چرا پنجره ساختمان های قدیمی بریتانیا با آجر پر شده است؟

حدود سال ۱۹۶۹ قانون مالیات پنجره تصویب شد که بر اساس این قانون صاحبخانه به ازای هر پنجره‌ای که در ملک خود داشت، مبلغی را بابت مالیات پرداخت می‎کرد. جزئیات این قانون با گذشت زمان تغییر کرد.

از نظر مجلس بریتانیا قانون مالیات پنجره روش خیلی مناسبی برای پول گرفتن از قشر مرفه جامعه بود. ثروتمندان معمولا خانه‎هایی بزرگ با تعداد زیادی پنجره داشتند و می‎توانستند مالیات پنجره را به راحتی پرداخت کنند. در مقابل قشر ضعیف جامعه در خانه‎هایی کوچک‎تر زندگی می‌کردند و مالیات کمتری می‎پرداختند.

مجلس بریتانیا در تلاش بود این قانون را به نفع قشر ضعیف جامعه تمام کند؛ از این رو اعلام کرد که خانه‎هایی که کمتر از ده پنجره دارند، نسبت به پرداخت مالیات معاف هستند.

به این ترتیب مبلغ مالیات به اندازه‎ی سابق تصاعدی نبود. در شهرها خیلی از خانواده‎های فقیر در آپارتمان‎های بزرگ پرپنجره زندگی می‌کردند و مالیات زیادی می‎پرداختند؛ در نتیجه فشار مالی بسیاری را متحمل می‎شدند. هزینه‎ی مالیات توسط مدیر ساختمان پرداخت می‎شد و بعد هزینه‎ها تقسیم می‎شد و هر کدام از مستاجرین علاوه بر اجاره، هزینه‎ی مالیات پنجره را هم پرداخت می‎کردند.

البته مردم در مقابل پرداخت مالیات مقاومت کردند و با اجرای روش‎های خلاقانه سعی کردند قانون را دور بزنند. ساکنان خانه‎های پر از پنجره، دست به کار شدند و پنجره‎ها را با آجر پر کردند. حتی زمانی که ساختمان جدیدی ساخته می‎شد، تعداد پنجره‎ی کمتری در نمای آن به چشم می‎خورد. با این حال باز هم مجبور بودند مالیات بپردازند.

در نهایت نه تنهای مستاجران هزینه‎ی زیادی پرداخت می‎کردند، بلکه تهویه و نور کافی هم در منزل خود نداشتند.

مشکل این بود که مجلس تعریف درستی از پنجره ارائه نداده بود و به ماموران مالیاتی اجازه داد که به ازای هر سوراخی که روی دیوار می‎بینند، پول دریافت کنند و این قانون به قشر خاصی محدود نمی‎شد.

اولین کسی که در مقابل این قانون اعتراض کرد، رمان‌نویس انگلیسی، چارلز دیکنز بود. او در این مورد نوشت: «قانون آزاد بودن هوا توسط پارلمان منسوخ شده است. از زمانی که این قانون وضع شده، هوا و نور آزاد نیست. ما باید برای آنچه که طبیعت به صورت رایگان در اختیار ما قرار می‎دهد، سالانه پول پرداخت کنیم و فقرا توان پرداخت این هزینه را ندارند. هوا و نور از احتیاجات ضروری زندگی ما هستند.»

 این قانون بعد از ۱۵۶ سال برداشته شد. مالیات پنجره تنها یکی از معدود مالیات‎های بی‌پایه‎ی دولت بریتانیا برای جمع‌آوری پول بود. یکی دیگر از قوانین، مالیات آجر بود که در سال ۱۷۸۴ وضع شد و این پول جهت کمک به جنگ جمع‌آوری می‎شد.

در مقابل مردم با بزرگ کردن سایز آجرها تلاش کردند آجر کمتری در ساخت خانه استفاده کنند تا مالیات کمتری بپردازند. خیلی از ساختمان‎ها با آجرهایی فوق العاده بزرگ ساخته شدند که هنوز هم در میزهم (Measham) تعدادی از آن‎ها دیده می‎شوند.

حدود سال‎های ۱۶۶۲ تا ۱۶۸۹ قانون دیگری وضع شد که بابت شومینه‎های هر خانه مالیات پرداخت می‎کردند. به این ترتیب مردم تشویق شدند در خانه‎های کوچک‎تر زندگی کنند یا شومینه‎ی کمتری در منزل بسازند.

در میان این قوانین مالیات پنجره در مدت طولانی‎تری نسبت به بقیه اجرا شد و مورد تنفر مردم قرار گرفت. حتی همین حالا هم می‎توانید اثرات مالیات پنجره را در بعضی از محله‎های بریتانیا ببینید.