قرارگیری دریاچه ارومیه در شرایط تثبیت
فعالیت ستاد احیای دریاچه ارومیه سبب تثبیت این دریاچه شده است.
تراز دریاچه ارومیه در سال ۹۳، زمان آغاز به کار ستاد احیای دریاچه ۱۲۷۰٫۳۲ متر و سطح آن یک هزار و ۷۹۰ کیلومتر با میزان آب ۱٫۱ میلیارد متر مکعب بود.
این آمارها در سال گذشته با توجه به فعالیت ستاد احیای دریاچه ارومیه و طرحهای در دست اجرا به ۱۲۷۰٫۵۶ متر با سطح دو هزار و ۷۰ کیلومتر با میزان آب ۱٫۶ میلیارد مترمکعب رسید و امروز نیز بر اساس آخرین آمار هماکنون سطح تراز دریاچه ارومیه ۱۲۷۰٫۵۸ متر با وسعت دو هزار و ۹۳ کیلومتر با حجم آب ۱٫۶۴ میلیارد مترمکعب است.
نتایج آمارها حاکی از آن است که با فعالیت ستاد احیای دریاچه ارومیه در سال ۹۳ و تا امروز سطح تراز دریاچه ارومیه ۲۶ سانتیمتر افزایش یافته است، اما قبل از فعالیت ستاد از سال ۷۳ تا سال ۹۳ در طول ۲۰ سال با وجود بارش مناسب یا نبود بارش هر سال از تراز دریاچه ارومیه ۴۰ سانتیمتر کاسته میشد.
هماکنون دریاچه ارومیه در مرحله تثبیت قرار دارد و آمارها خبر از بهبودی دریاچه ارومیه را میدهد.
طرحهای ستاد احیای دریاچه ارومیه دو سال از برنامه احیا عقب مانده، زیرا مشکل کمبود اعتبار داشته است. هماکنون در حال ورود به مرحله احیا هستیم، البته اگر اعتبارات مورد نیاز به موقع تخصیص یابد در پیگیری طرحها تسریع انجام میشود.
از مهمترین عوامل بحران ایجاد دریاچه ارومیه عبارتاند از: کاهش بارشها، توسعه بیرویه و بدون کارشناسی اراضی کشاورزی، سدسازی بههمراه مصرف بیرویه آبهای زیرزمینی.
در دهه ۷۰ در حوضه آبریز دریاچه ارومیه سالانه ۸٫۷ میلیارد مترمکعب آب تجدیدپذیر با بارش ۳۸۵ میلیمتر داشت که این امر موجب توسعه اراضی کشاورزی با تغییر الگوی کشت بهسمت محصولات آببر، افزایش سدسازی در منطقه شد.
مصرف آب بهدلیل افزایش سدسازی و نیز توسعه اراضی کشاورزی بهطور چشمگیر افزایش یافت که در نتیجه این تغییر، میزان آب تجدیدپذیر سالانه به ۷ میلیارد مترمکعب کاهش یافت، در نتیجه زمینه برای افزایش استفاده بیرویه از آبهای زیرزمینی مهیا شد.
سرانجام با کاهش میزان بارشها و افزایش مصرف آب از اواخر دهه ۷۰ تا سال ۸۴ سطح تراز دریاچه ارومیه نیز شروع به کاهش کرد.
دیدگاه