کشف پناهگاه مخفی زیرزمینی هیتلر در فرانسه (قسمت دوم)

مطالعه قسمت اول

جنگ جهانی دوم، در سال‌های ۱۹۳۹ تا ۱۹۴۵، به رهبری هیتلر، سراسر اروپا را درگیر کرد. در این جنگ که در تاریخ بشریت، از آن به عنوان جنگی خونین یاد می‌شود، بیش از پنجام میلیون سرباز و شهروند به قتل رسیدند.

هیتلر به مقاصد مختلفی چون مخفی‌ماندن از متفقین، اسکان افسرهای ارتش و در امان ماندن از موشک، در سراسر جهان برای خود، پناهگاه‌هایی می‌ساخت.

در قسمت قبل شما را با پناهگاه شمال فرانسه که توسط فردی کشف شده است، آشنا کردیم. در ادامه با عکس‌های بیشتری از آن پناهگاه با ما همراه باشید.

یک جنگ خونین

در این اتاق می‌توانید سقف را درحال گسیختگی و لکه‌های زنگ زده بسیاری را روی دیوار ببینید که به نظر می‌آید زیر چیزی شبیه به قفسه باشند. ما مطمئن نیستیم که این قفسه‌ها، حامل چه چیزهایی بوده‌اند، ولی احتمالا به پیشبرد جنگ جهانی خونین‌بار دوم، کمک کرده‌اند. جنگ جهانی دوم، از خونین‌بارترین جنگ‌های تاریخ بشریت است. حمله ستیزه‌جویانه آلمان به لهستان در سال ۱۹۳۹، آتش جنگ را شعله‌ور کرد و این یورش به مدت شش سال ادامه داشت و در سال ۱۹۴۵ با شکست نازی‌ها به اتمام رسید. این شش سال، سال‌های بی‌رحم و وحشیانه‌ای بودند و منجر به کشته‌شدن بیش از ۵۰ میلیون سرباز و شهروندان عادی شدند.

سهم بزرگی از این کشتار، مربوط به نسل‌کشی بیش از شش میلیون نفر از یهودیان اروپایی بود که توسط دستورات مستقیم هیتلر، کشته شدند. اردوگاه‌های مرگ و اردوگاه‌های کار اجباری یکی از مرگبارترین نسل‌کشی‌های تاریخ را به همراه داشتند. نسل‌کشی در مراحل مختلفی انجام شد و در نهایت، اردوگاه‌های کشتار جمعی با عنوان «راه‌حل نهایی برای مساله یهودیان» در سراسر اروپا، به وجود آمدند. این پناهگاه، یادآوری از این بخش رعب‌آور تاریخ است.

شیوع اعتقادات ضد یهودی

این اتاق به صورت خاصی، قابل توجه است. در عکس می‌توانید مخازنی را در امتداد دیوار به همراه قفسه افقی طویلی از داروها را ببینید. چه چیزی در اینجا نگهداری می‌شده است؟ کپک‌ها و پوسیدگی‌های بیشتری در سقف نیز قابل مشاهده است. اعتقادات ضد یهودی، زمانی که هیتلر در حال قدرت گرفتن بود، مفاهیم تازه و جدیدی نبودند. هیتلر از مشکلات اقتصادی و نا آرامی‌های اجتماعی آلمان پس از جنگ جهانی اول استفاده کرد و یهودیان را در این میان طعمه ترس‌های مردم قرار داد. ابرهارد جکل (Eberhard Jackel)، محقق و تاریخدان، مقاله‌ای در مورد تاثیر تکان‌دهنده و هولناک هولوکاست بر زندگی افراد آن دوره، نوشته است:

پیش از آن، هرگز دولتی با اختیاراتی که از رهبرش می‌گرفت، دستور قتل عام گروه خاصی از انسان‌ها در اسرع وقت، که شامل سالمندان، زن‌ها، کودکان و حتی نوزادان می‌شد را صادر نکرده بود. در این حین نیز برای رسیدن به مقصود خود، هیتلر از تمامی امکانات و قدرت کشور، استفاده کرد.

ساختمانی که آهسته ساخته شد

در حالی که بسیاری ما از قادر به دیدن مکان‌های تاریخی ترسناکی چون اینجا نیستیم، عکس‌ها به ما یادآوری می‌کنند که فرمان خشونت‌آمیز کشور آلمان در مقیاسی به بزرگی هولوکاست، یک‌شبه رخ نداده است. آن اتفاق، مستلزم منابع، حامیان و زیرساخت‌های نظامی بود. عبارت «Terrain militaire defense d’entrer » که بر روی دیوار می‌بینید، به معنای دفاع ارتش زمینی برای جلوگیری از ورود است. به نظر می‌آید، نیروهای مسلح درست همین‌جا حضور داشتند.

در سال ۱۹۳۳ پس از مرگ ژنرال هیندنبورگ، رئیس جمهور وقت آلمان، آدولف هیتلر، صدراعظم آلمان، این کشور را به یک نظام تک حزبی همراه با پارلمان به ریاست حزب ملی کارگران سوسیالیست آلمان معروف به رایش سوم یا همان آلمان نازی تبدیل کرد.

وقتی که حکومت رایش سوم، آغاز شد، آن‌ها با دادن دستور به یهودیان آلمانی، کشور را به دو گروه مجزا تقسیم کردند: متحدان ملی (national comrades) و جامعه خارجی‌ها (community aliens). پس از آن، نازی‌ها، بقیه مردم را با عبارات توهین‌آمیزی چون دشمنان نژادی (یهودیان و رومانی)، دشمنان سیاسی (مارکسیست‌ها و لیبرال‌ها) و دشمنان اخلاق، جداسازی کردند. اولین قدم، تبلیغات پروپاگاند (propaganda) بود که در میان گروه‌های مختلف مردمی، سبب رعب و وحشت می‌شد و مردم و همسایه‌ها را علیه یکدیگر می‌کرد.

تاریخ دلخراش

آفسات درون این پناهگاه تیره و تاریک، یادآورهایی دلخراش از گذشته را پیدا کرد. اگرچه بیشتر کفپوش‌ها فرو ریخته بودند و زیر آن‌ها لوله‌های زنگ‎زده دیده می‌شدند، اما هنوز می‌توان در اتاق‌ها، قوطی‌های قدیمی و آثار مخروبه رو به فساد بسیاری را دید؛ یادآوری از اینکه این مکان، جای زندگی بوده است.

قبل از ساختن پناهگاه‌های زیرزمینی، حقوق قانونی و اجتماعی یهودیان در آلمان با سیری آرام اما پایدار، در حال زیرپا گذاشته‌شدن، بود. در طول دهه ۱۹۳۰، چندین قانون ضد یهودی، در آلمان به تصویب رسید. در سال ۱۹۳۳، یهودیان و دیگر غیر آریایی‌ها، از خدمات شهری، محروم شدند. یهودیان همچنین از داشتن مزرعه و زمین، نیز محروم شدند. وکلای یهودی ناگهان از شغل خود محروم شدند و قضات از دادگاه‌هایشان بیرون کشیده شدند و مورد ضرب و شتم قرار گرفتند.

اگر دیوارها قادر به سخن گفتن بودند

آسکات، درون پناهگاه، از راهروهای بتنی در اعماق زیر زمین، عکس گرفته است. این گذرگاه‌های تاریک، با دیوراهای سیمانی و درهای فلزی، تقویت شده بودند تا از نازی‌ها در حال نقشه کشیدن در زیر زمین در مقابل نیروهای متفقین، مراقبت کنند. این پناهگاه، جایی بود که سربازان مجبور بودند از آن استفاده کنند. با نگاه کردن به این عکس، ممکن است در تاریخ دلخراش این مکان، غرق شوید.

برای رسیدن به این نقطه، نازی‌ها، یهودیان را از حقوق بیشتری محروم کرده بودند تا زمانی که دیگر آن‌ها قادر به مقاومت نبودند.

در سال ۱۹۳۳، یک قانون اساسی اصلاح نژاد در آلمان تصویب شد و ۴۰۰ هزار نفر از شهروندان آلمانی برخلاف خواسته خودشان و به اجبار، از بقیه جدا شدند. قوانین نورمبرگ که در سال ۱۹۳۵ توسط هیتلر تصویب شد، آلمانی‌های آریایی را از داشتن رابطه با یهودیان و دیگر گروه‌های غیر آریایی، منع کرد. بسیاری از هنرمندان تحت تعقیب و روشنفکران قبل از جنگ جهانی دوم، از آلمان گریختند.

موقعیت مخفی

آسکات، پس از اکتشاف و عکاسی از پناهگاه، بسیار خشنود بود و قصد داشت که نتایج این یافته تاریخی خود را به جهانیان، نشان دهد. عکس بالا، شات خوبی از بیرون پناهگاه است که ممکن است این تصور را در بیننده ایجاد کند که این مکان، به همین اندازه است، ولی حتی نمی‌توانید تصور کنید که چه چیزی زیر زمین است. وی، مجموعه عکس خود را در فیسبوک منتشر کرد، ولی مردم به سرعت متوجه شدند که یکی از اطلاعات مهم در این پست، وجود ندارد: موقعیت دقیق پناهگاه زیرزمینی.

بعدها مشخص شد که آسکات دلیلی بسیار خوبی برای مخفی کردن موقعیت پناهگاه داشته است. وی قصد نداشت این موقعیت و اعتبار عکس‌ها را منحصر به خود کند و به شهرت برسد. آسکات در حقیقت، از چیزی بسیار مهم در مورد این مجموعه، محافظت می‌کرد. این پناهگاه هنوز در حال استفاده است، در حالی که هدف این استفاده با قصد و نیت اصلی پناهگاه هیتلر، بسیار متفاوت است.

پناهگاه در این روزها

پناهگاهی که مارک آسکات آن را کشف کرد، ممکن است روزی به‌عنوان قلعه نظامی زیرزمینی هیتلر و نیروهای نازی بوده باشد، اما هم‌اکنون به هدف بسیار متفاوت‌تری خدمت می‌کند. با نگاه از این زاویه به درها، می‌توان گفت اگر تمام درهای این پناهگاه بسته و قفل می‌شدند، به نیروی هزاران مرد برای نفوذ به این دژ، نیاز بوده است. از این موقعیت فوق سری، هم‌اکنون به عنوان مرکز آموزشی لژیون (بین ۳ تا ۶ هزار سرباز پیاده به علاوه سواره نظام) خارجی فرانسه استفاده می‌شود.

اگرچه آسکات می‌خواست تجربه خود را به‌صورت کامل با جهانیان به اشتراک بگذارد، اما از اهمیت حفظ موقعیت دقیق پناهگاه به عنوان یک راز، کاملا آگاه بود. با وجود مخفی بودن مخفیگاه فرانسوی هیتلر از دید جهانیان، عکس‌های آسکات، بدون در خطر قرار دادن موقعیت آن مکان، نگاهی به گذشته را به ما پیشنهاد می‌دهد. این عکس‌ها به ما وقایع تاریخی مهمی را یادآوری می‌کنند و به‌عنوان هشداری برای نسل‌های کنونی و آینده به‌شمار می‌آیند.