گردشگری؛ ابزاری مهم برای تحول اقتصادی

مساحت کم جمهوری سیشل و نیروی کار محدود آن باعث شده است که این کشور جزیره‌ای شکل وادار شود که برای اولین بار از زمان افتتاح فرودگاه بین‌المللی آن در سال ۱۹۷۱، گردشگری را با آغوش باز بپذیرد. جهان در دورانی به سر می‌برد که هوش مصنوعی تعبیه شده در دستگاه‌ها جایگزین بخش بزرگی از نیروی کار انسانی شده و تصویری جدید را از آینده پیش چشمان ما به تصویر کشیده است. کارشناسان بر این باورند که اگر موج صنعتی‌سازی در کشورها بتواند فرصت‌های شغلی بسیار زیادی برای نیروی کار مهیا سازد، پس اقتصاد دانش و صنعت خدمات‌رسانی را باید به‌عنوان بخشی از آینده‌ی صنعتی‌سازی در نظر گرفت.

در آفریقا، صنعت مهمان‌نوازی موفق شده است که فرصت‌های بی‌پایانی را فراهم کند و در عین حال، سازه‌ی فولادی انسان‌ساز برج ایفل در فرانسه هر سال ۷٬۰۰۰٬۰۰۰ گردشگر (۷ میلیون گردشگر) را در هر سال جذب خود می‌کند.

درآمد هر اتاق در نیجریه و موریس رشدی دو رقمی را تجربه کرده، اما درآمد کشورهای کنیا و تانزانیا کاهش یافته است. کاهش درآمد در کنیا پیامد بالا گرفتن اختلافات سیاسی در این کشور است که پس از لغو نتایج انتخابات ریاست جمهوری در ماه آگوست توسط دیوان عالی این کشور  شکل گرفتند؛ هرچند ورود گردشگرها به کنیا در دسامبر وضعیت بهتری پیدا کرد.

پیش‌بینی می‌شود که در پنج سال آینده، درآمد هتل‌ها در تانزانیا شاهد رشدی برابر با ۹٫۱ درصد در هر سال باشد (این افزایش از نظر درآمد حاشیه‌ای کمتر از رشد درآمد کنیا (۹٫۶ درصد) است، اما از موریس (۷٫۲ درصد) و آفریقای جنوبی (۵٫۶ درصد) پیشی گرفته است) که ناشی از رشد سریع تولید ناخالص داخلی جهانی، پروازهای بیشتر و سخت هتل‌های جدید است؛ با این حال، مالیات‌های مختلف و هزینه‌های زیاد در تانزانیا همچنان مانعی بر سر راه رشد گردشگری در این کشور است.

انتظار می‌رود که طی پنج سال آینده، هفت هتل بزرگ و مهم در تانزانیا گشوده شود که هتل‌های روتانا، آنانتارا، سیتی لاگ، هیات ریجنسی، سارووار پورتیکو و ریتز-کارلتون از آن جمله هستند. با افتتاح هتل‌های جدید، ۹۰۰ اتاق تا سال ۲۰۱۹ و ۱۲۰۰ اتاق تا سال ۲۰۲۲ به شمار اتاق‌های این کشور افزوده می‌شود که ۱۶ درصد از درآمدهای تجمعی این کشور را تولید خواهند کرد.