصادی در مجاورت پارک داونز ویو (Downsview) تراکم بیشتری دارند، به عنوان ششمین و چهارمین محله‌های نامناسب تورنتو شناخته می‌شوند. هردو محله کمبود فضای آموزشی و امکانات تفریحی و همین‌طور فاصله بسیار زیادی با مرکز شهر دارند. اخیرا قیمت خانه‌های اطراف پارک داونز ویو کاهش پیدا کرده ولی تأثیر آن بر میپل لیف و راستیک هنوز مشخص نیست. هر دو محله مانند سایر محلات مجاور پارک، سال‌های متمادی صحنه‌ی فعالیت‌های مجرمانه بوده‌اند.

بیچ‌بورو – گرین‌بروک که یکی از محلات بدنام شمال غربی تورنتو در حاشیه‌ی جاده‌ی بلک کریک (Black Creek Drive) است، در سال ۲۰۱۳ توسط Toronto Life به عنوان سومین محله‌ی نامطلوب تورنتو معرفی شد و دلایل آن نیز نامناسب بودن محیط و کمبود امکانات تفریحی عنوان گردید. ولی باوجوداینکه این مشکلات هنوز به قوت خود باقی هستند، قیمت املاک در این محله رو به افزایش است و به نظر می‌رسد که استقبال شهروندان از سکونت در آن بیشتر شده است.

در حال حاضر حتی ساکنان قدیمی وستون به دلیل عملیات بازسازی ۲۴ ساعته ی ایستگاه شبکه‌ی حمل‌ونقل درون‌شهری GO، چندان دل خوشی از آن ندارند و بی‌صبرانه منتظر به اتمام رسیدن ساخت‌وساز هستند. گذشته از این مشکل موقتی، وستون محله‌ای بسیار شلوغ و پرسروصدا (حتی در هنگام شب) و کاملا دورافتاده است. در شرایط کنونی، قیمت املاک این محله کاهش یافته است و تعداد زیادی از ساکنان، منزل خود را به فروش گذاشته‌اند که احتمالا با اتمام عملیات ساختمانی این روند متوقف خواهد شد ولی تا آن زمان خرید خانه در این محله شاید ایده‌ی خوبی برای سرمایه‌گذاری باشد. گذشته از این وستون با مشکل مواد مخدر روبروست و علاوه بر این زباله‌های انباشته‌شده در حاشیه‌ی رودخانه هامبر (Humber)، باعث ایجاد بوی نامطبوعی در فصل تابستان می‌شوند.

موس پارک نیز یکی از محلات تورنتو است که در گذشته خطرناک شناخته می‌شد ولی بعد از نوسازی‌های اخیر، سکونت در آن و نواحی اطرافش بیشتر مورد استقبال قرار می‌گیرد. البته در حال حاضر ساختمان‌سازی گسترده، خود به یکی از مشکلات موس پارک تبدیل شده است و این محله هنوز امنیت کامل ندارد. در حقیقت این محله در سال ۲۰۱۱ شاهد بیشترین جرائم مربوط به مواد مخدر بود و دومین رتبه در حملات خشونت‌بار را به نام خود ثبت کرد. علاوه بر این افراد بیخانمان زیادی در گوشه و کنار موس پارک مأوا گرفته‌اند. در سال ۲۰۱۳ Toronto Life موس پارک را به دلیل آمار بالای جرم، کمبود فضای آموزشی و محیط نامناسب در رتبه‌ی ۹۶ رده‌بندی خود قرار داد.

فلمینگدون پارک یک از بدنام‌ترین محلات تورنتو است و یکی از خشونت‌بارترین دبیرستان‌های شهر نیز در آن قرار دارد. در بهار ۲۰۱۴، متوسط قیمت مسکن در این محله ۱۹۰ هزار دلار برآورد شد که کم بودن خانه‌های ویلایی و وفور آپارتمان‌های کوچک، این قیمت باورنکردنی را توجیه می‌کند. فلمینگدون پارک صد و چهارمین محله در فهرست Toronto Life است که شاید مهم‌ترین دلایل این رتبه‌ی پایین، کمبود خانه‌ی ویلایی و نبود فرصت‌های شغلی باشند. این محله بسیار دورافتاده است و امکانات تفریحی آن محدود هستند.

به دلایل نامشخص، سنت جیمز تاون توسط شهرداری به دو محله‌ی کوچک‌تر سنت جیمز تاون شمالی و سنت جیمز تاون جنوبی یا کبج‌تاون (Cabbagetown) تقسیم شده و این تقسیم‌بندی عجیب رشد نیمه جنوبی محله را که زمانی فقیرترین محله‌ی تورنتو بود، افزایش داده است. درگذشته‌ی دور سنت جیمز تاون به‌روزترین محله‌ی تورنتو بود و مرکز تفریح و سرگرمی شهر محسوب می‌شد ولی مردم به‌تدریج علاقه‌ی خود را به آن از دست دادند و اکنون به محله‌ای پرازدحام و کثیف تبدیل شده است.

Toronto Life در سال ۲۰۱۳ ریجنت پارک را یازدهمین محله‌ی ناخوشایند تورنتو معرفی کرد که این مسئله برای کسانی که با این محله آشنا هستند، تعجب‌آور نیست. ساختمان‌سازی ریجنت پارک یکی از بدنام‌ترین پروژه‌های شهرداری تورنتو است و منازل کنونی محله درواقع به‌منظور استفاده‌ی موقتی و کمک به افراد نیازمند برای گذر از شرایط بحرانی اقتصادی ساخته شده‌اند. ولی اهداف پروژه عملی نشدند و ریجنت پارک به فقیرترین محله‌ی شهر تبدیل شد. البته طرح‌های برای بهسازی فضای محله و یا حداقل متناسب شدن آن با محله‌های مجاور در دست اجرا هستند. در ریجنت پارک تعداد کمی منزل اختصاصی وجود دارد و هیچ مدرسه یا موقعیت کاری در آن موجود نیست. منبع :

IMMIgroup