- chevron_right کجارو
- chevron_right جاذبهها
- chevron_right هتل
- chevron_right مقاصد
- chevron_right رستوران
- افزودن مکان
نام شهر کاشان در ذهن‌ها با عطر و بوی گل محمدی و گلاب ناب عجین شده است. کاشان زیبا اگرچه در بخش کویری ایران قرار دارد، اصالت و زیبایی بی‌نظیر و معماری و هنر چشم‌نواز در جای‌جای آن موج می‌زند؛ همین امر سبب شده است تا این شهر یکی از مقاصد گردشگری مهم در میان گردشگران باشد. خانه بروجردی ها از جاهای دیدنی کاشان است که سیاحت در آن به تمام علاقه‌مندان تاریخ ایران و معماری اصیل پیشنهاد می‌شود. در ادامه به معرفی این بنای باشکوه و منحصربه‌فرد می‌پردازیم.
منبع عکس: ویکی پدیا
منبع عکس: ویکی‌پدیا
خانه بروجردی ها از بناهای تاریخی و چشم‌گیر شهر کاشان است. خانه بروجردی‌ها نماد معماری درون‌گرای ایرانی است و باشکوه فراوان، چشم هر بازدیدکننده‌ای را خیره می‌کند. معماری منحصربه‌فرد و زیبای خانه بروجردی ها سبب شده است تا در لیست زیباترین جاذبه‌های تاریخی ایران قرار گیرد. این بنای تاریخی در جنوب شرقی شهر زیبای کاشان، محله محمد سلطان میراحمد یا خیابان علوی فعلی قرار دارد.
منبع عکس: ویکی پدیا عکاس: مصطفی معراجی
قدمت خانه بروجردی‌ها به‌طوری که در کتیبه چهار طرف تالار آن آمده است، به سال ۱۲۹۲ هجری قمری باز می‌گردد. ساخت این مجموعه حدود ۱۸ سال یعنی از سال ۱۲۹۲ تا سال ۱۳۱۰ هجری قمری به درازا کشید و بیش از ۱۵۰ بنا و هنرمند گچ‌کار و آینه‌کار و دیگر هنرمندان در آن به کار گرفته شدند. این خانه از نظر طرح، معماری، قدمت، تزیینات نقاشی و گچبری از نفیس‌ترین آثار تاریخی دوره قاجار به شمار می‌رود. خانه بروجردی ها در ۱۳ خرداد سال ۱۳۴۵ با شماره ۱۰۸۳ در فهرست آثار ملی ایران به رسیده است. در سال‌های ۱۳۹۳ و ۱۳۹۴ رئیس کنفرانس عمومی یونسکو، بعد از بازدید از کاشان و خانه بروجردی ها، به‌دلیل معماری فوق‌العاده و ساختوساز سازگار، این بنا را به‌عنوان زیباترین خانه تاریخی قاره آسیا و انتخاب برتر یونسکو از نظر محبوبیت جاذبه گردشگری معرفی کرد.
جلوه و اهمیت خانه بروجردی‌ها به‌حدی است که بادگیرهای آن به نمادی از شهر کاشان تبدیل شده‌اند. آثار هنری چشم‌گیر، نقاشی‌های هنرمندانه و کاشی‌کاری‌های رنگارنگ از دیگر ویژگی‌های خانه بروجردی ها هستند و در ساخت و تزیین آن بیش از ۱۵۰ هنرمند گچ‌کار، بنا و آینه‌کار همکاری کرده‌اند.
تا امروز مرمت‌های زیادی در قسمت‌های مختلف بنا انجام شده است. استحکام بخشی در بخش عمده‌ای از خانه و تثبیت نقاشی‌ها به دست کارشناسان اداره میراث فرهنگی کاشان بخشی از این مرمت‌ها هستند.
منبع عکس: برگزیده‌ها
منبع عکس: مستر بلیط
خانه بروجردی‌ها با مرکز شهر کاشان حدود چهار کیلومتر فاصله دارد. برای رفتن به این جاذبه گردشگری بعد از بلوار کشاورز در میدان امام حسن از خروجی اول خارج و وارد بلوار شهیدان ستوده شوید. بعد از میدان شورا مسیر خیابان مدرس را در پیش بگیرید. در ادامه از میدان امام حسین وارد خیابان ملامحسن شوید و بعد از میدان قاضی اسدالله مسیر خیابان بخارایی را پیش بگیرید. سپس از فرعی دست چپ وارد خیابان پشت قلعه شوید. خیابان منتظری و سیاه کار شما را به خانه بروجردی ها می‌رسانند.
منبع عکس‌ها: ویکی پدیا عکاس: مصطفی معراجی، برگزیده ها، commons.wikimedia، آپوچی، پینورست، ایران تور
بیشتر خانه‌های تاریخی کاشان از جمله خانه بروجردی‌ها در خیابان علوی قرار دارند. نکته مهم در دسترسی به این جاذبه یک‌طرفه بودن خیابان علوی است. پارکینگ عمومی در کوچه پشت خانه بروجردی‌ها برای رفاه حال گردشگران فعالیت می‌کند.
صاحب اصلی خانه بروجردی‌های کاشان حاج سید حسن نطنزی، تاجر ثروتمند و مقیم کاشان بوده است. برخلاف نام خانه بروجردی‌ها، این خانه متعلق به اهالی بروجرد نیست. دلیل این نام‌گذاری در واقع مراودات تجاری بسیار سید حسن با شهر بروجرد است که سبب شده بود ایشان را بروجردی بنامند.
منبع عکس: ویکی پدیا عکاس: فرید عطار
ساخت خانه زیبای بروجردی‌ها داستانی عاشقانه دارد. در این روایت سید حسن، عاشق دختر خانواده مرفه و اصیل طباطبایی، نماینده برجسته تجارت فرش در کاشان می‌شود. سید حسن به خواستگاری می‌رود و پدر دختر شرط رضایت به این وصلت را ساخت خانه‌ای در نزدیکی خانه طباطبایی و هم‌تراز با آن اعلام می‌کند.
سید حسن شرط را قبول می‌کند و ساخت خانه بروجردی‌ها شروع می‌شود. حاج حسن و همسرش ابتدا در خانه طباطبایی‌ها ساکن می‌شوند و بعد از هفت سال، پس از پایان ساخت اندرونی به خانه بروجردی‌ها نقل مکان می‌کنند. تکمیل قسمت‌های مختلف خانه ۱۱ سال دیگر طول می‌کشد.
درمجموع ساخت و تکمیل خانه بروجردی‌ها ۱۸ سال، یعنی از سال ۱۳۹۲ تا ۱۳۱۰ هجری قمری به طول می‌انجامد و در نهایت به یکی از زیباترین خانه‌های تاریخی کاشان تبدیل می‌شود.
منبع عکس: ویکی پدیا
خانه بروجردی‌ها به‌طور کلی دو طبقه دارد؛ ولی در بخش جنوبی به‌همراه سرداب سه طبقه را شامل می‌شود. زیربنای خانه بروجردی ها هزار متر مربع و مساحت کلی آن ۱۷۰۰ مترمربع است. بالای تالار اصلی خانه یک سقف گنبدی شکل قرار دارد. همین طراحی و شکل ظاهری خانه بروجردی‌ها سبب شده است تا این بنا با ساختمان‌هایی مقایسه شود که توسط گائودی در بارسلونا ساخته شده‌اند.
مصالح به‌کار رفته در ساخت خانه بروجری‌ها، پنجره‌های رنگارنگ در اتاق‌ها، سالن‌ها و حیاط، نقاشی‌های روی دیوارها و سقف، گچ‌بری‌ها و معماری خارق‌العاده ایرانی روی دیوارها، همه و همه آن را به یک شاهکار معماری بدل کرده‌اند. مصالح اصلی آن از خشت خام است و تمامی عناصر سازه‌های اصلی بنا (جرزها، دیوارها و پوشش‌ها) از خشت خام با ملاط گل یا گچ یا ترکیب آن‌ها ساخته شده‌اند. آجر ختایی با اشکال و طرح‌های گوناگون در نماها و ازاره‌ها (قسمت پایینی دیواره‌ها) به کار گرفته شده است و نمای بدنه‌ها نیز از آستر کاهگل همراه با گچبریهای متنوع هستند. دیوارهای بیرونی و کف پشت بام هم با کاهگل اندود شده‌اند. در بعضی از قسمت‌ها که نیاز به ایجاد پوششی تخت بوده یا در معرض نیروی کششی قرار داشته، در حد محدودی از چوب استفاده شده است. این چوب‌ها در برخی از قسمت‌ها مانند ستون‌های تزیینی ایوان و سقف‌های تخت راهروهای طرفین ایوان اصلی به کار رفته‌اند.
منبع عکس: ویکی پدیا، عکاس: مهدی کریمی
در ساخت خانه بروجردی ها بیش از ۱۵۰ بنا و هنرمند همکاری کرده‌اند. استاد و معمار معروف قرن ۱۳ هجری، «علی مریم کاشانی» طراح و سازنده اصلی این خانه تاریخی است. خانه طباطبایی ها و تیمچه امین الدوله واقع در بازار میانچال کاشان نیز از دیگر آثار این معمار چیره‌دست محسوب می‌شوند.
تزیین فضای داخلی خانه با نقاشی و حکاکی‌های پیچیده از ویژگی‌های منحصربه‌فرد خانه بروجردی ها به شمار می‌رود که ظاهری مجلل و هویتی ویژه به آن بخشیده است. در گچبریهای خانه بروجردی‌ها به حرفه و کسب و کار صاحب خانه نیز اشاره شده است و نشانه‌هایی از کسب‌و‌کار تجارت صاحب نظنزی آن وجود دارد.
این نقاشی‌ها و گچ‌بری‌ها زیر نظر بنیان‌گذار اولین مدرسه نقاشی در ایران، یعنی «میرزا ابوالحسن غفاری کاشانی» ملقب به صنیع‌الملک و برادرزاده ایشان «میرزا محمدخان غفاری کاشانی» ملقب به کمال‌الملک به اتمام رسید.
منبع عکس: ایران تور
استفاده از گچ به‌عنوان یک ماده ارزان قیمت و درعین حال کاربردی در میان صنعت‌گران و معماران خبره کاشان رواج داشت و این موضوع از تکنیک‌های قدیمی متعلق به دوره قبل از اسلام محسوب می‌شود. در ساخت خانه بروجردی‌ها و تزیین سقف و دیوارها از گچ، خاک رس نرم، کاه الک کرده و کاهگل اُخری استفاده شده است. در بعضی قسمت‌های خانه که نیاز به پوشش تخت بوده یا در معرض نیروی کششی قرار داشته است نیز از چوب بهره برده‌اند.
بخش زیادی از فضای داخلی خانه بروجردی‌ها پوشیده از آینه و نقاشی‌های برجسته است. آیینه‌کاری‌های داخلی و تزیینات بیرونی خانه بسیار چشم‌نواز هستند و مورد توجه دوست‌داران معماری در سراسر جهان قرار گرفته‌اند. نقاشی‌های متعدد روغنی و آبرنگ از پادشاهان قاجار و الهام گرفته از سبک روسی و اروپایی در جای‌جای خانه به چشم می‌خورند.
منبع عکس: آپوچی
یکی از دلایل شهرت خانه بروجردی‌ها بادگیرها و گیرنده‌های بادی ساخته شده از آجر در آن است. سه بادگیر به طول ۴۰ متر به قرینه هلالی روی بام قرار گرفته‌اند. این بادگیرها فرآیند تهویه هوا را انجام می‌دهند و نقش مهمی در خنک شدن ساختمانی به این وسعت در دل کویر دارند. کلاه فرنگی‌های روی بادگیرها یکی از زیباترین جلوه‌های هنر و معماری ایرانی را به نمایش گذاشته و به نمادی از شهر تاریخی کاشان بدل شده‌اند.
بادگیرهای خانه تاریخی بروجردی از بام تا زیرزمین ساخته شده‌اند و به کانال‌هایی معروف به ناکش متصل هستند. ناکش‌ها در زیر زمین حفر شده‌اند و به آب‌های زیرزمینی ارتباط دارند. دو بادگیر بالای سالن اصلی و یکی دیگر در قسمت ورودی، به خنک کردن خانه کمک می‌کنند.
منبع عکس: ایران تور
خانه بروجردی‌ها دارای سه ورودی است. ورودی اصلی خانه در قسمت شمالی آن، یک درب چوبی کنده‌کاری شده زیبا و دو کوبه دارد. این در به هشتی باز می‌شود. در قسمت ورودی خانه معماری خاصی استفاده شده است و سکه‌ها با مقرنس‌کاری گچی به طاق‌نما متصل شده‌اند.
ورودی اصلی خانه بروجردی‌ها به هشتی می‌رسد و پس از آن یک راهروی طولانی، باریک و شیب‌دار، هشتی را به حیاط اصلی متصل می‌کند. این راهرو به مهتابی مستقر در جبهه ضلع شمالی حیاط می‌رسد. مهتابی فضای بدون سقفی است که بالاتر از سطح حیاط قرار می‌گیرد و به ایوانی شباهت دارد که سقف آن را برداشته‌اند.
حیاط همیشه بخش مهمی در معماری ایرانی بوده است؛ به‌حدی که معمولا نیمی از مساحت کل ساختمان به حیاط و حوض آن اختصاص دارد. پس از راهروی هشتی، حیاط مستطیل شکل دیده می‌شود. حیاط اصلی عمارت بروجردی‌ها ابعادی در حدود ۲۰ در ۳۰ متر دارد.
منبع عکس: ایران تور
در مرکز حیاط اصلی عمارت بروجردی یک حوضچه زیبا وجود دارد. حوض از سنگ سیاه تراش خورده ساخته شده است و پاشویه‌های اطراف آن نظرها را جلب می‌کند. آب حوض از قنات نصرآباد کاشان تامین می‌شود. باغچه‌های اطراف حوض با درخت‌های انار و گل‌های زیبای آن در نیمه اول سال فضایی بهشتی به حیاط می‌بخشند.
منبع عکس: راژه
در گذشته خانه‌های تاریخی ایرانی طوری طراحی می‌شدند که دارای دو منطقه یا بخش کلی باشند. بخش اول، فضایی به نام «بیرونی» بود که میهمانان و در واقع همه افرادی که وارد خانه می‌شدند به آن دسترسی داشتند. بخش دوم نیز فضا یا منطقه‌ای بود که تنها افراد ساکن در خامه به آن دسترسی داشتند و به آن «اندرونی» یا قسمت داخلی خانه می‌گفتند. خانه بروجردی‌ها نیز از این قانون ساختوساز پیروی می‌کند.
معماری خانه بروجردی ها به‌صورت دو بخش کلی «بیرونی و اندرونی» و «زمستان‌نشین و تابستان‌نشین» طراحی و اجرا شده است. بخش اندورنی و بیرونی به‌جز در دو بخش سردر اصلی و هشتی ورودی، کاملا از هم جدا هستند. در ادامه به بررسی اجزا و ویژگی‌های معماری این قسمت‌ها می‌پردازیم.
منبع عکس: ایران تور
بخش بیرونی خانه بروجردی‌ها شامل عمارت خانه و حیاط می‌شود. امروزه تنها امکان بازدید از بخش بیرونی خانه فراهم است. این قسمت در واقع از راهروی ورودی شروع می‌شود و حیاط مرکزی، تالار سرپوشیده و نورگیر فوقانی آن، ایوان جنوبی، اتاق‌های تابستانی و حیاط‌های خلوت بین اتاق‌ها، بالا خانه‌هایی که به‌صورت قرینه در دو طرف تالار اصلی قرار گرفته‌اند، بادگیرها، اتاق پنج دری زمستانی، اتاق‌های آفتاب‌گیر زمستان، بهار خواب جبهه شمالی، طارمی و قسمت غربی را در بر می‌گیرد.
تالاری سرپوشیده در جنوب عمارت بروجردی‌ها قرار دارد. این تالار برای برگزاری مراسم اعیاد و سوگواری کاربرد داشت. ایوان با سقفی بلند و بخش شاه‌نشین در انتهای تالار، از قسمت‌های دیگر مرتفع‌تر هستند و نقاشی‌ها و تزیینات خاصی دارند. در دیوار بخش شاه‌نشین تصاویر شاهان قاجاری به‌شیوه‌ای اروپایی با مناظری به‌رنگ آبی به‌چشم می‌خورد که اصالت ایرانی در آن‌ها وجود ندارد و لباس اشخاص کاملا اروپایی است.
منبع عکس: irantourismer
بخش اندرونی خانه شامل دو بخش شمالی و جنوبی است. قسمت جنوبی اندرونی شامل حیاط مرکزی و تالار بزرگ پذیرایی مزین به آیینه‌کاری است. در دو طرف تالار، بالاخانه‌هایی ساخته شده‌اند که رو به داخل تالار باز می‌شوند. در اطراف تالار بزرگ، اتاق‌های گوشواره بنا شده‌اند. قسمت شمالی اندرونی نیز شامل یک حیاط خلوت، اتاق پنج دری ساده، صندوق‌خانه، اتاق نشیمن و سردابی بزرگ می‌شود که در حقیقت طبقه زیرین تالار بزرگ قسمت اندرونی است.
آشپزخانه خانه بروجردی‌ها با طاقچه‌های وسیع، صندوق‌خانه و انباری در شمال و سمت راست خانه قرار دارند و درسترسی به آن از طریق یک راهروی باریک امکان‌پذیر است.
منبع عکس: ایران یادبود
خانه بروجردی ها اتاق‌های بسیاری دارد. اتاق‌هایی که نور خورشید بیشتری دریافت می‌کردند، محبوبیت بیشتری در فصل زمستان داشتند. بخش‌های زمستان‌نشین عمارت شامل اتاق نشیمن، حیاط خلوت، اتاق پنج دری ساده، صندوق‌خانه، حیاط مرکزی، تالار پذیرایی و دو اتاق گوشواره می‌شوند که در دو سمت تالار قرار دارند. عمده نقاشی‌های این بخش توسط کمال‌الملک با رنگ روغن اجرا شده است.
با ورود به خانه بروجردی ها از درب اصلی، هشتی روبه‌روی فرد قرار می‌گیرد. بعد از هشتی راهرویی طولانی و شیب‌دار قرار گرفته که به‌سمت حیاط کشیده شده است. در کنار این راهرو، ایوان شمالی و بخش زمستان‌نشین قرار دارد. یک اتاق شاه‌نشین، اتاق پنج در با گچبریهای خاص، اتاق‌های بهار خواب در دو طرف پنج در و ایوان وسیع و آفتاب‌گیر از قسمت‌های بخش زمستان‌نشین هستند. این اتاق‌ها به‌دلیل گرمای زیاد و نورگیر بودن محلی برای پذیرایی از مهمان‌ها در زمستان به شمار می‌رفتند.
منبع عکس: ایران تور
در غرب بخش زمستان‌نشین دو اتاق کوچک و فضایی سرپوشیده قرار دارد که قسمت شمالی و جنوبی خانه را به هم وصل می‌کنند. سه اتاق سه در، بین قسمت زمستان‌نشین و تابستان‌نشین و شرق خانه قرار دارند که با راهرویی به هم متصل می‌شوند و تزیینات خاصی ندارند.
منبع عکس:ایران تور
بخش اصلی بنا با تزیینات چشم‌نواز، بخش تابستانی آن است که در قسمت بیرونی خانه قرار دارد. این بخش خانه بروجردی‌ها شامل تالار اصلی، دو اتاق، دو سرپوشیده فرعی، یک سرپوشیده اصلی، دو گوشواره، یک شاه‌نشین و تالار طنبی است و گنبدی با نورگیرهای چشم‌نواز و تزیینات مقرنس‌کاری در مرکز آن خودنمایی می‌کند. اتاق‌های تابستان برای در امان ماندن از شدن آفتاب کویر، پشت به قبله ساخته شده‌اند و زیر سایه عمارت قرار دارند.
در قسمت تابستان‌نشین، سقف خانه ارتفاع بیشتری دارد و جریان بهتر هوا فضای آن را خنک‌تر می‌سازد. در این بخش گچبریهای زیبا و مقرنس‌های رنگ‌آمیزی شده روی سقف، نظر مخاطبان را جلب می‌کند. در دیوار بخش شاه‌نشین نقاشی‌هایی از شاهان قاجار به چشم می‌خورد و تالارهای جانبی با نقش پردندگان، حیوانات شکاری و گل‌ها تزیین شده‌اند.
سرداب در بخش زیرزمین خانه بروجردی‌ها در فصل تابستان حدود ۲۰ درجه از طبقات فوقانی خود سردتر است و با سیستم کانال‌کشی افقی و عمودی به دو بادگیر ارتباط دارد. نمای این بخش از خانه گچ و آجر است.
منبع عکس: برگزیده ها
خانه بروجردی‌ها در گذشته یک منزل خصوصی و مسکونی بود. این بنا از سال ۱۳۵۳ بخشی از این بنا به یک موزه عمومی و مرکز سازمان میراث فرهنگی کاشان تبدیل شد؛ البته قسمت اندرونی هنوز تحت تملک خصوصی است.
متاسفانه سالیان طولانی به خانه بروجردی‌ها بهای زیادی داده نشد و همین امر زمینه را برای تخریب تدریجی بخش‌های زیادی از آن، به‌دلیل آفتاب و نشت آب هموار کرد. تا زمانی که در سال ۱۳۷۸ عملیات مرمت و بازسازی روی خانه بروجردی‌ها انجام شد و جانی تازه گرفت.
امکان بازدید بخش مهم و بزرگی از خانه بروجردی برای عموم فراهم است.
منبع عکس: irantourismer
به‌طور کلی خیابان علوی کاشان جاذبه‌های تاریخی زیادی دارد. خانه بروجردی در واقع موزه‌ای از معماری و هنر ایرانی است. این موزه شگفت‌انگیز در نیمه اول سال همه‌روزه از ساعت ۹ تا ۱۷ و در نیمه دوم سال از ساعت ۹تا ۱۵:۴۰ به‌روی کلیه بازدیدکنندگان باز است.
گیشه فروش بلیط در ورودی یا هشتی خانه بروجردی‌ها فعال است. بلیط این خانه تاریخی زمان‌دار نیست و تاریخ انقضا ندارد. هزینه بازدید از خانه بروجردی در سال ۱۴۰۰ برای گردشگران ایرانی ۴,۰۰۰ تومان و برای گردشگران خارجی ۵۰,۰۰۰ تومان است.
امکان بازدید از خانه بروجردی در مناسب‌های تاسوعا و عاشورا، رحلت پیامبر اکرم (ص) و رهبر انقلاب، شهادت امام جعفر صادق (ع) و حضرت علی (ع) وجود ندارد.
منبع عکس‌ها: آپوچی، ویزیت ایران، پینورست
بازدید از خانه بروجردی ها به‌طور معمول حدود یک ساعت زمان می‌برد؛ اما اگر قصد عکاسی، دقت در جزئیات و شنیدن توضیحات راهنما را داشته باشید، حدود سه ساعت برای این بازدید وقت لازم است. متاسفانه به‌دلیل حفظ معماری سنتی عمارت، رمپ ویلچر در هیچ قسمتی از خانه وجود ندارد.
منبع عکس: آپوچی
کاشان شهری کویری و گرم است. تحمل گرمای تابستان و سرمای زمستان کویر برای همه چندان آسان نیست؛ به همین دلیل بهترین زمان سفر به این شهر تاریخی و زیبا فصل بهار و پاییز است. بهار کاشان با گل محمدی و مراسم گلاب‌گیری شناخته می‌شود و شهر در این فصل در عین زیبایی و طراوت بسیار شلوغ و پررفت‌و‌آمد است. پاییز کاشان اگرچه زیبایی بهار را ندارد؛ اما خنکای مطبوع هوا و خلوتی دلنشین آن، بازدید از خانه بروجردی‌ها را بسیار پربارتر می‌کند.
منبع عکس: سفر بازی
هتل‌ها و اقامتگاه‌های سنتی و زیبای بسیاری در کاشان و نزدیک به خیابان علوی فعال هستند که گردشگران می‌توانند با اقامت در آن‌ها تجربه‌ای دوست‌داشتنی از سبک زدگی مردم کویر کسب کنند. در میان این مراکز اقامتی می‌توان به هتل سنتی خادمی با ۳۵۰ متر فاصله، هتل اطلسی با ۵۰۰ متر فاصله و اقامتگاه بوم‌گردی حلما با ۸۰۰ متر فاصله از خانه تاریخی بروجردی کاشان اشاره کرد.
منبع عکس: اسمارتیز
خانه طباطبایی ها ۱۹۰ متر با خانه بروجردی‌های کاشان فاصله دارد. این عمارت تاریخی متعلق به سید جعفر طباطبایی تاجر معروف فرش است. خانه تاریخی طباطبایی با پنج هزار متر مربع وسعت یکی از زیباترین آثار تاریخی شهر کاشان و معماری ایرانی به شمار می‌رود. این خانه که روزگاری محل سکونت خانواده اصیل طباطبایی بود. امروزه محلی برای به‌رخ کشیدن ذوق هنر معماران چیره‌دست ایرانی است.
شیشه‌های رنگی، گچبریهای ظریف، نقاشی‌های دیواری منحصربه‌فرد و کاشی‌کاری هنرمندانه در کنار هم زیبایی خانه طباطبایی‌ها را دو چندان کرده‌اند. سید جعفر طباطبایی اهل نظر و تاجر معروف دوره قاجار بود. ساخت خانه طباطبایی ۱۰ سال به طول انجامیده است. این خانه در خیایان علوی کاشان قرار دارد و علی مریم کاشانی، معمار معروف، عهده‌دار طراحی و ساخت آن بوده است.
منبع عکس: destinationiran
خانه عباسانیان ۴۵۰ متر با خانه بروجردی‌های کاشان فاصله دارد و در خیابان علوی قرار گرفته است. این عمارت زیبا متعلق به «محمد ابراهیم تاجرکاشی» بوده و پنج هزار متر مربع وسعت دارد. این خانه پنج طبقه و پنج حیاط دارد و ساخت آن ۲۰ سال طول کشیده است. خانه تاریخی عباسیان محل فیلم‌برداری بسیاری از سریال‌های معروف همچون مسافر ری و ملاصدرا بوده است.
در خانه عباسیان از هنرهای گچبری، نقاشی، رسمی‌بندی، مقرنس‌کاری، یزدی‌بندی، و گره‌سازی استفاده شده است. ویژگی محنصربه‌فرد این خانه در نوع ساخت آن به چشم می‌خورد). خانه عباسیان گویا از دل زمین بیرون آمده است و طبقه اول آن پایین‌تر از سطح زمین قرار دارد.
منبع عکس: همشهری آنلاین
حمام سلطان امیر احمد با فاصله ۳۰۰ متر از خانه بروجردی و در کنار امامزاده امیر احمد قرار دارد. این حمام امروزه به موزه تبدیل شده و معماری بی‌نظیر آن زبانزد است. نقاشی‌ها، موزاییک‌کاری‌ها و تزیینات پشت‌بام حمام امیر احمد، آن را به مکانی عالی برای عکاسی تبدیل کرده‌اند.
ساخت حمام سلطان امیر احمد به دوره سلجوقیان بازمی‌گردد. این بنا در سال ۱۳۵۵ در فهرست آثار ملی ثبت شده است و بخش‌هایی چون پیشخوان، هشتی، راهروهای ارتباطی، سربینه، سرماخوان، گرماخوان، صفه شاه‌نشین، خزینه، اتاق تنظیف، سرویس‌های بهداشتی و چاه آب دارد.
منبع عکس: اقتصاد آنلاین
مجموعه قلعه جلالی و حصار سلجوقی در یک کیلومتری خانه بروجردی‌ها و انتهای خیابان علوی واقع شده‌اند. دو دیوار بلند گاه‌گلی در دو طرف خیابان بقایای این حصار معروف دوران سلجویان هستند. شواهد تاریخی نشان می‌دهند که این قلعه مستحکم چند بار اهالی کاشان را از حمله‌های مهاجمان و قتل‌عام‌های وحشیانه نجات داده است.
قلعه جلالی مدتی ارگ و مرکز حکومت کاشان بوده است. دو بنای گنبدی شکل و کاه‌گلی در قلعه وجود دارند. این بناها به بخچال‌های حصار سلوجی معروف هستند و محلی برای ذخیره یخ‌های زمستانی برای پاسخ‌گویی به نیاز اهالی در تابستان به شمار می‌رفتند. قلعه جلالی و حصار سلجوقی در دو مرحله توسط سازمان میراث فرهنگی کاشان مرمت شده و شرایط خوبی دارد.
اگر تاکنون از خانه بروجردی‌ها بازدید کرده‌اید یا از اهالی خون‌گرم کاشان هستید، می‌توانید نظرات خود را در پایین این مقاله با مخاطبان کجارو به اشتراک بگذارید.
نویسنده: زیبا وکیلی
عکس‌های گالری از ویکی‌مدیا (عکاس: مصطفی معراجی)
آثار ملی ایران