آتشفشان فعال ایجن اندونزی، منبع طلایی گوگرد

نیکا قره گوزلویان
نیکا قره گوزلویان چهار شنبه، ۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۷ ساعت ۲۲:۱۵
آتشفشان فعال ایجن اندونزی، منبع طلایی گوگرد

استخراج مواد معدنی از آتشفشان‌های فعال، از کار در معدن نیز سخت‌تر به نظر می‌رسد. کوه آتشفشانی ایجن در اندونزی، منبع مهمی برای استخراج گوگرد است.

کوه آتشفشانی «ایجن» (Ijen) در کشور اندونزی بیش از ۶۰ سال است که فوران نکرده‌ است، ولی هنوز جزو کوه‌های آتشفشانی فعال دنیا به شمار می‌آید و به گفته‌ی دانشمندان همیشه احتمال فوران آن وجود دارد. این کوه منبع بسیار مهمی از گوگرد برای این کشور است و هر روز افرادی برای خارج کردن بلوک‌های گوگرد به داخل این آتشفشان می‌روند. جالب است بدانید این افراد روزی ۱۲ ساعت مشغول کار هستند و دستمزد روزانه‌ی آن‌ها ۱۲ دلار (حدود ۵۰ هزار تومان) است.

کوه آتشفشانی ایجن

روز این معدن‌چی‌ها کمی پس از نیمه شب، با صعود حدود ۲ کیلومتر به‌سمت دهانه کوه آتشفشانی ایجن آغاز می‌شود. غلظت گازهای گوگردی و آتشفشانی در اطراف این کوه بسیار بیشتر از حد مجاز است و این در حالی است که کارگران اغلب با پارچه‌ای دهان و بینی خود را می‌پوشانند. غلظت این گازهای کشنده به‌قدری زیاد است که در بعضی مناطق چراغ قوه‌ی معدن‌چی‌ها تنها ۵۰ سانتی‌متر جلوتر را می‌تواند روشن کند.

دهانه آتشفشان ایجن

کارگران پس از صعود به بالای آتشفشان، به داخل دهانه‌ی آتشفشان می‌روند و استخراج بلوک‌های زرد گوگرد معدنی ته نشین شده در دهانه‌ی آتشفشان را شروع می‌کنند. در این بخش از آتشفشان غلظت گازهای سمی بسیار بالا است. در دهانه‌ی آتشفشان چاله‌های آب اسیدی با اسیدیته‌ی ۰.۵ (قدرت اسیدیته‌ای برابر با اسیدیته‌ی باطری ماشین) نیز وجود دارند.

کارگران پس از استخراج و شکستن بلوک‌های گوگردی، آن‌ها را در سبدهای خود می‌گذارند و از دهانه آتشفشان به‌سمت کارخانه‌ی گوگرد در کوه‌پایه حمل می‌کنند. گوگرد استخراجی پس از فعل و انفعالات شیمیایی در ساخت سفید‌کننده‌ها، خالص‌سازی شکر، تهیه صابون، مواد منفجره و کرم‌های پوستی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

استخراج گوگرد از دهانه آتشفشان ایجن

مشاهده‌ی شعله‌های آبی رنگ در دهانه‌ی آتشفشان به‌دلیل احتراق خود ‌به‌خودی گازهای آتشفشانی است که دمای این قسمت را تا حدود ۴۰۰ درجه‌ی سانتی‌گراد افزایش می‌دهند.

احتراق خود ‌به‌خودی گازهای آتشفشانی

معدن‌چیان بلوک‌های گوگرد با وزنی حدود ۸۰ کیلوگرم را از دهانه‌ی آتشفشان تا کوه‌پایه حمل می‌کنند و در نهایت به‌ازای هر کیلوگرم، مبلغی معادل ۸ سنت (حدود ۳۵۰ تومان)، دستمزد دریافت می‌کنند. هر معدن‌چی در روز توانایی دارد دوبار این مسیر را طی کند.

بلوک‌های گوگرد در کارخانه‌ی موجود در کوه‌پایه، به دمای ذوب می‌رسند و به مایع تبدیل می‌شوند. این مایع از فیلترهای صنعتی عبور می‌کند تا گوگرد خالص تهیه شود. اثرات جانبی تماس با غلظت بالای گازهای آتشفشانی در طولانی مدت هنوز مشخص نیست؛ اما قرار گرفتن در معرض هیدروژن سولفید و گوگرد دی‌اکسید با غلظت‌های پایین، منجر به سوختگی راه‌های تنفسی، تنگی نفس، گرفتگی گلو و علائم آسم می‌شود. تماس با غلظت بالای این گازها در عرض چند دقیقه منجر به مرگ می‌شود.

شکستن قطعات بزرگ گوگرد

 

مطالب مرتبط:

منبع forbes forbes

دیدگاه