بازگشایی تالار رومانسک بوداپست پس از ۷۰ سال
تالار رومانسک بخشی حیرتانگیز از موزهی هنرهای زیبای بوداپست است که در پی اصابت بمب در جنگ جهانی دوم، درهای آن به روی عموم بسته شد.
مقالههای مرتبط:
وقتی موزهی هنرهای زیبا را در سال ۲۰۱۵ برای بازسازی تعطیل کردند، چراغهای هنر بوداپست رو به خاموشی گذاشت، ولی شرایطی مهیا شده است که صحنهی هنر این شهر باز هم چراغانی شود، چرا که موزه یک بار دیگر درهای خود را میگشاید تا بخش منحصر به فردی از ساختمان را در معرض تماشای علاقمندان بگذارند که ۷۰ سال پیش به روی عموم بسته شد.
همانطور که موزهی هنرهای زیبا به آرامی آمادهی بازگشایی در ماه اکتبر میشود، بازدیدکنندگان از بوداپست تا عید پاک این فرصت را داشتند که پیشنمایشی از موزهی بازسازی شده را تماشا کنند. اگر چه نقاشیها هنوز در جای خود در نمایشگاه قرار نگرفتهاند، اما موارد زیادی در تالار مملو از نقاشیهای دیواری رومانسک وجود دارد که میتواند هنردوستان را لبریز از رضایت کند. این تالار، برای اولین بار از زمان بمباران در سال ۱۹۴۵، به روی عموم گشوده شده است.
یکی از درگاههای پر نقش و نگار با جزئیاتی باورنکردنی در تالار رومانسک. عکس از جنیفر واکر
به محض این که بازدیدکنندگان از درهای سنگی بسیار آراسته که مزین به نقش شاهان و شیران هستند، وارد تالار میشوند، همانجا متوقف میشوند، گردنهایشان را افراشته میکنند و با اشتیاق تصاویری را نگاه میکنند که روی دیوارهای موزه نصب شدهاند و گویی، متعلق به یک کاخ پادشاهی هستند. نقاشیهای روغنی تقریبا ۲۵۰۰ متر مربع از مساحت فضا را پوشانده است و آن را به رنگ آبی سلطنتی، قرمز سیر، زرد اخرایی و سبز جنگلی درآورده است که رنگهایی متضاد با صفحههای طلایی استفاده شده در معماری تالار هستند. در این تالار که به سبک رومانسک ساخته شده است، شخصیتهای بسیاری با الهام از نمادگرایی مسیحیت و عناصر تاریخی مجار نقاشی شدهاند و شما میتوانید قلعهها، قدیسین و پادشاهان مجارستانی، فرشتگان و حتی نمادهای زودیاک، گریفینها، اژدهاها و طاووسهایی را در آن ببینید که در میان تزئینات پیچیده و فراوانی قرار گرفتهاند.
سالن رومانسک قبل از بازسازی. عکس از جنیفر واکر
علیرغم ظاهر آنتیکی که تالار رومانسک دارد (که در ابتدا برای نگهداری قالبهای مجسمههای قرون وسطایی ساخته شده بود)، در اوایل دههی ۱۹۰۰ و به همراه بخشهای دیگر موزه بنا شد؛ اما در دوران جنگ جهانی دوم و بعد از آن که بمبی به ساختمان موزه برخورد کرد، پنجرههای آن برای همیشه بسته شد. این بمباران نه تنها آسیبهای جدی به آن وارد کرد، بلکه آن را در بلند مدت در معرض جریان آب قرار داد که ویژگیهای هنری سالن را نابود کرد.
در دسامبر ۲۰۱۶، بازسازی این تالار توسط گروه بازسازی متشکل از ۷۰ نفر آغاز شد که تلاش کردند آسیبهای ناشی از نفوذ آب به ساختمان و دههها بی توجهی نسبت به نقاشیهای ۱۰۰ ساله را ترمیم کنند. اکنون دیگر این تالار فراموش شده، شکوه سابق خود را بازیافته است و بار دیگر درهای آن به روی عموم باز شده است. تا دوم آوریل بازدید از این موزه برای همه رایگان بود و اگر شما این زمان را از دست دادهاید، بعد از بازگشایی مجدد آن در پاییز ۲۰۱۸، به قدر کافی زمان در اختیار خواهید داشت تا در اتاقهای آن قدم بزنید.
دیدگاه