جزیره ایستر به دلیل محبوبیت بالایی که به دلیل وجود مجسمه‌های موآی دارد، دچار هجوم گردشگر و به دنبال آن مشکلات زیست‌محیطی و فرهنگی شده است.
جزیره ایستر جزیره‌ای است در اقیانوس آرام جنوبی متعلق به کشور شیلی. جزیره ایستر به ویژه بخاطر تندیس‌های ۴۰۰ ساله عجیب باستانی خود معروف است. به این تندیس‌ها که در راستای کرانه دریا به خط ایستاده‌اند، «موآی» گفته می‌شود. این تندیس‌ها باعث شده تا روزانه شمار زیادی از گردشگران وارد این جزیره شوند. اما ورود بیش از حد گردشگران و مهاجران تهدیدی برای این جزیره هستند.
در سال ۲۰۰۷، مجوز محدودیت تعداد گردشگران و ساکنان خارجی و زمان مجاز اقامت آنان صادر شد. بر اساس این قانون، گردشگران و ساکنان غیربومی می‌توانند به مدت ۳۰ تا ۹۰ روز در این جزیره اقامت داشته باشند.
به گفته شهردار این جزیره، در آخرین سرشماری سال ۲۰۱۷، ۷۷۵۰ نفر در جزیره ایستر زندگی می‌کردند که این میزان تقریبا دو برابر جمعیت چند دهه قبل پیش از رونق گردشگری و توسعه املاک و مستغلات در این جزیره است. در حال حاضر این تعداد ۳۰۰۰ نفر بیش از حد مجاز است.
وی گفت:
این جزیره در معرض ناآرامی‌های محلی و تغییر فرهنگ هزار ساله خود است و آداب و رسوم خارجی نیز وارد این شهر شده است .همچنین جنایت و خشونت خانگی در این جزیره افزایش یافته است.
یکی از مهم‌ترین آسیب‌های وارد شده به این منطقه به دلیل افزایش گردشگران آسیب به محیط زیست جزیره است.
یکی از مهم‌ترین مشکلات محیط زیستی نیز افزایش میزان زباله است. یک دهه پیش سالانه در این جزیره ۱٫۴ تن زباله تولید می‌شد، اما به دلیل افزایش گردشگران این رقم تقریبا دو برابر شده است.
بر اساس قانون جدید، برای ورود گردشگران به این جزیره حتما باید دعوت از طرف ساکنان اصلی صورت بگیرد یا قبل از ورود بر اساس قوانین، هتل رزرو شود. البته این قوانین به اندازه کافی برای حفاظت از فرهنگ، میراث و وضعیت جزیره مفید نیستند.
دیدگاه