عکاسی از آتشفشان فعال کنگو
بلا فالک، عکسهایی مهیج از دریاچهای به وسعت ۲۰۰ متر مملو از مواد مذاب آتشفشانی منتشر کرده است که نفس را در سینه حبس میکند.
بلا فالک (Bella Falk)، عکاس و کارگردان مستقلی است که برای شبکههایی مانند بیبیسی و دیسکاوری، فیلمهای مستند تولید میکند. عکسهای او توسط نشنال جئوگرافی، لونلی پلنت، گاردین، تایمز، بیبیسی و چندین سایت دیگر منتشر میشوند. او گاهی وقتها برای تهیهی فیلم یا عکاسی از مکانهای عجیب و شگفتانگیز، با صرف هزاران دلار به آنطرف دنیا سفر میکند. این بار، یک آتشفشان فعال در کشور کنگو را از دریچهی دوربین عکاسی او بنگرید:
سنگهای مذاب در ۲۰۰۰ درجهی سانتیگراد قل قل میجوشند
بلا فالک: کوه نیراگونگو در جمهوری دموکراتیک کنگو، فعالترین کوه آتشفشان در آفریقا و دارای بزرگترین دریاچهی دائمی گدازههای آتشفشانی جهان است. گدازهها در این دریاچه که مساحتی بیشتر از ۲۰۰ متر دارد، در دمای ۲۰۰۰ درجهی سانتیگراد میجوشند، حبابهای گازی تولید و آنها را تا ارتفاع ۱۰ متر به هوا پرتاب میکنند.
از این بالا میتوانید ببینید که فاصلهی شهر با اینجا چقدر کم است
مسافران بیباک و شجاع میتوانند با گذشتن از مرزهای رواندا وارد کشور پر مناقشهی کنگو بشوند و پس از ۶ ساعت پیادهروی، این شانس را داشته باشند که شبی را بر فراز این کوه باور نکردنی بگذرانند.
همه باید برای مقابله با مشکلات احتمالی دست همدیگر را بگیرند
اگر شما هم مانند من خوش شانس باشید و آسمان صاف باشد، میتوانید ساعتها در آنجا بمانید و ذوب شدن صخرههای مذاب را تماشا کنید و از دیدن حبابهایی که در آنجا تشکیل میشود، لذت ببرید.
آنجا مثل راهی برای ورود به مرکز زمین یا شکاف آتشین بزرگی به نظر میرسد. اصلا تعجب آور نیست که نام «نیراگونگو» به معنی «کوه دودآلود» را روی این مکان گذاشتهاند و محلیها معتقد هستند که اینجا، دروازهای به سوی جهنم است.
این آتشفشان در نزدیکی شهر گوما قرار دارد و طبق قانون، ساکنان آن، خود، مسئولیت محافظت از خود در برابر فوران آتشفشان را به عهده دارند.
درگیریها در کنگو ادامه دارد
هر گروه از مسافران که به این قله میروند، توسط سه نگهبان مسلح همراهی میشوند و آنها صحت همه چیز را بررسی میکنند. مسیر پیادهروی، بهشدت شیبدار اما قابل کنترل است.
محافظین صحت همه چیز را بررسی میکنند
مناظری که در طول مسیر وجود دارند، مناظری زیبا و چشمنواز هستند. وقتی به نزدیکی قله رسیدیم، غبار همه جا را فرا گرفت و دهانهی آتشفشان انباشته از ابر و غبار بود، اما کم کم پراکنده شدند.
دریاچه مواد مذاب، دریاچهای مسحورکننده است
انفجار گازها و پاشیدن گدازهها به اطراف مثل آتش بازی بود. گرمای سوزان و درخشانی که از سمت پایین به دودها میتابید، آنها را روشن میکرد. این گدازهها با رسیدن به سطح زمین، سرد میشدند و ترک میخوردند.
بعد از آخرین فوران آتشفشان در سال ۲۰۰۲، ۴۰٪ از شهر گوما نابود شد. ساکنان شهر، جان خود را برداشتند و از آنجا فرار کردند و اکنون، آتشفشان باز هم به زمان فوران خود نزدیک میشود.
از این همه زیبایی نمیتوان دل کند:
از مواد مذابی که در اینجا میجوشند، صدایی مانند یک اقیانوس یا یک آبشار به گوش میرسد؛ گوش کنید:
دیدگاه