قدیمی‌ترین شواهد حضور انسان در خوزستان کشف شد

با پایان اولین فصل کاوش و شناسایی لایه‌های فرهنگی استقراری انسان در دوره پارینه سنگی، باستان‌شناسان به این نتیجه رسیدند که سابقه حضور انسان در غار پبده خوزستان، به دوره‌ی پارینه سنگی جدید و حدود ۳۰ هزار سال قبل می‌رسد.

حامد وحدتی نسب، سرپرست هیات باستان شناسی «غار پبده» و استاد دانشگاه تربیت مدرس، ضمن اعلام خبر پایان اولین فصل کاوش‌های باستان شناسی غار پبده گفت:

غار پیده از زمره معروف‌ترین محوطه های پیش از تاریخ خوزستان است و عمده معروفیت آن مدیون کاوش‌های رومن گیرشمن، باستان شناس فرانسوی، در سال ۱۹۴۹ است.

وحدتی نسب ضمن اشاره به اینکه گیرشمن نسبت به انتشار نتایج کاوش‌های خود در این غار، کار مناسبی انجام نداد، گفت:

در گزارش او، سن تخمینی استقرار انسان در این محوطه حدود ۱۵ هزار سال پیش برآورد شده است، اما بعدتر، علی‌اکبر سرفراز در این غار گمانه‌ای را کاوش کرد و خبر از کشف بقایای انسانی داد که آن نیز هرگز چاپ نشد.

به عقیده او، موقعیت استراتژیک غار پبده و خلاء اطلاعاتی درباره دوران پارینه سنگی در خوزستان، از مهم‌ترین دلایل شروع کاوش در این محوطه بوده است. خوزستان از منظر مطالعات دوران آغاز شهرنشینی و دوران تاریخی، از پیشروترین استان‌ها بوده و هست؛ اما درباره باستان شناسی پارینه سنگی، به جز معدود بررسی‌های میدانی، هیچ کاوش روشمندی در آن انجام نشده است.

وی هدف اولیه از این کاوش را رهگیری عمق استقرارهای انسانی با احداث گمانه‌های آزمایشی و نقشه‌برداری در محیط غار بیان کرد و افزود:

با پایان نخستین فصل و شناسایی لایه‌های فرهنگی استقراری انسان در دوره‌ی پارینه سنگی، مشخص شد که سابقه‌ی حضور انسان در این غار حداقل به دوره‌ی پارینه سنگی جدید و حوالی ۳۰ هزار سال پیش برمی‌گردد.

وحدتی نسب با بیان اینکه کاوش در این غار با مجوز پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری و پشتیبانی انستیتو مکس پلانک آلمان انجام شده، اضافه کرد:

قرار است این مؤسسه در انجام آزمایش‌هایی مانند سن‌یابی مطلق، آنالیزهای ایزوتوپی، جانور باستان‌شناسی، گرده‌شناسی، رسوب‌شناسی و DNA باستانی خاک، به گروه کاوش کمک کند.