استان قم را معمولا به عنوان شهری زیارتی با جاذبه‌های معنوی گردشگری از جمله حرم مطهر حضرت فاطمه‌ی معصومه (س) و مسجد مقدس جمکران می‌شناسیم. این استان با قرار گرفتن در ناحیه‌ی کویری کشور، آب و هوایی گرم و خشک دارد. به اعتقاد باستان‌شناسان و نتایج به دست آمده از کاوش‌ها و بررسی‌های آن‌ها، قدمت این شهر به بیش از ۷ هزار سال می‌رسد.
استان قم یکی از استان‌های مرکزی ایران است که در جنوب استان تهران، شمال استان اصفهان، شرق استان مرکزی و غرب استان سمنان واقع شده است. مرکز این استان، شهر قم است. جنوب و غرب استان قم پوشیده از کوه‌های مرتفع است و آب و هوای معتدل دارد. مناطق شرقی، مرکزی و شمالی استان نیز پوشیده از بیابان‌های وسیع است که بزرگ‌ترین آن‌ها دشت مسیله نام دارد. استان قم از نظر وسعت پس از استان البرز کوچک‌ترین استان ایران است. استان قم تنها یک شهرستان دارد و شهرهای قم، جعفریه، پردیسان و سلفچگان مهم‌ترین شهرهای استان هستند.
مهم‌ترین عامل مؤثر بر وضع اقتصادی استان، صنعت گردشگری و به ویژه توریسم مذهبی است و دلیل آن وجود حرم فاطمه معصومه و مسجد جمکران و تعداد زیادی از مزارهای امام‌زاده‌ها و علویان در استان است که در تمام فصول سال، پذیرای زایران بسیاری از نقاط مختلف ایران و سایر کشورها است؛ البته این امر موجب رونق بازار کار و خدمات در این شهر نیز شده است.
این منطقه از ایران به دلیل وجود عمارت‌ها و بناهای برجای مانده از دوران کهن، یکی از نواحی تاریخی کشور است و برخی از باستان‌شناسان و مورخان این خطه را یکی از کهن‌ترین مناطق سکونت بشر معرفی کرده‌اند.
استان قم ۱۱,۲۴۰ کیلومتر مربع وسعت دارد. جمعیت استان قم در سال ۱۳۹۰ برابر با ۱,۱۵۱,۶۷۲ نفر بوده است. استان قم از شمال به جلگه ورامین و شهر ری متصل است و دریاچه نمک در شرق استان، محل سرریز رودهای سرچشمه گرفته از کوه‌های البرز مانند جاجرود است.
زبان مردم قم فارسی با لهجه‌ی قمی است. از شیرینی های سنتی قم سوهان، سوهان عسلی، سوهان بادامی، سوهان کنجدی، حلوا، حلوا شادونه، حلوا کنجدی، حلوای ارده، شیره انگور، کسمه و از غذاهای سنتی قم آبگوشت هویج برگه، آش قونبیه، آش پتله، ماش ماشک، ماشاب، دمپختک قمی، مغزابه، پتله پلو، اشکنه‌ی سیب زمینی، قاقاناخ و کوفته‌ی قمی را می‌توان نام برد.
