نجات محیط زیست با اقیانوسی از پلاستیک
یک هنرمند کانادایی آثاری قدرتمند در ارتباط با تخریب محیطزیست خلق میکند تا مردم جهان را نسبت به نجات آن برانگیزاند.
«بنجامین فون واگ» (Benjamin Von Wong) هنرمند، فعال اجتماعی و عکاس برجسته کانادایی است که بهواسطه چیدمانهای هنری خود در عرصه محیطزیست به شهرت رسیده است. او با ثبت تصاویری قدرتمند از آثار و چیدمانهای هنری خود قصد دارد تا مردم را نسبت به اعمال مخرب محیطزیست آگاه و تغییرات اجتماعی مثبت ایجاد کند. آخرین پروژههای بنجامین فون واگ بر موضوعاتی همچون فست فشن، وجود پلاستیک در اقیانوسها و ضایعات الکترونیکی تمرکز دارد.
بنجامین فون واگ برای بیان تاثیر مخرب استخراج بیتکوین بر تغییرات آبوهوایی، با بهکارگیری بیش از ۳۰۰ زباله الکترونیک، جمجمهای سه متری با چشمهای لیزری ساخته و آن را «جمجمه ساتوشی» نامگذاری کرده است. این نام اشاره به مخترع بیت کوین، «ساتوشی ناکاموتو» (Satoshi Nakamoto) دارد و این اثر نمادی از میزان سوخت فسیلی است که صرف استخراج بیتکوین میشود.
بنجامین فون واگ و تیم هنری او برای نشان دادن ارتباط مخرب میان سوختهای فسیلی و تولید پلاستیک، ماشینی غولپیکر را طراحی کردند و بهصورت نمادین آن را آتش زدند. او با اثر هنری خود «ماشین پلاستیک ابدی» (The perpetual plastic machine) دولتمردانی را نقد میکند که بهجای تمرکز بر کاهش تولید پلاستیک بر فرایند بازیافت تمرکز میکنند. فون واگ باور دارد جهان تا زمان کاهش یا توقف تولید پلاستیک همچون سوختهای فسیلی خواهد سوخت.
هر بار که لباسی شسته میشود، الیاف پلاستیکی از آن خارج و وارد آب مصرفی میشوند. این الیاف پلاستیکی نامرئی و غیرقابل بازیافت هستند و فون واگ برای نمایش آلودگی ناشی از این الیاف، طراحی خلاقانهای کرده و توجه شرکتهای دوست دار محیط زیست را به استفاده از فیلترهای مناسب برای ماشینهای لباسشویی جلب کرده است.
بنجامین فون واگ بههمراه دوست خود، لورا بر این باور هستند که مردم در طول زندگی، بیش از نیاز خود لباس میخرند؛ به همین جهتبا ساخت سازهای فولادی به وزن ۶,۰۰۰ کیلوگرم، با ۱۸۰ متر سیم، ۳,۰۰۰ لباس را در فضایی شبیه به کمد جاسازی کردند. بنجامین فون واگ بلندترین کمد جهان را خلق کرد تا بهصورت نمادین لباسهایی را به نمایش بگذارد که هر فرد در طول عمر خود مصرف میکند.
بر اساس آمار، هر فرد آمریکایی در طول سال بهصورت میانگین ۱۶۷ بطری پلاستیکی استفاده میکند که در طول ۶۰ سال تعداد آن به ۱۰,۰۰۰ بطری پلاستیکی برای هر نفر خواهد رسید. بنجامین فون واگ برای مطرح کردن این سوژه تکراری، شیوه هنری خلاقانهای را پیش گرفت. افراد بسیاری بهصورت داوطلبانه برای برداشتن برچسب و درپوش بطریهای پلاستیکی به تیم هنری فون واگ اضافه شدند و در پایان پری دریاییهای زیبایی در میان اقیانوسی از بطریهای پلاستیکی خلق شد.
هرروز بیش از ۱۴۲,۰۰۰ کامپیوتر در آمریکا، از چرخه مصرف خارج میشوند. قطعا تعداد قطعات الکترونیکی که هرروز در جهان دور ریخته میشوند، رقم بسیار بزرگتری است. بنجامین فون واگ با آثار هنری خود نشان میدهد که میتوان به کمک گذشته، انرژی مورد نیاز آینده را تامین کرد و با بازیافت این قطعات الکترونیک و استخراج فلزات و پلاستیک درون آنها، مواد خام قطعات کامپیوتری جدید را تولید کرد.
آیا شما نیز دغدغهمند مسائل محیطزیستی هستید؟ فکر میکنید شیوه بنجامین فون واگ برای طرح دغدغههای محیطزیستی تاثیرگذار باشد؟ آیا با پروژه یا چیدمان هنری دیگری در این حوزه در ایران یا سایر کشورها برخورد داشتید؟ در صورت امکان تجربیات و نظرات خود را با ما و مخاطبان کجارو به اشتراک بگذارید.
در صورت که در حوزههای هنری فعالیت میکنید و تمایل به معرفی خود در عرصههای عمومیتر دارید، میتوانید تصاویر آثار خود را بههمراه معرفی کوتاه به info[at]kojaro.com ارسال کنید. آثار ارسالی، در صورت تایید، با نام شما در رسانه کجارو منتشر خواهند شد.
منبع عکسها: phlearn.com، blog.vonwong.com، unforgettablelabs.com
دیدگاه