کشف روغن زیتونی متعلق به عصر برنز

بقایای به اصطلاح «طلای مایع» در یک ظرف تخم مرغی شکل کشف است که نشان می‌دهد ایتالیایی‌ها ۴۰۰۰ سال پیش این ماده را تهیه و از آن استفاده می‌کردند. این یافته نشان می‌دهد که عمر روغن زیتون در ایتالیا به ۷۰۰ سال پیش از آنچه که تصور می‌شد، می‌رسد.

پژوهشگران، پس از تجزیه و تحلیل بقایای به جا مانده در کوزه و دو ظرف دیگری که در «کاستلوچیو» (Castelluccio)، سایت باستان‌شناسی متعلق به عصر برنز در سیسیل پیدا شد، به این نتیجه رسیدند.

دکتر داوید تاناسی، یکی از مورخان دانشگاه فلوریدای جنوبی و سرپرست این گروه تحقیقاتی گفت که می‌خواهد به خاطر شکل نادری که این ظرف دارد، تحقیقات بیشتری روی آن انجام بدهد. او گفت:

نشانه‌هایی از کارد و چنگال‌های سیسیلی در این ظرف دیده می‌شود که قدمت آن‌ها به آغاز هزاره‌ی دوم (ابتدای عصر برنز) و هزاره‌ی سوم قبل از میلاد برمی‌گردد. می‌خواهیم بدانیم که چه استفاده‌هایی از آن می‌کردند، بنابراین تجزیه و تحلیل‌های شیمیایی روی بقایای ارگانیک درون ظرف انجام دادیم.

دکتر تاناسی و تیم او، به بررسی مقادیر اندکی از مواد آلی موجود در ظرف‌ها کردند و برای این کار، از سه روش برای بررسی بقایای شیمیایی استفاده کردند. آن‌ها، بقایای ارگانیکی از هر سه ظرف به دست آوردند که حاوی اسیدهای اولئیک و لینولئیک بودند که علائم زوغن زیتون هستند.

آن‌ها، با توجه به مکان کشف آن‌ها و شکل خاصی که دارند، به این نتیجه رسیدند که این ظرف‌ها متعلق به حدود ۴۰۰۰ سال پیش و دوران ابتدایی برنزی سیسیل هستند.

تنها نشانه‌های شیمیایی روغن زیتون که تا کنون کشف شده‌اند مربوط به کوزه‌های کشف شده در جنوب ایتالیا، در منطقه‌ی «کوزنزا» و «لچه»، هستند. گفته می‌شود که قدمت این کوزه‌ها به حدود ۳۳۰۰ سال پیش و به دوران مس برمی‌گردد.

مورخان معتقدند که درخت زیتون،‌ ابتدا، در خاورمیانه کشت شد و بعدها، از طریق آناتولی به یونان برده شد. اولین استفاده‌ی ایتالیایی‌ها از روغن زیتون به زمانی برمی‌گردد که یونانی‌های باستان، درختان زیتون را به مدیترانه آوردند و آن را در منطقه رواج دادند.