عکس هایی تاسف بار از ورزشگاه های متروکه المپیک پکن

۱۰ سال از زمان برگزاری بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۰۸ به میزبانی چین می‌گذرد. بعد از گذشت یک دهه، خیلی از ورزشگاه‌های معروف پکن و ساختمان‌هایی که برای این رقابت‌ها بنا شده بودند، بدون استفاده به حال خود رها شده‌اند. بسیاری از آن‌ها به طور ویژه برای استفاده در آن رویداد ساخته شده بودند – نکته‌ی شرم‌آوری که باید بدانید این است که ساکنان آن مناطق را از خانه‌های‌شان به مکان دیگری کوچ دادند ساختمان‌ها را با بولدوزر تخریب کردند تا فضای کافی برای ساختن این سازه‌های عظیم مهیا شود.

عصر جدید؟

پکن، میزبان المپیک زمستانی ۲۰۲۲ است؛ این اولین بار در تاریخ المپیک است که شهری که یک بار میزبان بازی‌های تابستانی بود را به عنوان میزبان بازی‌های زمستانی انتخاب می‌کنند. این شهر به تازگی مسابقه‌ای برگزار و از مردم دعوت کرده است که نمادهای رقابت‌های المپیک و پاراالمپیک ۲۰۲۲ را طراحی کنند. همچنین، از روی این عکس‌ها می‌توان فهمید که بعضی از سالن‌های استفاده شده در المپیک ۲۰۰۸ دوباره برای استفاده در رویداد ۲۰۲۲ آماده می‌شوند.

امکاناتی که به علف‌های هرز واگذار شدند

«گرگ بیکر» (Greg Baker) ویرانه‌های وهم‌آور جا مانده از این ورزشگاه‌‌ها را در مجموعه عکس‌های جدید خود ثبت کرده است. در این عکس‌ها، علف‌های هرز را می‌بینیم که در ورزشگاه والیبال ساحلی روییده‌اند، کانال آب ورزشگاه «آب‌های سفید» را می‌بینیم که پر از زباله است و همچنین، شاهد این هستیم که طبیعت، ورزشگاه BMX، محل برگزاری مسابقات دوچرخه‌سواری، را مقهور خود کرده است؛ حتی مردم در نقطه‌ای که در گذشته خط پایان این میدان بود، سبزی کاشته‌اند. در جای دیگری هم، عروسک‌های «فووا»، عروسک‌های نمادین رنگارنگ و جالب بازی‌های ۲۰۰۸، پشت دیوارهای مرکز خریدی که هرگز تکمیل نشد، به حال خود رها شده‌اند.

لحظه‌های فراموش شده: ۱۰ سال بعد از برگزاری المپیک ۲۰۰۸ در شهر پکن، خیلی از سازه‌ها و سالن‌های ورزشی به حال خود رها شده‌اند. در برخی از موارد، این پروژه‌های ساختمانی حتی به مرحله ی بهره‌برداری نرسیدند. در این عکس، عروسک‌های «نی نی» و «یینگ یینگ»، نماد‌های خوش یمن المپیک را می‌بینیم که در منطقه‌ای پوشیده از درخت، پشت مرکز خریدی که هرگز تکمیل نشد، دور انداخته شده‌اند.

میراث زوال یافته: بسیاری از سالن‌ها بدون استفاده رها شده‌اند، مانند این ورزشگاه والیبال ساحلی.

مقهور طبیعت: وضعیت در داخل ورزشگاه والیبال ساحلی هم به همان اندازه مسخره است و علف‌های هرز در آن روییده است.

صحنه‌های تکراری و حسرت‌بار: نمادهای زهوار در رفته‌ی المپیک، اشیائی هستند که در این اماکن بسیار به چشم می‌خورند.

خاطرات دفن شده: درخت‌ها و علف‌های هرز زیادی در خط پایان میدان BMX روییده است.

زندگی گذشته: یک لوگوی زنگ‌زده روی نرده‌های ورزشگاه قایقرانی، تنها یک سایه‌ی کمرنگی از زندگی گذشته‌ی خود را یدک می‌کشد.

امکانات مستهلک‌: جایگاه ورزشکاران در ورشگاه والیبال ساحلی که به طور ویژه برای این بازی‌ها ساخته شده بود، فرسوده به نظر می‌رسند.

چوب‌های پوسیده: بخش‌های دیگری این استادیوم که با چوب ساخته شده‌اند، پوسیده شده‌اند و اکنون در وضعیتی نابه‌سامان به سر می‌برند.

احیای دوباره‌ی طبیعت: با پیشروی طبیعت در سازه‌های ساخته‌های دست انسان‌ها، مردم هم شروع به کاشتن سبزیجات در نزدیکی خط پایان سابق در ورزشگاه دو و میدانی BMX کردند.

لحظه‌های نادیده گرفته شده: پس از ده سال، چمن بخش بزرگی از مناظر داخل ورزشگاه BMX را فرا گرفته است.

رها شده: فو نیو له‌له، نماد خوش یمنی بازی‌های پارا المپیک ۲۰۰۸ هم در میان درخت‌های محوطه‌ی پشتی یکی از مرکزهای خریدی که هرگز تکمیل نشدند، دور انداخته شده‌اند.

پنکه‌های فراموش‌شده: پنکه‌های خنک‌کننده‌ای که این‌جا، زیر سکوهای تماشاچیان ورزشگاه والیبال ساحلی مشاهده می‌کنید، برای بازی‌های المپیک ۲۰۰۸ پکن ساخته شده بودند.

امکانات موقت: پنکه‌هایی منقوش به لوگوی المپیک که دیگر استفاده نمی‌شوند.

مشکل جهانی: سالن‌های مستهلک المپیک محدود به پکن نیستند. ریو دو ژانیرو، که در سال ۲۱۶ میزبان این بازی‌ها بود، هم ساختمان‌های متروکه‌ای دارد که فقط برای المپیک استفاده شدند و اکنون در نقاط مختلف شهر قابل مشاهده هستند. ساختمانی که در این تصویر مشاهده می‌کنید، ورزشگاه والیبال ساحلی برای بازی‌های المپیک ۲۰۰۸ پکن است.

روند ناپایدار: آتن نیز به سرنوشت مشابهی دچار شد و خیلی از ساختارهایی که برای المپیک در این شهر ساخته شد بدون استفاده باقی ماندند. ساختمانی که در این تصویر مشاهده می‌کنید، عروسک هوآن هوآن است که برای بازی‌های المپیک ۲۰۰۸ پکن طراحی شد و اکنون، پشت مرکز خریدی که هیچ وقت تکمیل نشد، به حال خود رها شده است.

تغییرات بزرگ: طی آماده‌سازی پکن برای بازی‌های المپیک در سال ۲۰۰۸، این شهر شاهد رونق عملیات‌های ساختمانی بود. محله‌های مسکونی زیادی به‌خاطر ساخته‌شدن ورزشگاه‌های بزرگ، تخلیه شدند.

همجواری مسالمت‌آمیز: درختان و علف‌های هرز، خط پایان میدان BMX را به طور کامل پوشانده‌اند.

قبل و بعد: ورزشگاه کایاک‌سواری «آب‌های سفید» که به طور ویژه برای پازی‌های المپیک ۲۰۰۸ پکن ساخته شد، دیگر استفاده نمی‌شود.

میراث نامعلوم: آن‌چه که از بازی‌های المپیک پکن باقی مانده است، شرایطی مبهم دارند و گذشت زمان معلوم خواهد کرد که آیا آن‌ها مرمت و دوباره استفاده خواهند شد یا خیر.

عصر جدید: پکن میزبان بازی‌های المپیک زمستانی ۲۰۲۲ است و به تازگی، از مردم دعوت کرده است که نمادهای این بازی‌ها را طراحی کنند.

جدید و قدیم: برخی از سالن‌های مورد استفاده برای المپیک ۲۰۰۸ یک بار دیگر برای رویداد ۲۰۲۲ استفاده خواهند شد.

البته، همه‌ی ساختمان‌ها بدون استفاده نمانده‌اند؛ ورزشگاه ملی پکن موسوم به «آشیانه پرنده» هنوز هم یک جاذبه‌ی قدرتمند برای جذب گردشگر است و قرار است برای مراسم افتتاحیه و اختتامیه‌ی بازی‌های ۲۰۲۲ استفاده شود. مرکز ملی ورزش‌های آبی پکن – که به اصطلاح «مکعب آبی» نامیده می‌شود – نیز بازسازی و به «مکعب یخی» تغییر نام خواهد داد. 

باید منتظر ماند و دید که آیا ورزشگاه‌های دیگر نیز حیات دیگری را تجربه خواهند کرد یا خیر. در این میان، آن‌ها نشانه‌هایی توجیه‌ناپذیر از یک تابستان ورزشی هستند که سال‌ها پیش تمام شد.