هواپیمایی امارات شایعات مربوط به طرح نجات ایرلاین اتحاد را تکذیب کرد

طبق یک منبع گمنام که در روز سه شنبه در Blooming News به چاپ رسید، هواپیمایی امارات و هواپیمایی اتحاد درباره ساخت بزرگ‌ترین هواپیمایی جهان با هم وارد مذاکرات مقدماتی شدند. گزارش هیچ اشاره‌ای به اینکه چقدر این مذاکره طول کشید نداشت؛ اما متذکر شد که هر توافق و معامله‌ای مستلزم کمک‌های پادشاهان ابوظبی و دبی است.

با این حال، هر دو هواپیمایی خیلی سریع این ماجرا را با فرستادن نماینده‌هایی به آژانس خبری رویترز انکار کردند:

هیچ قسمت از این شایعه حقیقت ندارد.

هر توافقی که صورت بگیرد، تاثیر بسیاری در بخش هوایی منطقه و حتی جهان دارد. پس از اینکه هواپیمایی امارات از سرمایه‌گذاری در هواپیمایی‌های کوچک‌تر در اروپا و آسیا سرباز زد، گمانه‌زنی‌هایی مبنی بر اینکه هواپیمایی امارات می‌تواند همسایه‌اش را از سود کم نجات دهد وجود داشت.

هواپیمایی اتحاد، به عنوان بخشی از تلاش‌هایش برای بازسازی، یک تیم مدیریت جدید تشکیل داد، مسیرهای بی‌سود و ثمر را از برنامه‌ خود حذف کرد و هواپیماهای خود را کاهش داد. این عمل او باعث شد تا بسیاری از خلبان‌ها بیکار بمانند. سپس مشخص شد که آن‌ها را به مدت دو سال به هواپیمایی امارات منتقل کرده است.

بحث‌هایی مبنی برا این که این دو هواپیمایی به هم نزدیک‌تر شوند وجود دارد. هواپیمایی امارات در دست دولت دبی و اتحاد در اختیار مقامات ابوظبی است؛ اما هر دو بخشی از امارات متحده عربی هستند و هواپیمایی‌ها ضرورتا برای یک بازار خدمت می‌کنند. هر دو به خاطر خدمات‌رسانی و کیفیت بالا دارای شهرت بسیار هستند؛ اما در عین رقیب یکدیگر به شمار می‌روند.

هواپیمایی امارات در سال ۱۹۸۵ راه‌اندازی شد و یکی از سه وسیله حمل‌ونقل خلیج فارس بود که شروع به کار کرد. پس از آن هواپیمای قطر در سال ۱۹۷۷ و بعد اتحاد در سال ۲۰۰۳ شروع به کار کردند؛ اما حمل‌ونقل دبی توانسته است گوی سبقت را از رقیبان خود برباید.

این روزها هواپیمایی امارات مجموعه‌ای از ۲۶۸ هوایپما دارد که در ۱۵۵ مقصد کار می‌کنند. این در حالی است که هواپیمایی قطر دارای ۲۱۳ هواپیما و ۱۵۰ مقصد و هواپیمایی اتحاد دارای ۱۱۵ هواپیما و ۱۰۰ شهر است.

هواپیمایی امارات بسیار پرسود است و سالانه ۱.۱ بیلیون دلار درآمد دارد. هواپیمایی قطر نیز، با وجود  تحریم‌های اقتصادی قطر در ۱۵ ماه اخیر، به طور کلی این سال‌ها درآمد قابل توجهی داشته است. با این حال، ضررهای این هواپیمایی در برابر ضررهای اتحاد (۱.۹ بیلیون در سال ۲۰۱۶ و ۱.۵ بیلیون در سال ۲۰۰۷) خیلی کمتر است.

به هر حال، هر عملی از ادغام یا تصاحب که هر دو هواپیمایی را درگیر کند از لحاظ سیاسی راحت نخواهد بود، با این حساب که ابوظبی نمی‌خواهد هرگز ضرر کند. یک راه‌حل برای این موضوع این است که هر دو برند حداقل برای مدتی سرپا باشند و اتحاد به عنوان یک هواپیمایی محلی مسافران را جابه‌جا کند و با رقیب دیرینه خود در ارتباط باشد.

حتی آن موقع هم ارتباط تجاری آن‌ها از لحظ منطقی درست نخواهد بود. هر دو دبی و ابوظبی برای گسترش هواپیمایی پول بسیاری سرمایه‌گذاری کرده‌اند، اما از طرفی فاصله آن‌ها برای انتقال امکاناتشان به فاصله یک ساعت خیلی از هم دور است و از طرف دیگر برای پرواز بین این دو شهر فاصله خیلی کم است.

اگر تصاحب صورت گیرد، عملی کاملا متضاد با برنامه نجات هواپیمایی‌ها پیش می‌آید. در سال ۲۰۰۹، ابوظبی از سرمایه بزرگ خود برای نجات اقتصاد پرنوسان دبی استفاده کرد.

اتحاد و امارات هر دو سعی می‌کنند تا گمانه‌زنی‌هایی که در گذشته رخ داده است را انکار کنند. برای مثال در ماه جون، رئیس‌جمهور امارات به Blooming گفت که یک توافق در یک مدت کوتاه امکان‌پذیر نیست؛ اما نه این سخن و نه هیچ انکار دیگری ذهن‌ها را از گمانه‌زنی باز نمی‌دارد.