ابر آتشفشان های فعال ایتالیا را بشناسید
ایتالیا منبع ابر آتشفشانهای فعالی است که هر لحظه امکان جوشوخروش در آنها وجود دارد. این آتشفشانها از زمان قدیم تا به امروز فعالیتهای زیاد و چشمگیری داشتهاند.
مقالههای مرتبط:
در غرب ناپلس یا ناپل (Naples)، منطقهای در ایتالیا، مخروطهای زیادی با دهانههای باز به چشم می خورد. بخار و گاز سولفور بهطور مداوم از میان شکافها و دهانههای مخروطها تخلیه میشوند. این شواهد نشاندهندهی این است که درون زمین غوغایی برپا است و این ابر آتشفشانها هر روز در حال بیشتر و قویتر شدن هستند.
Phlegraean Fields، نام منطقهای در غرب ناپل است که مخروطهای آتشفشانی فعال در آن قرار دارند. اولین فوران مواد مذاب در این منطقه حدودا به ۳۹ هزار سال پیش باز میگردد که دانشمندان معتقد هستند تغییرات آب و هوایی ایجاد شده بعد از فوران این آتشفشانها موجب از بین رفتن آخرین نئاندرتالها شد. انسان های نئاندرتال را میتوان آخرین حلقه زنجیره اجداد انسانی ما دانست که هزاران سال پیش برای همیشه منقرض شدند.
خاکسترهای حاصل از فوران آتشفشان به دورترین نقاط حتی گرینلند هم رفته و در میان یخ و یخچالهای طبیعی همان طور محفوظ ماندهاند. در رشته کوههای قفقاز در جنوب روسیه، در غارها، لایههایی از این خاکسترها همراه با استخوانهای نئاندرتال و مصنوعات کشف شده است.
Phlegraean Fields در زمان رومیها، منطقهای محبوب برای گذراندن تعطیلات و استراحت بوده است. در ساحل شمال غربی خلیج ناپل، شهری پر رفت و آمد با نام Baiae وجود داشت که در آن ویلاهای لوکس و مدرن تابستانی مربوط به زمان رومیان باستان و ثروتمند قابلمشاهده بود. بخش بزرگی از ویرانههای Baiae در حال حاضر زیر آب قرار دارد، زیرا بر اثر فعالیتهای آتشفشانی این شهر لوکس غرق شده است.
بین ۸۰۰۰ و ۱۷۰۰ سال قبل از میلاد، ۱۳ فوران ماقبل تاریخ وجود داشته که میانگین آنها در مقیاس بزرگی بوده است. در تاریخ ثبت شده که اولین فوران آتشفشان در سال ۱۱۹۸ مشاهده و رخ داده است. این فوران کم و کوچک بوده و آسیب زیادی وارد نکرده است. در سال ۱۵۳۸، آتشفشان دوباره در طول یک دوره هشت روزه فوران کرد و مواد کافی برای ایجاد یک تپه با ارتفاع ۴۰۰ فوت استخراج شد. نیروی این فوران چنان قدرتمند بود که با درختانی تا فاصله پنج کیلومتری نیز برخورد کرده بود. علاوه بر این، شواهدی نیز وجود دارد که زمین در اطراف این منطقه چندین بار بالا آمده و خشک شده است.
پدیده عجیبی نیز در قرن هجدهم رخ داد، پادشاه آن زمان ناپل، یعنی چارلز دستور حفر یک بازار در نزدیکی ساحل و در شهر پوزولی (Pozzuoli) را داد. در نزدیکی سه ستون سنگ مرمری این بنا، نوارهای وجود دارد که از نرمتنان دریایی ساخته شده است. در زمان ساخت، این ستونها ۲۰ فوت بالاتر از سطح دریا قرار داشتند. ظاهرا، ستونهایی که در ابتدا بالای سطح آب قرار داشتند، بر اساس تغییرات و فعالیتهای آتشفشانی، حداقل تا هفت متر زیر آب فرو رفتهاند و سپس دوباره ظاهر شدهاند.
«چارلز لیل»، زمین شناس اسکاتلندی معتقد است که در اعماق زمین، اتاقی وسیع از ماگما وجود دارد که بارها و بارها با سنگ مذاب پر و خالی میشود که همین امر منجر به بالا آمدن و نشست زمین میشود. اکنون، طبق شواهدی که وجود دارد و همچنین زیر آب رفتن بازار و دوباره ظاهر شدنش، ما بهتر میتوانیم نشست زمین را درک کنیم. زمین این منطقه از زمانهای دور بهطور مداوم در حال بالا آمدن و دوباره فروکش کردن بوده است. زمانی که ماگما انباشته میشود، زمین بالا میآید و زمانی که ماگما تخلیه میشود، زمین نشست میکند.
تحقیقات اخیر نشان داده که سنگهایی که در این منطقه وجود دارند، بهدلیل فشار زیادی که متحمل میشوند، بسیار شکننده و آسیبپذیر هستند. شکننده بودن سنگها باعث میشود ماگما راحتتر راهی برای نفوذ به سطح زمین پیدا کند. قبلا تصور میشد با فروکش کردن ماگما، تنش و فشار از روی سنگهایی که بالا قرار داشتند، برداشته میشد. اما در شبیه سازیهای جدید این مسئله ثابت شده است که این سنگها هیچوقت از فشار خلاص نمیشوند. زمانی که زمین بالا میآید، سنگها شکسته میشوند و ماگما به درون آنها نفوذ میکند، در نتیجه فشار وارده روی سنگهای اطراف بهدلیل کم شدن فضا برای همیشه باقی میماند. با هر مرحله از بالاآمدگی، نیروهای وارده بیشتر و سنگها شکنندهتر میشوند.
دیدگاه