چگونه یک زلزله مهیب منجر به شکل گیری جنگل ارواح اورگن شد

زینب موحدی
زینب موحدی یکشنبه، ۱ مهر ۱۳۹۷ ساعت ۲۰:۴۵
چگونه یک زلزله مهیب منجر به شکل گیری جنگل ارواح اورگن شد

جنگل ارواح نسکوین در اورگن، جنگل ۲۰۰۰ ساله‌ی وهم‌آوری در میان آب است که اسرار ژئولوژیکی بسیاری را در دل خود پنهان کرده است.  

وقتی که در سواحل اورگن قدم می‌زنید، بیشتر از هر زمان دیگری به اطراف خود دقت کنید. در هنگام جزر که آب دریا پایین می‌کشد، صدها کنده‌ی درخت که بقایای یک جنگل ۲۰۰۰ ساله هستند، در فضای بین «دماغه کسکید» (Cascade Head) و «خلیج نستوکا» (Nestucca Bay) از میان ماسه‌ها سر بر آورده‌اند.

جنگل ارواح نسکوین (Neskowin) – در حدود ۱۴۵ کیلومتری جنوب غربی پورتلند – قرار گرفته است، یکی از معروف‌ترین پدیده‌هایی است که در آن یک منطقه‌ی جنگلی در اثر افزایش سطح دریا یا ایجاد تغییراتی در صفحات تکتونیک زمینی در آب فرو رفته و مخفی شده است.

جنگل ارواح نسکوین

زمین‌شناسان معتقدند که این منطقه از ساحل اقیانوس آرام در آمریکا که زمانی یک جنگل وسیع و پوشیده از درختان سدر و کاج سیتکایی با قامت‌هایی به ارتفاع بیش از ۶۱ متر بود، در اثر زلزله‌ی مهیب و خانمان‌برانداز «کسکیدیا» (Cascadia) در ۱۷۰۰ به شدت لرزید و همین فاجعه باعث شد که درخت‌ها در گل و لای مخروبه‌های به جا مانده از زمین لرزه دفن شود و در نهایت، به زیر اقیانوس فرو برود.

۲۰۰ کنده‌ی درخت یا بیشتر به صورت کشف نشده در این منطقه وجود داشت تا این که در سال ۱۹۹۷، این ساحل در اثر طوفانی ناشی از ال نینو به طور کامل در هم کوبیده و شن و ماسه‌ی آن شسته شد و بالاخره، این جنگل نمایان شدند.

بهترین ساعت برای دیدن جنگل ارواح نسکوین، در زمان وقوع جزر در نزدیکی «پروپوزال راک» (Proposal Rock) و پارک «منطقه تفریحی ایالتی ساحل نسکوین» (Neskowin Beach Recreation Site) است – اما، بهترین زمان در طول سال برای تماشای جنگل نسکوین فصل زمستان و زمانی است که آب اقیانوس در زمان جزر به پایین‌ترین سطح خود رسیده باشد.

پروپوزال راک

پروپوزال راک

جنگل ارواح نسکوین گردشگران و عکاسان زیادی را جذب خود کرده است، اما فکر نکنید که این جنگل تنها نمونه از این پدیده است. در فاصله‌ی بیش از ۳۰۰ کیلومتری از شمال ایالت واشنگتن، جنگل ارواح دیگری با درختان سرو کوهی در کنار رودخانه‌ی «کوپالیس» (Copalis River) قرار گرفته است که افتخار کشف آن متعلق به کارشناسانی است که خط گسل کسکیادیا و زون فرورانش آن را که صفحه‌ی اقیانوسی هوان دفوکا در آن‌جا به تکتونیکی آمریکای شمالی برخورد می‌کند، کشف کردند.

نمونه های دیگر شامل یک جنگل در پارک ایالتی «اینکس لیک» (Inks Lake State Park) در تگزاس و دیگری در پورتاگ، آلاسکا، است که توسط زمین لرزه‌ای در سال ۱۹۶۴ که قدرتمندترین زلزله در تاریخ آمریکای شمالی است، تخریب شد. این زمین لرزه باعث شد که پورتاگ که اکنون تبدیل به یک شهر ارواح شده است، به عمق ۲٫۵ متری آب فرو برود.

جنلگ ارواح نسکوین

به تازگی، بقایای یک جنگل باستانی در ردکار مشاهده شده است

کارشناسان معتقدند که سواحل شمال غربی آمریکا یک زمین لرزه‌ی شدید دیگر را هم تجربه خواهد کرد که از نظر شدت دو برابر زلزله‌ی خانمان‌برانداز «بیگ وان» خواهد بود؛ چرا که صفحه‌ی هوان دفوکا همچنان در حال نفوذ و فشار آوردن به زیر آمریکای شمالی است. فلات قاره‌ای ساحل غربی (West Coast) می تواند تا دو متر به زیر کشیده شود و با شدت ۸ الی ۹ ریشتر، تا حدود ۳۰ متر به سمت بالا بجهد. آژانس فدرال مدیریت اورژانسی ایالات متحده یا «Fema» برآورد کرده است که در صورت وقوع این زمین لرزه، ۱۳۰۰۰ نفر کشته می‌شوند.

در بریتانیا نیز چند جنگل ارواح وجود دارد. یکی از این جنگل‌ها را می‌توان در ردکار در یورکشایر شمالی دید. کنده‌های درختی که سر جای خودشان خشک‌شان زده، ماه مارس همین امسال و بعد از وقوع طوفانی که ساحل را از شن و ماسه شست، نمایان شدند. قدمت این جنگل به ۷۰۰۰ سال پیش می‌رسد و به ندرت دیده می‌شود.

جنگل ارواح نسکوین

قصه‌های زمین؛ حقایق دیگری که در اثر فرو کشیدن آب نمایان شدند

  • در ماه ژانویه و در پی رسیدن آب به پایین‌ترین حد خود در سال در اثر جزر، لاشه‌ی یک بمب‌افکن میچل B25 به‌جامانده از جنگ جهانی دوم در ساحل داروین کشف شد.
  • جزر و مدهایی که ماه نوامبر اتفاق افتادند، لاشه‌ی سه کشتی که در طوفان سال ۱۸۹۳ ساحل کورنوال گم شده بودند را آشکار کرد. سه کشتی حمل ذغال سنگ به نام‌های سینترا، بسیی و ولتور، همگی در یک شب در خلیج کاربیس غرق شدند.
  • بزرگ‌ترین ردپاهای دایناسورها در جهان در سال گذشته در استرالیای غربی کشف شد؛ بسیاری از این رد پاها تنها در زمان جزر قابل مشاهده هستند.
  • یک نقاشی دیواری روی یکی از دیوارهای بندری در خلیج فوندی در کانادا رسم شده که تنها زمانی قابل مشاهده است که از سطح آب کاسته می‌شود. در زمان مد، تنها نوک انگشتان یک زن دیده می‌شود.
  • لاشه‌ی کشتی‌های برادا و یونیک استار که به ترتیب در سال‌های ۱۹۳۶ و ۱۹۳۹ گم شدند را می‌توان در زمان جزر در نزدیکی ساحل ساوت پورت، مرسی ساید، دید.

مطالب مرتبط:

منبع telegraph

دیدگاه