ناخون سی تاممارات (Nakhon Si Thammarat) مرکز استان ناخون سی تاممارات در کشور تایلند، واقع در قاره آسیا است. این شهر در نواحی مرکزی کشور تایلند و در ساحل شرقی شبهجزیره مالای قرار دارد و در فاصله ۶۱۰ کیلومتری از بانکوک، پایتخت تایلند واقع شده است.
جمعیت ناخون سی تاممارات بیش از ۱۰۵ هزار نفر و مساحت آن حدود ۲۲٫۵ کیلومتر مربع است. دین اکثر ساکنان این شهر را بودیسم را تشکیل میدهد و درصد بسیاری کمی از جمعیت به اقلیتهای مسلمان و مسیحی اختصاص دارد. زبان رسمی مردم ناخون سی تاممارات، تایلندی است.
ناخون سی تاممارات یکی از باستانیترین شهرهای کشور تایلند بهشمار میرود که پیشتر با نام پادشاهی لیگور شناخته میشد. این شهر تعداد زیادی از بناها و ویرانههای تاریخی را از آن دوران در خود دارد. در قرن ۱۷ میلادی، تاجران انگلیسی، پرتغالی و هلندی تعدادی کارخانه در این شهر بنا کردند و تجارت به شکل گستردهای در ناخون سی تاممارات گسترش یافت. در سال ۱۹۳۲، ناخون سی تاممارات به مرکز استان تبدیل شد.
ناخون سی تاممارات تحت حکومت یکپارچه تایلند قرار دارد. حکومت تایلند از نوع پادشاهی مشروطه است و شامل سه قوهی مقننه، قضایی و مجریه میشود. هر سه قوه در پایتخت کشور، بانکوک قرار دارند و سیستم دولتی تایلند به سیستم پارلمانی وستمینستر نزدیک است.
آب و هوای ناخون سی تاممارات گرمسیری و استوایی به شمار میرود. متوسط دمای هوای در طول سال از ۲۳٫۱ تا ۳۲٫۴ درجه سانتیگراد تغییر میکند و میانگین بارش سالانه حدود ۲٫۵ هزار میلیمتر برآورد شده است.
فرودگاه ناخون سی تاممارات (Nakhon Si Thammarat Airport) در فاصله ۷ کیلومتری از شهر قرار دارد و در آن بهطور روزانه پروازهایی به مقصد بانکوک به زمین مینشیند. همچنین خط آهن، این شهر را به بانکوک، یالا و برخی شهرهای دیگر وصل میکند. برای جابجاییهای درونشهری میتوانید از تاکسیهای موتوری، تاکسی و ریکشاو استفاده کنید.
سبدهای یان لی پائو، عروسکهای خیمه شب بازی نان تالونگ، محصولات ابریشم تایلندی و سرامیکجات از سوغاتیهای ناخون سی تاممارات محسوب میشوند. شما برای خرید میتوانید به «بازار شبانه پراتات» (Phrathat Night Market) سر بزنید.
از مهمترین دیدنیهای ناخون سی تاممارات میتوان «معبد وات پرا ماهاتات» (Wat Phra Mahathat)، «موزه ملی ناخون سی تاممارات» (Nakhon Si Thammarat National Museum)، «سالن نمایش خیمه شب بازی سوچات ساپسین» (Shadow Play House of Suchat Sapsin)، «دیوارهای شهر قدیمی» (Old City Wall) و «خانه قدیمی بان تان خون» (BaanTanKhun) را نام برد.
دیدگاه