فیل سواری در تایلند؛ آیا این یک تفریح غیرانسانی است؟
فیل سواری در تایلند یکی از جاذبه های مهم گردشگری در این کشور است. بسیاری از گردشگران برای دیدن این حیوانات دوست داشتنی و نزدیک شدن به آن‌ها، به کمپ‌های نگهداری فیل‌ها سر می‌زنند. ولی آیا این کار، یک تفریح غیرانسانی است؟
یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های گردشگری تایلند، امکان برقراری ارتباط با حیوانات و دیدن زندگی آن‌ها از نزدیک است. سازمان‌های جدید در تلاش‌اند تا این جاذبه، جنبه انسانی‌تری به خود بگیرد.
سفر به تایلند به خاطر جاذبه‌های متنوعی که در این کشور وجود دارد، یک سفر به یادماندنی است. اگر دوست دارید سفر به تایلند را تجربه کنید با کمک کجارو، بهترین و ارزان‌ترین تور تایلند را پیدا و از آژانس‌های همکار کجارو خریداری کنید.
بیش از نیمی از هفت هزار فیلی که در تایلند زندگی می‌کنند در اسارت هستند.
امروزه تقریبا از همه این فیل‌های در بند و اسیر برای سرگرمی و تفریح گردشگران استفاده می‌شود. فیل‌ها در کمپ‌های مخصوصی نگهداری می‌شوند که معمولا در مکان‌های دورافتاده هستند و به‌عنوان مقصد گردشگری معرفی می‌شوند. گاهی گردشگران در بین فیل‌ها به گشت و گذار مشغول می‌شوند و به آن‌ها غذا می‌دهند؛ ولی بعضی از این کمپ‌های نگهداری فیل‌ها به گردشگران اجازه می‌دهند که فیل‌ها را حمام کنند یا سوار آن‌ها شوند. برخی کمپ‌های بزرگ‌تر نمایش‌هایی شبیه سیرک با فیل‌ها اجرا می‌کنند.
مقاله‌های مرتبط:
مسافرانی که دوست دارند این حیوانات را از نزدیک ببینند و با آن‌ها بازی کنند و حتی سوار آن‌ها شوند معمولا با یک سوال مواجه می‌شوند. آیا با این کار ممکن است که باعث سوء استفاده از حیوانات شوند؟ آیا توریسم فیل‌ها نوعی سوء استفاده است؟
برخی سازمان‌های جهانی می‌گویند که این نوع از گردشگری ذاتا اشتباه است و باید متوقف شود. در واقع حیوانات برای سرگرمی ما نیستند.
به عقیده دکتر Jan Schmidt-Burbach، هر نوع گردشگری مرتبط با فیل‌ها، فرقی نمی‌کند که با چه هدفی باشد، بازاری را به راه می‌اندازد که در آن سوء استفاده از این حیوانات، اجتناب‌ناپذیر است. وی معقتد است که همه فیل‌ها باید در مناطق حفاظت‌شده با کمترین تماس با مردم نگهداری شوند و مراقبت و نگهداری از آن‌ها باید بسیار محدود و از دورترین فاصله ممکن باشد.
اما دکتر Janine Brown از مرکز Smithsonian می‌گوید که ایجاد مناطق حفاظت‌شده برای همه فیل‌های این کشور، ممکن نیست. البته می‌توان برای هر فیل، فضایی در نظر گرفت؛ ولی فضای لازم برای ایجاد مناطق حفاظت شده برای فیل‌ها بیش از ظرفیت فعلی تایلند است.
علاوه بر این، نگهداری یک فیل، پرهزینه است. هزینه غذای آن‌ها روزانه به ۳۸ دلار می‌رسد و با سایر مخارج به ۵۶ دلار در روز افزایش پیدا می‌کند؛ آن هم در کشوری که هزینه خورد و خوراک یک خانواده ۴ نفره فقط ۱۸ دلار در روز است. هیچ کس راه دیگری برای نگهداری از این فیل‌ها و یا توانایی پشتیبانی مالی نگهدارندگان آن‌ها را ندارد.
چطور می‌توانیم بفهمیم که یک کمپ چه رفتاری با فیل‌ها دارد؟
عوامل مختلف از جمله درک صحیح از نحوه مدیریت فیل‌های آسیایی، تقاضای جهانی برای سفر دوستدار طبیعت، فشار از طرف دنیای گردشگری و... باعث شده که شرایط زندگی فیل‌ها در تایلند، بهبود پیدا کند.
ولی گردشگران هرگز نمی‌دانند که با ورود اتوبوس‌های گردشگران به چیانگ مای که مرکز این تجارت است، چه اتفاقاتی در پشت صحنه در حال روی دادن است. در یک کسب و کار شلوغ و رقابتی، با قوانین محدود و مقدار زیادی اطلاعات نادرست، افرادی که در جست‌وجوی فیل‌ها هستند، روش‌های کمی برای فهمیدن این نکته دارند که آیا یک گرداننده کمپ با فیل‌ها به درستی رفتار می‌کند یا آن‌ها را مورد سوء استفاده قرار می‌دهد؟
در واقع بعضی از کمپ‌ها روشی برای دور زدن قانون منع فیل‌سواری پیدا کرده‌اند. آن‌ها تورهای گردشگری را به دو دسته تقسیم می‌کنند. یکی دسته‌ای که قصد فیل سواری ندارند و صبح‌ها از کمپ بازدید می‌کنند و دسته دیگر که می‌خواهند فیل‌سواری کنند و بعد از اینکه اتوبوس دوم از راه رسید، نام خود را تغییر می‌دهند!
آژانس‌های توریستی راهنمایی‌های لازم را به گردشگران ارائه نمی‌کنند. کمپین‌هایی به خصوص در اروپا راه افتاده است که آژانس‌ها را راضی کرده است تا کمپ‌های نگهداری فیل‌ها را که تجربه‌هایی مثل فیل سواری و شست‌وشوی فیل‌ها را در اختیار گردشگران می‌گذارند، بایکوت کنند.
برنامه جدیدی برای رسیدگی به سایت‌های توریستی نگهداری فیل‌ها ارائه شده است که می‌تواند پاسخی برای این دغدغه باشد. برای به دست آوردن گواهینامه، گردانندگان کمپ‌ها باید بازرسی‌های کامل، دقیق و مرتبی روی همه جنبه‌های زندگی فیل‌ها از رژیم غذایی گرفته تا مراقبت‌های درمانی و بهداشتی، آموزش و درآمد کارمندان مجموعه، انجام دهند. این گواهینامه‌ها، فعالیت‌هایی مثل نمایش‌های فیل‌ها یا جاذبه‌هایی شبیه سیرک را محدود و ممنوع می‌کند.
این ابتکار عمل جدید توسط دانشمندان گروه Asian Captive Elephant Working ارائه شده است.
چه کسی کمپ‌ها را درجه‌بندی می‌کند؟
گروهی با نام Travelife for Tour Operators در آمستردام برای آژانس‌های گردشگری در اروپا، استرالیا و سایر کشورها، مسئول بررسی کمپ‌ها و ارائه گواهینامه برای گردانندگان تورها است. این مجموعه انگیزه‌های اقتصادی برای کمپ‌هایی که با فیل‌ها به درستی رفتار می‌کنند، ایجاد کرده است.
این مجموعه یک بازار جدید در جهان سفر ایجاد کرده است؛ برای گردشگرانی که می‌خواهند تاثیر خود را بر محیط زیست به حداقل برسانند که این محیط شامل حیات وحش و ساکنان مقصدهای گردشگری مختلف است. به گفته دکتر دیوید فنل، استاد دانشگاه براک در انتاریو، شرکت‌های درجه‌بندی کمپ‌ها مثل شرکت Travelife به منابعی ضروری برای گردشگری سبز تبدیل شده‌اند؛ بخشی در صنعت گردشگری که روز‌به‌روز در حال گسترش است.
این مجموعه متخصصانی را به کمپ‌ها اعزام می‌کند تا پایداری و الزام به قوانین گردشگری سبز را از هتل‌ها گرفته تا اتوبوس‌های توریستی بررسی کنند.
در تایلند ۲۰ کمپ نگهداری فیل‌ها از نظر تطابق با قوانین گردشگری سبز، بررسی شده است. ده اپراتور تور هم برای این منظور آموزش دیده‌اند و گواهینامه لازم را دریافت کرده‌اند. این شرکت‌ها اطمینان حاصل می‌کنند که در کمپ‌ها با فیل‌ها به خوبی رفتار می‌شود و کارگران آموزش می‌بینند. در مقابل شرکت‌ها نیز تعهد می‌دهند که تورهای گردشگری را فقط به این کمپ‌ها معرفی کنند. در حال حاضر تعدادی از مشهورترین و بزرگ‌ترین کمپ‌های نگهداری فیل‌ها در تایلند از جمله Patara Elephant Farm و Maesa Elephant Camp در این فهرست قرار دارند.
این برنامه شرکت Travelife در حال حاضر فقط در تایلند اجرا می‌شود که محبوب‌ترین مقصد برای گردشگری فیل‌ها است.
شرکت توریستی Buffalo Tours یکی از ده اپراتور تور است که با شرکت Travelife در تایلند کار می‌کند. این شرکت بیش از ۴ هزار گردشگر را امسال به این کمپ‌های نگهداری فیل‌ها فرستاده است. این تعداد گردشگر می‌تواند با ملحق شدن شرکت‌های دیگری مثل Royal Caribbean Cruise افزایش پیدا کند.
دستورالعمل‌های این کمپ‌ها در مورد چیست؟
بیشتر قسمت‌های این دستورالعمل و چک‌لیست ۱۰۹ صفحه‌ای در مورد رژیم غذایی صحیح، بهداشت پایه، تمرین و فعالیت‌های فیل‌ها است. به‌عنوان مثال فیل‌ها به فعالیت‌های شدید پیاده‌روی نیاز دارند تا دستگاه گوارش آن‌ها به درستی کار کند. تعداد کمی از کسانی که کمپ‌های نگهداری فیل‌ها را اداره می‌کنند، به‌طور حرفه‌ای آموزش دیده‌اند.
این دستورالعمل شامل قوانین خاص برای سواری گرفتن از فیل‌ها، بستن پاها برای مدت کوتاه و سایر روش‌های سنتی هدایت و تربیت فیل‌ها است.
در مورد قوانین سواری گرفتن از فیل‌ها، طبق استانداردهای Travelife، هر فیل می‌تواند فقط ده درصد از وزن بدنش را حمل کند که شامل یک یا دو سوار می‌شود. هیچ نوع زین یا وزن سبک روی شانه‌های فیل نباید قرار بگیرد. همین قوانین ساده تا چند سال پیش مورد توجه قرار نمی‌گرفت. فیل‌ها با چندین سوار گاهی تا ۱۲ ساعت در مسیرهای نامناسب سواری می‌دادند.
در ادامه تعدادی از کمپ‌ها دارای مجوز را معرفی می‌کنیم که می‌توانید در آن‌ها این حیوانات دوست‌داشتنی را از نزدیک ببینید، بدون اینکه آسیبی به آن‌ها بزنید.
- موسسه Mahouts Elephant در نزدیکی چیانگ مای
- موسسه Wildlife Friends در نزدیکی Cham Am
- منطقه حفاظت شده Burm and Emily در Mae Chaem
- و موسسه Golden Triangle Asian Elephant در Chiang Saen
دیدگاه