موج جدید هواپیماهای فراصوت در راه هستند. باید به اینها هواپیماهای مسافربری درونشهری را نیز اضافه کرد.
از سال ۱۹۱۳ که اولین هواپیمای مسافربری ساخته شد تاکنون اینگونه هواپیماها تغییرات زیادی کردهاند. ایلیا مورمتس (IIya Muromets) اولین هواپیمای مسافربری بود که ۱۶ نفر مسافر در خود جا میداد و مسافت سنپترزبورگ تا کیف را در مدت ۱۴.۵ ساعت پرواز میکرد. اکنون، چه از لحاظ سرعت و چه از لحاظ ظرفیت، هواپیماهای مسافربری پیشرفتهای زیادی داشتهاند. این پیشرفتها در آینده چشمگیرتر نیز خواهند شد.
آیندهی هواپیماهای مسافربری: امروزه، هواپیمای تجاری همچنان از لحاظ ساختاری شبیه هواپیماهای دههی ۱۹۶۰ است. اما با طراحیهای جدیدی مثل مدل فرست کلاس هواپیمایی امارات با آن پنجرههای مجازیاش این سؤال پیش میآید که هواپیماها در ۵۰ سال آینده چه شکلی خواهند شد.
بوئینگ ۷۳۷: با وجود تغییرات گسترده در مصالح، موتورها و تجهیزات، طراحی هواپیما چندان تغییر نکرده است. بوئینگ ۷۳۷ یکی از پرفروشترین هواپیماهای تاریخ است که اولینبار در سال ۱۹۶۷ به پرواز درآمد.
پروازهای فراصوت: تلاشهایی برای تغییر طراحی هواپیما انجام شده است. در دههی ۱۹۷۰، هواپیمای کنکورد و معادل در شوروی، Tu-144، نمونههایی از این تلاشها بودند اما هیچگاه نتوانستند هواپیماهای غالب باشند.
هواپیمای توپولوف Tu-144 ممکن است به اندازهی کنکورد معروف نباشد اما دو بار پرواز کرد؛ اولین پروازش در دسامبر ۱۹۵۸ بود و نخستینبار در ژوئن ۱۹۶۹ به سرعت فراصوت رسید.
ایدهی ساخت هواپیمایی با بالهای ترکیبی بیش از همه در بمبافکن Northrop B-2 نمود پیدا کرد. این هواپیما خریدارانی پیدا کرد اما با این حال خیلی موفق نبود.
نوعی از هواپیماها از موتورهای کوچک الکتریکی استفاده میکنند که آلودگی صوتی کمی دارند. مدل NASA’s X-57 هواپیمایی با صدا و هزینهی عملیاتی پایین است که با موتور الکتریکیاش در ارتفاع کم پرواز میکند.
هواپیمای هیبریدی زونوم (Zunum) سفرهای هوایی راحتی را فراهم میکند. زونومها بدون سر و صدا و قیمت پایین پرواز میکنند، از فرودگاههای محلی استفاده میکنند و فرودگاههای بزرگتر و متراکمتر را دور میزنند.
هواپیمای اوییشن (Eviation) بیشتر برای سفرهای کوتاه منطقهای استفاده میشود. این هواپیمای ۹نفره خلبان سرخود و تمام الکتریک است که برای محدوده مسافت ۱۵۰ تا ۱۰۰۰ کیلومتر ساخته شده است (البته برای مسافتهای بیشتر هم به کار میرود).
لئوناردو، شرکت تولیدکنندهی ایتالیایی، بر روی هواپیمای ملخدار AW609 در حال کار کردن است که طراحیاش ترکیبی از هلیکوپتر و هواپیما خواهد بود.
شرکت ایرباس دارد روی پروژهای به نام CityAirbus کار میکند که قرار است برای اولینبار در سال ۲۰۱۸ به پرواز درآید. این هواپیمای بدون خلبان مانند واهانا (Vahana) عمودپرواز و مناسب برای فضاهای شهری است.
هواپیمای بوئینگ دریملاینر (Dreamliner) پنجرههای بزرگتری نسبت به هواپیماهای دیگر دارد. بدین ترتیب مسافر ارتباط بیشتری با فضای بیرون هواپیما پیدا میکند.
هواپیمای امبرائر (Embraer) کیوتو نیز پنجرههای بزرگ دارد.
هواپیمای فراصوت بوم (Boom Supersonic) پروژهای است که شرکت وای کامبینیتر (Y Combinator) و هواپیمایی ژاپن از سرمایهگذارانش هستند. طی این پروژه، هواپیمایی تجاری با سرعت ۲.۲ ماخ با هزینهای کمتر از کنکورد ساخته میشود.
Aerion AS2 هواپیمای غیرنظامی دیگری است که با هدف در دست گرفتن بازار ساخته خواهد شد. سرعتی که برای این هواپیما در نظر گرفته شده ۱.۵ ماخ بوده و همچنان در مرحلهی بهبود طراحی به سر میبرد. با اینکه هنوز تکمیل نشده، شرکت فلکسجت (Flexjet) سفارش ۲۰ فروند از این هواپیماها، به ارزش ۲.۴ میلیارد دلار، را داده است.
واهانا (Vahana): شرکت ایرباس در نوامبر ۲۰۱۷ اعلام کرد که آمادهی آزمایش واهانا است. واهانا هواپیمای برقی بدون خلبان برای جابهجایی مسافران در فضاهای شهری طراحی شده است.
دیدگاه