مقالههای مرتبط:
اروپا، از گنبد کلیساها گرفته تا برجهای ناقوس، روفتاپهای رویایی و بناهای یادبودی که سر به فلک کشیدهاند، پر از ساختمانهایی است که میتوان از آنها بالا رفت. درست است که بیشتر این ساختمانها مناظر بینظیری را نشان میدهند اما بهترین آنها، جنبههای تاریخی، هنری و مذهبی آن بنا را، در کنار آن مناظر به دست میدهند.
بهترین نکته درباره میلان، قدم زدن بر سقف کلیسای دومو است که سومین کلیسای بزرگ اروپا محسوب میشود. پس از بالا رفتن بهوسیله پلهها یا آسانسور میتوانید در تراسهای مختلفی که بر سقف وجود دارد، بالا و پایین بروید و در میان آبپرانها، مجسمهها و منارهها پرسه بزنید.
هر ۱۳۵ مناره شبیه اما با هم متفاوت هستند. عبور از میان این جنگل منارههای زیبا این حس را در آدم برمیانگیزاند که هر جزء (گلها، صورت قدیسان و غیره) یک اثر منحصربهفرد است که هنرمندان صدها سال پیش آنها را از مرمر صورتی ساختند و بر این باور بودند که تنها عده کمی آنها را خواهند دید. هنر آنها موهبتی است الهی برای لذت بردن از بهشت.
پلههای مرمری کلیسای دومو به شما این فرصت را میدهند تا ۱۳۵ مناره و دیگر جزئیات را از نزدیک ببینید.
یکی دیگر از پلهها که ارزش بالا رفتن را دارند، پلههای کلیسای جامع فلورانس است. با اینکه این بنا زمانی ساخته شد که سبک گوتیک همه جا را فراگرفته بود اما فلورانسیها تصمیم گرفتند سقف کلیسایشان را با مناره نپوشانند و آن را با یک حفره بزرگ رها کردند تا بعدها بتوانند به کمک تکنولوژی روی آن یک گنبد بسازند. در سال ۱۴۲۰ فیلیپو برونلسکی (Filippo Brunelleschi) این کار را به عهده گرفت و آن گنبد را بنا و معماری رنسانس را آغاز کرد.
بالای گنبد معروف فلورانس با یک تراس کوچک منظرهای زیبا از شهر را به بازدیدکنندگان هدیه میکند.
گنبد برونلسکی که ایده ساخت ساختمان کاپیتول و کلیسای سن پیترو در واتیکان را برانگیخت، نشان داد که چطور از تلفیق هنر و علم بنایی چنین زیبا حاصل میشود. امروزه، این تلفیق به کسانی که ۴۶۳ پله باریک را بالا میروند منظرهای بینهایت زیبا را هدیه میکند.
در طول مسیر، بازدیدکنندگان میتوانند از نزدیک نقاشی سقف به نام داوری نهایی، نمایی وسیع از فضای داخلی کلیسا و سازه «گنبد در گنبد» برونلسکی را ببینند. از آنجا که صعود از این پلهها بسیار رایج است حتما از قبل بلیت رزرو کنید.
زمانی که بازدیدکنندگان از ۴۶۳ پله بالا میروند میتوانند نقاشی «داوری نهایی» اثر جورجو وازاری و فدریکو زاکاری را ببینند.
یک صعود کاملا متفاوت و مدرن اما به همان اندازه چشمنواز، رفتن به سمت بالاترین نقطه رایشستاگ در برلین است. ساختمان مجلس آلمان که در اواخر قرن ۱۹ ساخته شد، در جنگ جهانی دوم به طرز رازآلودی منفجر و تخریب شد سپس در طول جنگ سرد مانند یک روح و بدون تعمیرات بر سر جای خود باقی ماند. اما پس از اتحاد مجدد آلمان، این خرابهی تاریخی با عناصر مدرن دوباره بازسازی شد: یک گنبد شیشهای جذاب.
جزئیات ریشستاگ در برلین به هنگام غروب را در عکس بالا مشاهده میکنید.
یک راهرو به سمت بالاترین نقطه، با مهیا کردن دید ۳۶۰ درجه، نفس بازدیدکنندگان را بند میآورد. بازدیدکنندگان جنگل آسمانخراشهای تاریخی چون دروازه براندنبورگ و گنبد مسی عظیم کلیسای جامع برلین را میبینند.
اما برای خود آلمانیها که نگران تاریخ تاریک قرن بیستمیشان هستند، منظرهای که اهمیت دارد داخل ساختمان است؛ آنها از میان نورگیر به پایین نگاه میکنند تا شانههای قانونگذارانشان را ببینند. این بنا یک پیام نیشدار دارد: مردم مصمماند تا همیشه مراقب دولتشان باشند. این گنبد آنقدر شلوغ است که برای بالا رفتن از آن و بازدید باید حتما بلیت رزرو کنید.
بازدیدکنندگان در رایشستاگ در برلین همچنان که از گنبد شیشهای ۲۴ متری بالا میروند منظره بیانتهایی را مشاهده میکنند.
صعود از پلههای برج ایفل یکی از هیجانات سفر به اروپا است. این بنا که در سال ۱۸۸۹ برای نمایشگاه جهانی ساخته شد، صدمین سال انقلاب فرانسه را جشن گرفته و نشان میدهد که فرانسه، توانایی مالی، دانش و روحیه ساخت بنایی را که از تمام بناهای دیگر جهان بلندتر است را دارد.
مسافران باهوش بلیت بازدید از این برج را از یک ماه پیش رزرو میکنند. بعضی افراد حتی با رزرو بلیت باز هم برای بالا و پایین رفتن با آسانسور در صفهای طولانی منتظر میمانند. برای افراد قوی استفاده از پله ارزانتر و خلوتتر است. با وجود ۷۲۰ پله تا طبقه دوم میتوان گفت که این یک نوع هایکینگ است (رفتن به بالاترین قسمت تنها بوسیله آسانسور امکانپذیر است) بنابراین بهتر است پلهها را رو به پایین بروید. این کار چند دقیقه طول میکشد که در این حین میتوانید مهندسی شگفتانگیز گوستاو لیفل را تماشا کنید.
از طریق پلهها به طبقه دوم برج ایفل بروید تا منظره منطقه مونپارناس از چشمان شما پذیرایی کند.
شاید بتوان گفت بهیادماندترین صعود مربوط به بالا رفتن از ۲۸ پله به نام پلههای مقدس یا اسکالا سانتا (Scala Santa) در رم آن هم روی زانوها است که روبهروی کلیسای باسیلیکای سنت جان لاتران قرار دارد. مادر امپراتور کنستانتین در سال ۳۲۶ پس از میلاد با خود آنچه را به خانه آورد که معروف بود به اینکه پلههای اقامتگاه پونتیوس پیلاطس در اورشلیم بوده است. گفتهاند که عیسی مسیح روزی که به مرگ محکوم شد از این پلهها بالا رفته است. امروزه روی این پلهها را با میلههای چوبی پوشاندهاند تا به سنگها آسیبی وارد نشود اما آنها را با حفرههای شیشهای پر کردهاند تا رد خون مسیح را روی پلههای اصلی نمایش دهند.
زائران برای صدها سال مناجاتگویان، با زانو از روی این پلهها بالا رفتند. همانطور که نویسنده این متن میگوید:
و من دهها سال از دور به این زائران نگاه میکردم تا اینکه صدایی در من، به من گفت: «انجامش بده» و آن موقع بود که سعی کردم که خود را از پلهها بالا بکشم. همانطور که صدای زانوانم را میشنیدم و به مسیح به صلیبکشیدهشده مینگریستم، هم درباره زانوانم آموختم و هم ارزش دردی که برای عبادت میکشند را درک کردم.
از هایکینگ به بالاترین نقطه اولین گنبد رنسانسی تا بالا رفتن از پلهها به کمک زانوهایتان، اندکی تقلا مینواند به معنای یک پاداش بزرگ برای سفرتان باشد.
تمام مقاصدی که در این مقاله نام بردیم به طور مفصل در مجله کجارو مورد بررسی قرار گرفتهاند، بنابراین میتوانید برای اطلاعات جامعتر از صفحات این مجله لذت ببرید, در ضمن می توانید از تورهای فرانسه کجارو نیز دیدن فرمایید.
دیدگاه