جنگل خودکشی کجاست؟
آئوکیگاهارا نام جنگلی زیبا و آرام در دامنه کوه فوجی واقع در ژاپن است. این جنگل مخوف، سالانه محل خودکشی افرادی است که با ناامیدی وارد آن شدند و هرگز برنگشتند.
مقالههای مرتبط:
«آئوکیگاهارا» (Aokigahara) که با عنوانهای جنگل خودکشی، دریای درختان و بهترین مکان برای مردن شناخته میشود، در اصل جنگل ملی ژاپن است که در نزدیکی کوه فوجی قرار دارد. این جنگل، بعد از پل گلدن گیت، دومین مکان محبوب دنیا برای خودکشی است. آئوکیگاهارا از دهه ۱۹۵۰ تاکنون، حداقل محل خودکشی ۵۰۰ نفر بوده است و هر سال این آمار افزایش مییابد. ۷۸ نفر در سال ۲۰۰۲، ۱۰۵ نفر در سال ۲۰۰۳، ۱۰۸ نفر در سال ۲۰۰۴ در این جنگل خودکشی کردند. در سال ۲۰۱۰، پلیس بیش از ۲۰۰ اقدام به خودکشی در این محل را ثبت کرد که ۵۴ نفر از آنها موفق به انجام این کار شدند. تحقیقات نشان داده است که در ماه مارس، یعنی در پایان سال مالی در ژاپن، خودکشیها افزایش مییابد.
از سال ۲۰۱۱، شایعترین نوع خودکشی در جنگل، دار زدن یا مصرف بیش از حد دارو بوده است. افراد زیادی از تمام اقشار جامعه در این جنگل خودکشی میکنند و خود را از درختان دار میزنند. تحقیقات نشان میدهد که افراد محلی هرگز برای خودکشی به این جنگل نمیآیند. مقامات محلی در سالهای اخیر، تعداد اقدام به خودکشی در این مکان را به صورت عمومی اعلام نکردند، چرا که میخواهند ارتباط آئوکیگاهارا با خودکشی را کاهش دهند.
بیشتر بخوانید:
آئوکیگاهارا به دلیل تراکم بسیار بالای درختانش به نام دریای درختان هم مشهور است و حیاتوحش به ندرت در آن وجود دارد. انبوه درختان نزدیک به هم، مانع رسیدن نور خورشید و باد میشود و تمام این عوامل در کنار هم، فضایی تاریک، بسیار ساکت، آرام و کمی ترسناک به وجود میآورد؛ همچنین به دلیل ذخایر سنگ آهن در منطقه و خاک آتشفشانی آن، قطبنما به درستی کار نمیکند؛ پس ممکن است افرادی در جنگل سرگردان و گم شوند. در واقع مردم به دلایل مختلفی وارد این جنگل میشوند؛ اول، برای انجام خودکشی و دوم، برای گشتن به دنبال کسانی که قصد خودکشی دارند، یا پیدا کردن اجساد آنها. البته عدهای هم برای طبیعتگردی و تماشای منظرهی زیبای جنگل و کوه فوجی از این جنگل دیدن میکنند. گردشگران برای جلوگیری از گم شدن در جنگل، مسیر خود را با استفاده از نوارهای پلاستیکی یا روبان علامتگذاری میکنند.
بیشتر بخوانید:
از سال ۱۹۷۰ تاکنون، پلیس، افراد داوطلب و روزنامهنگاران درون جنگل به جستجوی اجساد میپردازند. اما همیشه هم نمیتوانند اجساد را سریع پیدا کنند و گاهی از زمان مرگ آنها مدتی گذشته و اجساد آنها متلاشی، پوسیده و تجزیه شده است.
بیشتر بخوانید:
جسد بعضی از این افراد هم هرگز پیدا نشده است؛ اما تصور میشود که در این جنگل خود را کشته باشند. براساس سنتهای ژاپنی، پیدا نشدن جسد یک فرد نشانهی خوبی نیست؛ چرا که روح او سرگردان و ناراحت پرسه میزند و برای این که به آرامش برسد، باید جسدش پیدا شود.
بیشتر بخوانید:
نرخ خودکشی در این جنگل باعث شده است که پلیس محلی با نصب تابلوها و نشانههای زیادی با شعارهایی مانند «زندگی هدیهای با ارزش از طرف پدر و مادر شما است»، «یکبار دیگر به پدر و مادر، خواهر و برادر، همسر و فرزندان خود بیندیشید.» یا «لطفا قبل از این که تصمیم به خودکشی بگیرید، با پلیس مشورت کنید.» این افراد را منصرف کند. با این حال هر سال اجساد قربانیان خودکشی را در آن پیدا میکنند.
بیشتر بخوانید:
در ورودی جنگل هم تابلویی به زبان ژاپنی وجود دارد که روی آن به زبان ژاپنی نوشته شده است: «از بازدیدکنندگانی که قصد خودکشی دارند، خواهشمندیم که از دیگران کمک بخواهند و جان خود را نگیرند.»
بیشتر بخوانید:
از نظر بعضیها محبوبیت این مکان برای خودکشی از رمان «برج امواج» (Tower of Waves) اثر «سیچو ماتسوموتو» (Seichō Matsumoto) که در سال ۱۹۶۱ منتشر شد، سرچشمه میگیرد. در این رمان، شخصیت اصلی در جنگل خودکشی میکند. با این حال، برخی هم معتقد هستند تاریخچهی خودکشی در آئوکیگاهارا به قبل از انتشار این رمان برمیگردد؛ یعنی زمانی که اوباسوته در ژاپن مرسوم بود. اوباسوته به عملی گفته میشود که در آن بیمار یا سالمند به کوه یا جاهای دوردست برده میشد تا در اثر گرمازدگی، هیپوترمی یا گرسنگی بمیرند. این عمل در زمان خشکسالی و قحطی رایج بوده است و گاهی مقامات انجام آن را اجبار میکردند. با توجه به فرهنگ ژاپنی، جنگل آئوکیگاهارا هم زمانی یکی از این مکانها بوده است.
بیشتر بخوانید:
جنگل آئوکیگاهارا جاذبههای گردشگری متعددی هم دارد. دو تا از مشهورترین جاذبههای آن، «غار یخی ناروساوا» (Narusawa lce Cave) و «غار بادی فوگاکو» (Fugaku Wind Cave) است که غار یخی در تمام طول سال یخزده است. با وجود تلاشهای مقامات برای تمیز نگهداشتن این منطقه، کیلومتر اول جنگل به وسیله زبالهها و آلودگیهایی که گردشگران ایجاد کردند، منظرهی خیلی جالبی ندارد؛ اما بعد از آن، جنگل در شرایط بهتری است و نشانههای کمتری از وجود انسان در آن مشاهده میشود.
دیدگاه