فیزیکدانان می گویند هرم جیزه، الکترومغناطیس را در خود متمرکز می‌کند
شاید شکل هرم بزرگ جیزه بتواند الهام‌بخش کشف‌های جدیدی در بخش فناوری نانوی جدید باشد.
فیزیکدانان معتقد هستند که یافته‌های جدید آن‌ها از هرم جیزه می‌تواند استفاده‌های فنی مانند تولید سلول‌های کارآمدتر خورشیدی داشته باشد. پژوهشی که به‌تازگی انجام شده است، نشان می‌دهد که شاید هرم بزرگ جیزه این توانایی را داشته باشد که در اتاق‌های داخلی خود که زیر بنا قرار گرفته‌اند، تابش الکترومغناطیسی را به‌صورت بسته‌های انرژی متمرکز کنند.
گروهی از دانشمندان روسی به‌منظور درک چگونگی واکنش هرم به امواج رادیویی که به‌سمت آن می‌تابد و با هدف بازسازی شکل آن در مقیاس بسیار کوچک، یک پژوهش نظری انجام دادند. اما صرف‌نظر از رازگشایی‌هایی که از برخی از وسایل مرموزی که در این سازه‌ی باستانی پیدا شده‌اند، دانشمندان امیدوار هستند که بتوانند از یافته‌های خود در کاربردهای فنی مانند ساخت سلول‌های کارآمد خورشیدی استفاده کنند.
گمانه‌زنی‌ها در مورد عملکرد احتمالی اهرام مصر از ابتدای قرن بیستم شایع شد و خیلی‌ها این بنای تاریخی را به موضوعات زیادی، از بیگانگان فضایی گرفته تا آخرالزمان، مرتبط دانستند. نظریه‌های غیرواقع‌بینانه‌ای در مورد هرم بزرگ جیزه که قدیمی‌ترین و بزرگ‌ترین هرم در میان مجموعه هرم‌های جیزه و از عجایب هفت‌گانه جهان است و هزاران سال پیش به‌عنوان آرامگاه فرعون خوفو ساخته شد، مطرح شده است.
در این مقاله، دانشمندان می‌گویند این سازه‌های شگفت‌انگیز، تخیلات مردم را برمی‌انگیزند و همین باعث می‌شود افسانه‌های مختلف و فرضیات بی‌پایه و اساسی حول محور آن شکل بگیرد. به اعتقاد آن‌ها، مرموز بودن آن‌ها باعث اهمیت یافتن‌شان از دیدگاه دانشمندان شده است و آن‌ها را وامی‌دارد که از روش‌های مدرن برای کشف اسرار نهفته در هرم‌ها استفاده کنند. آن‌ها از مدل‌های ریاضی برای درک چگونگی تعامل نور با نانوذره‌های فرضی استفاده می‌کنند؛ این موضوع یکی از شگفتی‌های جهان باستان است.
دکتر آندری ایولیوخین (Dr Andry Evlyukhin) از دانشگاه ITMO، که یکی از پژوهشگران تحقیق مذکور است، می‌گوید:
هرم‌های مصر همیشه توجهات زیادی را به خود جلب کرده‌اند. ما هم به‌عنوان یک دانشمند علاقه‌ی زیادی به آن‌ها داریم. در نتیجه، تصمیم گرفتیم هرم بزرگ را به‌عنوان ذره‌ای در نظر بگیریم که امواج رادیویی را از هم پراکنده می‌کند و بازمی‌تابند.
تحقیقات آن‌ها در مجله‌ی «فیزیک کاربردی» منتشر شده است.
دانشمندان ابتدا تخمین زدند که وضعیتی که به اصطلاح «رزونانس» نامیده می‌شود را می‌توان با استفاده از طول موج‌های رادیویی ۲۰۰ تا ۶۰۰ متر در هرم به دست آورد که به این معنی است که انرژی الکترومغناطیسی در داخل و زیر سازه متمرکز شده است.
دکتر ایولیوخین گفت:
به خاطر کمبود اطلاعات در مورد ویژگی‌های فیزیکی هرم، مجبور بودیم که از چند فرضیه استفاده کنیم. به‌عنوان مثال، ما فرض کردیم که حفره‌های ناشناخته‌ای در این هرم وجود ندارد و مواد ساختمانی آن همان ویژگی‌های سنگ آهک‌های معمولی را دارند و به‌صورت مساوی در داخل و خارج از هرم توزیع شده‌اند. با استفاده از این فرضیه‌ها توانستیم به نتیجه‌های جالبی برسیم که شاید کاربردهای عملی مهمی داشته باشند.
این دانشمندان اولین بار زمانی به علاقه‌ی خود درباره‌ی هرم بزرگ پی بردند که در حال انجام تحقیقی روی نحوه‌ی تعامل نور و برخی از نانوذرات بودند. نور را می‌توان در مقیاس نانو با تغییر اندازه، شکل و شاخص انکسار مواد منبع نانوذرات کنترل کرد. اکنون، آن‌ها می‌خواهند بدانند که آیا با ایجاد نانوذراتی به‌شکل هرم بزرگ جیزه می‌توانند کاری کنند که آن‌ها با امواج نور هم به همان شیوه‌ای تعامل کنند که با امواج رادیویی در تعامل هستند؛ یعنی انرژی خود را روی مناطق ویژه‌ای متمرکز می‌کنند.
دکتر پولینا کاپیتانوا (Polina Kapitanova)، یکی از فیزیکدانان دانشگاه ITMO، می‌گوید:
در صورت انتخاب موادی با خواص الکترومغناطیسی مناسب می‌توانیم به نانوذرات هرمی شکلی دست بیابیم که امیدواریم کاربردهای عملی در نانوسنسورها و سلول‌های کارآمد خورشیدی داشته باشند.
این اولین بار نیست که جهان فیزیک و پژوهش‌های هرمی به هم رسیده‌اند. در مقاله‌ای که در سال ۲۰۱۷ در مجله‌ی «طبیعت» (Nature) منتشر شد، دانشمندان از روش‌های فیزیک ذرات برای کشف اتاق جدیدی در هرم بزرگ جیزه استفاده کردند که اولین اتاقی بود که از قرن نوزدهم به بعد آشکار می‌شد.
دیدگاه