۷ مقصدی که فکرش را هم نمی کنید چه غذاهای خیابانی خوبی دارند
هر قدر رفتن به رستوران‌های شیک و سفارش بشقاب غذای تزیین‌شده لذت‌بخش است، خوردن غذای خیابانی در شهری که تابه‌حال ندیده‌اید، کیف دیگری دارد.
یک راه آشنایی با فرهنگ‌های جدید، امتحان کردن غذاهای محلی است که در خیابان می‌فروشند.
ولی از بخش فرهنگی که بگذریم، کمتر مسافر خسته و گرسنه‌ای می‌تواند در مقابل بوی غذا مقاومت کند. ضمن اینکه غذای خیابانی قیمت مناسبی دارد و برای سفارش دادنش معطل نمی‌شوید.
باید در بازارهای رنگارنگ پرسه بزنید و بگذارید غذاها با رنگ، بو و مواد اولیه‌ی تازه شما را وسوسه کنند.
وقتی به غذای خیابانی فکر می‌کنیم، معمولا به‌یاد کشورهای جنوب شرقی آسیا مثل تایلند و ویتنام می‌افتیم. اما شاید تصورش را هم نکنید که در چه کشورهای دیگری می‌شود خوراکی‌های هیجان‌انگیز و خوش‌مزه‌ی خیابانی خورد؛ شهرهای زیادی هستند که سال‌ها است در خیابان‌های‌شان به گردشگران و شهروندان غذای محلی می‌فروشند.
بوداپست، مجارستان
شاید خوراکی‌های مرکز و شرق اروپا از آن دسته غذاهای خیابانی نباشند که دهان شما را آب بیندازند، اما بوداپست شما را غافلگیر می‌کند. در این شهر قرار نیست فقط سیب‌زمینی و گولاش بخورید. مجارستان غذاهای سنتی فوق‌العاده‌ای دارد، به‌ویژه وقتی نوبت به دسر می‌رسد.
گورتوش‌کولاچ (Kürtőskalács) که به کیک دودکش هم معروف است، یک دسر سنتی مجارستانی به حساب می‌آید؛ ولی در واقع در جمهوری چک، رومانی و دیگر کشورهای همسایه هم پیدا می‌شود. گورتوش کولاچ یک‌جور کیک سیخی شیرین است. این کیک شبیه استوانه‌ای است که وسطش توخالی باشد. این کیک سنتی را به سیخ می‌گیرند و روی چرخ‌دستی یا در غرفه‌های غذا می‌فروشند.
وقتی کیک پخت، با مواد مختلف روی آن‌را تزیین می‌کنند، با چیزهایی مثل کره‌ی بادام‌زمینی، شکلات یا نوتلا. گاهی هم با سیخ آن‌را سرو می‌کنند. شاید به‌خاطر خوردن کیک دودکشی راهی مجارستان نشوید، اما بدون شک بهانه‌ی خوبی است که دوباره به آنجا سفر کنید.
دوربان، آفریقای جنوبی
شهر بندری دوربان نقطه‌ی تلاقی فرهنگ‌های غذایی است. غذای محلی این شهر از هند، اروپا و قبیله‌های بومی آفریقای جنوبی تاثیر گرفته است. حتما در غذای خیابانی دوربان ادویه‌ی تند کاری هندی را که مواد اولیه‌اش از غذای بومی می‌آید، حس میکنید.
اغذیه‌فروشی لیتل گوجارات (Little Gujarat) واقع در خیابان پرنس ادوارد (Prince Edward) یک نمونه‌ی خوب برای تجربه‌ی غذای خیابانی دوربان به شمار می‌رود. اینجا بهترین بانی چاو (bunny chow) محلی را پیدا میکنید. بانی چاو یک قرص نان گرد است که با مواد آغشته به کاری است؛ نان روتی جانی هم نان هندی همراه با سیب‌زمینی خلال و پنیر آغشته به کاری است. سان‌رایز چیپ اند رنچ (Sunrise Chip ‘n Ranch) بهترین جانیز روتی‌ها را دارد.
نیواورلئان، لوئیزیانا
وقتی حرف از غذاهای سنتی خوشمزه باشد، بشقاب‌های ناهار لوئیزیانا در ذهن خوش‌خوراک‌ها نقش می‌بندند. این خوراکی‌ها معمولا در پمپ‌بنزین‌ها و سوپرمارکت‌های بزرگ پیدا می‌شوند. بشقاب ناهار شامل لوبیا قرمز و برنج، با سوسیس دودی و نان فرانسوی کره‌ای است.
همان طور که نمی‌شود گفت در فیلادلفیا چه کسی استیک پنیری بهتری سرو می‌کند، نمی‌توانیم بگوییم بهترین بشقاب ناهار نیواورلئان را کجا می‌شود خورد. اگر می‌خواهید خوراکی را امتحان کنید که بیشتر فرهنگ‌های غذایی آن‌را می‌پسندند، سری به ون‌های مخصوص تاکو بزنید یا سوپ مخصوص نودل را امتحان کنید که همه‌جا پیدا می‌شوند.
پاریس، فرانسه
تا حالا شنیده‌اید شهرت پاریس در غذای خیابانی باشد؟ پاریس به شهر نور و شهر عشق معروف است. به این شهر که فکر میکنید، بعید است به‌یاد غرفه‌های اغذیه‌فروشی یا فروشنده‌های خیابانی بیفتید. احتمالا یا رستوران‌های پرزرق و برقی را تصور میکنید که قشر بالای جامعه به آن می‌روند؛ یا کافه‌های دنج در فضای باز که دانشجوهای فرانسوی می‌روند و در آن با هم بحث ادبی می‌کنند.
اما واقعیت این است که بعضی از بهترین غذاهای پاریسی را در خیابان‌ها پیدا میکنید، به‌خصوص وقتی پای کرپ درمیان باشد. غرفه‌های فروش کرپ همه جای شهر وجود دارند، اما پاتوق‌شان خیابان مون پارناس (rue du Monparnasse) است.
کافه‌ی محبوب فرانسوی‌ها لّ کرپِری دو ژوسلَن (La Creperie de Josselin) در همین خیابان است. البته فقط غذاهای کلاسیک فرانسوی نیستند که در غرفه‌های خیابانی سرو می‌شوند، فلافل هم غذای خیابانی معروفی است و خیلی‌ها معتقدند بهترینش را در خیابان د غوسیه (rue des Rosiers) می‌فروشند.
جمهوری مالت
مالت در قلب مدیترانه قرار گرفته، درست در نقطه‌ی زیر سیسیل. خیلی‌ها می‌گویند مالت بهترین غذاهای خیابانی اروپا را دارد. ماهی‌گیری در این جزیره سنت دیرینه‌‌ای است و مالتی‌ها به آن می‌بالند. اگر از افراد محلی بپرسید، پیشنهاد می‌کنند دلفین‌ماهی را امتحان کنید که مالتی‌ها همیشه صید می‌کنند. بیشتر رستوران‌ها پای دلفین‌ماهی و خوراک خرگوش دارند، اما تازه‌ترین ماهی این جزیره در بازار ماهی مارسِکسلاک (Marsaxlokk) پیدا می‌شود که هر یکشنبه برپاست.
مارسِکسلاک یک منطقه‌ی ماهی‌گیری در گوشه‌ی جنوبی جزیره است. هر یکشنبه همه شهر پر از فروشندگان ماهی، شکلات، انواع گوشت و سوغاتی می‌شود. آلجوتا که نوعی سوپ ماهی است، غذای محبوب محلی به شمار می‌رود. در این سوپ ماهی خاردار، سنگ‌ماهی، هامور، نوعی ماهی شانک، ماهی سیم‌نما یا بزماهی می‌ریزند.
از غذاهای دریایی که بگذریم، شیرینی مخصوص مالت یعنی پاستیز را امتحان کنید. پاستیز خوراک خمیری است که با پنیر رکوتا و نخودفرنگی پر می‌شود. در پمپ بنزین، سوپرمارکت‌های بزرگ، چرخ‌دستی‌ها و خیلی جاها در جزیره پاستیز را پیدا میکنید.
سیدنی، استرالیا
درست است که مالت به داشتن بهترین غذای دریایی اروپا معروف است، اما استرالیا چیزی کم از آن ندارد. بازار ماهی سیدنی با داشتن رستوران‌هایی مثل پیتزر سی‌فود کافه (Peter’s Seafood Cafe) در این شهر حرف اول را می‌زند.
اما غذای دریایی تنها غذای خیابانی سیدنی نیست. با وجود جمعیت زیاد چینی‌ها، ویتنامی‌ها و مهاجران خاورمیانه‌ای، بان می، نودل و باباگانوش را در گوشه‌گوشه‌ی شهر پیدا میکنید. اگر به‌دنبال جایی باشید که انواع غذاهای آسیایی و خاورمیانه‌ای را سرو کند، به بازار کرییج‌ورکز فارمرز (Carriageworks Farmers) سر بزنید که در آن سرآشپز کیلی وونگ (Kylie Kwong) که در تلویزیون هم برنامه اجرا می‌کند، غذاهای چینی می‌پزد.
داکار، سنگال
احتمالا پایتخت دورافتاده‌ی سنگال در لیست مقصد سفرهای خوشمزه جایی نداشته باشد؛ اما در این شهر غذاهای خیابانی واقعا خوبی پیدا می‌شود. هرروز صبح سر و کله‌ی فروشندگان با باگت‌های تر و تازه‌ای پیدا می‌شود که اغلب با نیمروی چرب و چوکولسا که نوتلای سنگالی است، پر شده‌اند.
البته تجربه‌ی واقعی از غذای خیابانی در این شهر با خوردن تیه‌بو دیِن ممکن می‌شود که یکی از غذاهای اصلی سنگال است. تیه‌بو دیِن از برنج، ماهی و سس گوجه‌فرنگی پخته می‌شود و مزه‌ی تندی دارد. این غذای ملی با دورچین هویج، سیب‌زمینی یا بادمجان سرو می‌شود. آن‌را در آب گوشت غلیظ می‌پزند و ادویه‌ی ملایم به آن می‌زنند.
شاید فکر کنید غذای پیچیده‌ای است و پختن و خوردن آن دردسر دارد. ولی در واقع غذای خیابانی به شمار می‌رود و در جاهای مختلف شهر داکار آن‌را می‌فروشند. محلی‌ها به‌خوبی بلندند چطور بشقاب‌های‌شان را پر کنند و هم‌زمان شروع به خوردن کنند.
دیدگاه