- chevron_right کجارو
- chevron_right مجله گردشگری
- chevron_right اخبار
- chevron_right جاذبهها
- chevron_right راهنمای سفر
- افزودن مکان
عمارت سردار مفخم که از جاهای دیدنی قزوین به شمار میرود، در بافت تاریخی مرکز شهر، در خیابان هلال احمر قرار گرفته است. این عمارت که از خانههای دو طبقه کوشکی به حساب میآید، در دوره قاجار ساخته شد و در سال ۱۳۷۷ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید. عمارت سردار در گذشته بهعنوان مدرسه امیرکبیر و خانه فرهنگ امیرکبیر استفاده میشد و طبقه دوم آن در مردادماه سال ۱۳۹۲ به دفتر نمایندگی وزارت امور خارجه در استان قزوین تغییر کاربری یافت.
عمارت سردار مفخم در نزدیکی سبزه میدان قزوین در خیابان هلال احمر قرار دارد.
منبع عکس: گوگل مپ (عکاس: 360 Digilook Inc.)
عمارت سردار توسط شاهزاده اکبر میرزا، ملقب به سردار مفخم یا بشارتالسلطنه بنا شد که وکیل و نماینده قزوین در دورههای چهارم و پنجم مجلس مشروطه بود. شاهزادگان و خواص از این بنا استفاده میکردند.
عمارت سردار مفخم قزوین پیش از سال ۱۳۴۸ به دادگستری واگذار شد و پس از آن مابین سالهای ۱۳۴۸ تا ۱۳۶۹ بهعنوان مدرسه امیرکبیر فعالیت داشت. در سال ۱۳۶۹ زلزلهای در قزوین اتفاق افتاد که باعث آسیب به بنا شد. در ادامه سازمان میراث فرهنگی عملیات مرمت و بازسازی آن را آغاز کرد و پس از اتمام بازسازی، عمارت مزبور در نهایت در سال ۱۳۷۷ به ثبت ملی رسید. طبق توافقاتی که بین سازمان میراث فرهنگی و وزارت ارشاد صورت گرفت، عمارت سردار به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی واگذار شد.
منبع عکس: گوگل مپ (عکاس: 360 Digilook Inc.)
طبقه دوم این خانه مجلل در مردادماه سال ۱۳۹۲ به دفتر نمایندگی وزارت امور خارجه در استان قزوین تغییر کاربری یافت و به همین دلیل بازدید از داخل آن امکانپذیر نیست. این دفتر هجدهمین دفتر نمایندگی وزارت امور خارجه کشور است که تمام اختیارات کنسولگری در زمینه صدور ویزا، تایید اسناد تجاری و تحصیلی اتباع خارجی و... را انجام میدهد.
منبع عکس: گوگل مپ (عکاس: امیر عباباف)
عمارت سردار، بنایی دو طبقه است که علاوه بر نمای فوقالعاده دیدنی که از سه طرف متفاوت است، طراحی داخلی درخورتوجهی دارد. این عمارت تحتتاثیر معماری پایتخت ساخته شده و بهنوعی متعلق به زمان انتقال معماری قاجاریه به پهلوی در قزوین است.
بنای عمارت در ضلع غربی حیاط جای گرفته و نکته قابلتوجه آن، پلکان مجللی است که در مرکز قرار دارد. این پلکان درست در مقابل سرسرای ورودی خودنمایی میکند و پس از پاگردی وسیع، دو شاخه میشود و به طبقه فوقانی میرسد. این پلکان در طبقه دوم به راهرویی چهار طرفه منتهی میشود که دورتادور آن، نرده و ستونهای تزیینی قرار گرفته است. برخی از اتاقهای عمارت مزین به گچبری با نقش برجسته گل و برگ، مجلس شکار حیوانات و مجلس بزم و نیز طاقچههای تزیینی هستند. ۶ ستون نیز در فضای ورودی و ايوان طبقه دوم به چشم میخورد.
منبع عکس: گوگل مپ (عکاس: Ramezan Zeziyardi)
در هر فصل از سال میتوان از عمارت سردار مفخم بازدید کرد؛ اما از آنجا که قزوین زمستانهای سردی دارد، ترجیحا فصل بهار و تابستان را برای زمان بازدید خود انتخاب کنید. در ماههای اردیبهشت و خرداد، درختان و گیاهان عمارت در اوج زیبایی و سرسبزی قرار دارند و فضای زیبایی برای عکاسی به وجود میآورند.
منبع عکس: گوگل مپ (عکاس: Sogol Gh)
کاروانسرای سعدالسلطنه که امروزه با نام سرای سعدالسلطنه نیز شناخته میشود، بخشی از بازار قدیمی قزوین است که در خیابان امام خمینی (ره) شهر قزوین قرار دارد. در این محل شاهد غرفههای بسیار جذابی با چهارچوبهای چوبی خواهید بود که به فروش محصولات ایرانی بسیار نفیس نظیر صنایع دستی، آثار هنرهای تجسمی، خطاطی و... اختصاص دارند.
کاخ چهلستون قزوین یا عمارت کلاهفرنگی یکی از زیباترین بناهای تاریخی شهر است که هر ساله گردشگران بسیاری را بهسمت خود جذب میکند. این بنای باشکوه یکی از آثار دوره صفوی و تنها کوشک باقیمانده از مجموعه کاخهای سلطنتی شاه تهماسب است که در سال ۱۳۳۴ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید و در سال ۱۳۸۳ به موزه خوشنویسی قزوین تبدیل شد.
حمام قجر یکی از بزرگترین حمامهای تاریخی ایران است که در دوره صفوی ساخته شد و در ۱۱ مرداد ۱۳۸۴ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید. در حال حاضر، این حمام به موزه مردمشناسی تبدیل شده است و ضمن بازدید از معماری و تزیینات فوقالعاده حمام، میتوانید از نزدیک با فرهنگ و آداب و رسوم مردم قزوین آشنا شوید.
آرامگاه حمدالله مستوفی که بیش از ۷۰۰ سال قدمت دارد، محل دفن ادیب و جغرافیدان ایلخانی است. این آرامگاه در بیستم بهمن سال ۱۳۱۸ بهعنوان یک اثر ملی با شماره ثبت ۳۳۲ در فهرست آثار ملی کشور قرار گرفت. از ویژگیهای برجسته این سازه میتوان به سبک زیبای معماری و آجرهای قدیمی و کاشیکاریهای فیروزهای اشاره کرد.
منبع عکس: گوگل مپ (عکاس: 360 DigiLook Inc.)
نویسنده: بهاره غنچه/ بازنویسی: صدیقه شجاعی