۵ قله‌ای که بدون منتظر ماندن در صف‌های طولانی اورست، می‌‌توانید به آن‌ها صعود کنید

در ۲۹ ماه مه سال ۱۹۵۳، ادموند هیلاری و تنزینگ نورگای اولین کسانی بودند که قله اورست را فتح کردند. از آن زمان به بعد صعود به این قله یکی از دستاوردهای فوق‌العاده برای علاقه‌مندان به کوهنوردی است. مسیر خطرناک و دشوار صعود به این قله که بلندترین نقطه روی کره زمین است، نیازمند مهارت فراوان است و فقط کوه‌نوردان حرفه‌ای می‌توانند از پس آن بر بیایند. حتی بسیاری از کوه‌نوردان حرفه‌ای، در این مسیر جان خود را در تلاش برای رسیدن به قله از دست داده‌اند.

ولی در سال‌های اخیر، اورست از دسته جدیدی از کوه‌نوردان نیز استقبال می‌کنند. افراد ثروتمندی که با به کارگیری یک تیم حرفه‌ای و خرید تجهیزات و امکانات لوکس و عالی، تلاش می‌کنند تا بر بام دنیا بایستند. این افزایش تعداد کوه‌نوردان غیرحرفه‌ای به شلوغ شدن بیش از اندازه و حتی آلودگی مسیر صعود اورست منجر شده است. امسال حداقل ۱۱ کوه‌نورد جان خود را در این مسیر به خاطر شلوغی بیش از حد از دست داده‌اند.

تصویری که می‌بینید توسط نیرمال پورجا دارنده رکورد جهانی از ترافیک مسیر صعود به اورست ثبت شده است.

این صف طولانی را فقط بیرون از فروشگاه اپل سان فرانسیسکو بعد از انتشار مدل جدید آیفون می‌توان مشاهده کرد؛ ولی این صف صعود به کوه اورست است! البته این افراد هزینه‌های بسیار زیادی برای صعود پرداخته‌اند. مجوز صعود به قله به‌تنهایی ۱۱ هزار دلار هزینه دارد و کل مسیر با تجهیزات و راهنما، بین ۳۵ هزار تا بیش از ۱۰۰ هزار دلار هزینه خواهد داشت.

این جمعیت زیاد باعث افزایش زباله و آلودگی‌ها و همچنین بسته شدن کمپ‌ها می‌شوند.

صعود به اورست برای شما مناسب نیست مگر اینکه سال‌ها تمرین کرده باشید و کوه‌نورد حرفه‌ای باشید. در ادامه ۵ قله شگفت‌انگیز دیگر را معرفی می‌کنیم  که در گوشه و کنار دنیا قرار گرفته‌اند و به‌جای اورست می‌توانید به آن‌ها صعود کنید جایی که مجبور نیستید برای گرفتن سلفی در صف‌های طولانی بایستید. همچنین با انتخاب این قله‌ها به‌جای اورست می‌توانید پول کافی برای خرید لکسوس را کنار بگذارید.

قله گوکیو ری (Gokyo Ri) در نپال

اگر دیدن قله اورست یکی از اولویت‌های شما است، می‌توانید از فراز قله گوکیو ری در نپال، چشم‌انداز زیبایی از آن و سه قله دیگر از ۱۴ قله بلند دنیا را ببینید. این قله ۵۳۵۷ متر ارتفاع دارد. بر فراز قله هیچ اکسیژنی نیست در نتیجه به تجهیزات کامل کوهنوردی و تجربه حرفه‌ای نیاز دارید.

قله گوکیو ری هزینه کمتری برایتان دارد و بسیار خلوت‌تر از اورست است. البته با گذر از مسیر Cho La که مسیر بیس کمپ اورست را به گوکیو متصل می‌کند، می‌توانید به کوه اورست هم راه پیدا کنید.

اوخوس دل سالادو (Ojos del Salado) در شیلی و آرژانتین

اوخوس دل سالادو مجموعه‌ای از دو قله است که با مرز آرژانتین و شیلی از هم جدا می‌شوند. این روزها اوخوس دل سالادو به‌عنوان دومین قله بلند آمریکای جنوبی و همچنین در نیم‌کره‌های جنوبی و غربی شناخته می‌شود. قله‌ای که در شیلی قرار دارد چند سانتی‌متر بلندتر از قله‌ای است که در آرژانتین قرار گرفته است.

تجربه صعود به این قله می‌تواند بسیار متفاوت باشد بسته به اینکه کدام کشور را برای شروع صعود خود انتخاب کنید. شیلی مجوز رایگان صادر می‌کند، امکانات بیشتری دارد و مسیری دارد که می‌تواند تا بالاترین نقطه ممکن کوه شما را بالا ببرد. از آرژانتین نیازی به مجوز نیست و مسیر صعود، طولانی‌تر و سخت‌تر است. بیشتر مسیر قله بدون برف است و به همین دلیل جزو بلندترین قله‌های غیرفنی برای صعود است. البته در قله به طناب نیاز پیدا می‌کنید. اصلی‌ترین چالش در این قله، ارتفاع است. از آنجایی که با یک وسیله به نزدیک قله می‌رسید، ارتفاع‌زدگی را جدی بگیرید.

کوه مرو (Mount Meru) در تانزانیا

یکی از مشهورترین قله‌های غیرفنی دنیا در تانزانیا کوه کلیمانجارو است. ولی کلیمانجارو یک کوه آتش‌فشانی مستقل است؛ یعنی بخشی از یک رشته کوه نیست. به همین دلیل چشم‌انداز و زیبایی‌های قله‌های کوهستانی را ندارد. مشکل دیگری که این قله دارد این است که بسیار شلوغ است و افراد زیادی را در آنجا خواهید دید.

کوه مرو دومین قله بلند تانزانیا است و ۴۵۶۵ متر ارتفاع دارد؛ ولی به خاطر وجود کلیمانجارو در فاصله‌ای نزدیک، معمولا توسط کوه‌نوردان نادیده گرفته می‌شود. این قله در یک پارک ملی قرار دارد که فرصت‌های بیشتری برای شکار نسبت به کلیمانجارو دارد. مسیر صعود به قله ۴ روز طول می‌کشد و ارزان‌تر از کلیمانجارو تمام می‌شود و جمعیت کمتری هم در آن خواهید دید.

یکی دیگر از ویژگی‌های بارز این قله این است که بر فراز آن می‌توانید چشم‌اندازهای خیره‌کننده‌ای از کلیمانجارو را ببینید. حتی اگر برای صعود به کلیمانجارو برنامه دارید، کوه مرو می‌تواند تمرین خوبی برای عادت به شرایط محیط و ارتفاع باشد.

قله اوریزابا (Pico De Orizaba) در مکزیک

این قله در مکزیک، سومین قله بلند آمریکای شمالی است؛ ولی هنوز مثل یک راز باقی مانده است. صعود به قله یک سفر سه روزه است که از کمپی در ارتفاع ۴۲۶۷ متری شروع می‌شود و تا ۵۶۳۶ متری ادامه پیدا می‌کند و حدودا ۵۰۰ دلار هزینه دارد. در این قله همه مسیر در اختیار شما است و خبری از صف‌های طولانی نیست.

با وجود اینکه بلندترین کوه در آمریکای شمالی است؛ ولی کوه‌نوردان بسیار کمی دارد.

کوه پیلاتوس (Mount Pilatus) در سوئیس

اگر دنبال گزینه ای در دسترس‌تر هستید، سوئیس در قلب رشته کوه آلپ، با چشم‌اندازهای بی‌نهایت و زیبایی که با قله‌های متعدد احاطه شده است، گزینه خوبی است. صعود از این قله می‌تواند یک سفر کوتاه یک‌روزه از مبدا زوریخ باشد. البته قله کوه پر از گردشگرانی است که با تله کابین خود را به قله می‌رسانند؛ ولی مسیرهای خوبی برای کوه نوردی هم دارد. هر پیچ این مسیر، چشم‌اندازی جدید و زیبا در مقابل چشمان شما به تصویر می‌کشد.

در سوئیس هچ کمبودی از نظر امکانات کوهنوردی و چشم‌اندازهای زیبای کوهستانی وجود ندارد. بسیاری از مسیرهای کوهنوردی رایگان هستند و در کمتر از سه روز می‌توانید آن‌ها را طی کنید. کوه پیلاتوس فقط یکی از این قله‌ها است.

قله‌های زیادی در دنیا وجود دارند که پول نمی‌تواند برای صعود به آن‌ها کمکی کند. اگر قصد دارید به اورست صعود کنید، باید بدانید که پول جای تجربه و مهارت را نمی‌گیرد. علاوه بر این، اورتوریسم یا افزایش بی‌رویه تعداد گردشگران، مشکلاتی زیادی را در راه صعود به اورست ایجاد کرده است و نیز مشکلات زیست‌محیطی جدی برای این کوهستان به بار آورده است.

دنیای اطراف ما پر از کوهستان‌های زیبا با قله‌های سربه‌فلک کشیده است. قله‌هایی که صعود به آن‌ها بسیار ارزان‌تر از اورست خواهد بود و بسیار خلوت‌تر هستند و صعود به آن‌ها باعث نمی‌شود که زندگی خود و دیگران را به خطر بیندازید.