نگاهی نوستالژیک به گردشگری در پارک های ملی آمریکا
عکاسی به نام راجر مینیک، چند دهه از عمر خود را صرف عکاسی در پروژهای کرد که حالا، نگاه کردن به آنها، اطلاعاتی دربارهی خانوادههای آمریکایی به ما میبخشد.
عکاسی مسافرتی، علاوه بر به تصویر کشیدن اماکن زیبا و بینظیر جهان، میتواند برشهایی جذاب از تاریخ را هم به ما نشان دهد و درک ما را از فرهنگ ملتها در دورههای خاصی از تاریخ افزایش دهد. «پروژهی گردشگر» (Sightseer) مثالی بارز از این موضوع است؛ انجام این پروژهی بلند پروازانه و فراگیر دهها سال به طول انجامید و بینندگان را به سفری خاطرهانگیز به عمق گردشگری در پارکهای ملی متعلق به ایالات متحده آمریکا میبرد.
زنی با حجاب در «Inspiration Point»، پارک ملی یوسمیتی در کالیفرنیا، ۱۹۸۰. عکس از راجر مینیک
مجری این پروژه، راجر مینیک، عکاسی از اکلاهما است که در میانهی دههی ۱۹۷۰ سفری تابستانی به منطقهی غرب آمریکا انجام داد تا برای کارگاه آنسل آدامز، از پارک ملی یوسمیتی بازدید کند. راجر میگوید:
امواجی از گردشگران سوار بر ماشینها، اتوبوسها و کاروانهای خود، پشت سر هم وارد محوطهی پارکینگ میشدند تا از چشماندازهای معروف آنجا دیدن کنند، و حتما هم باید از خودشان عکس میگرفتند تا بعدها، حضور خودشان را در اینجا ثابت میکردند. بعد از این که چند روز شاهد تکرار این نمایش بودم، متوجه شدم که هر روز علاقهی من به این بازدیدکنندگان بیشتر از روز قبل میشود و میتوانستم درک کنم که آنها، چه بخش مهمی از بشریت بودند.
دوقلوهایی با لباسهای یکسان در «Lower Falls Overlook»، پارک ملی یلوستون در وایومینگ، ۱۹۸۰. عکس از راجر مینیک
سه سال بعد، راجر و همسرش طی یک سفر جادهای در امتداد غربی ایالات متحده، صرفا با هدف عکاسی از صحنههای دیدنی «VW Camper» به آن منطقه رفتند. عکسبرداری به صورت سیاه و سفید انجام شد؛ پس از اتمام سفر و چاپ تصاویر، عکاس متوجه شد که برای درک زیباییشناسی صحیح این پروژه، باید تغییراتی در رنگها اینجا کند. او میگوید:
حس سرخوشی و طنزی که من در رنگهای روشن لباسهای مردم دیدم که در تعارض با چشم انداز اطرافشان بود، در آن پالت سیاه و سفید از بین رفت. بنابراین، سال بعد راهی که قبلا یک بار رفته بودیم را دوباره تکرار کردم.
دخترانی ملبس به لباسهای صورتی رنگ سازگار با غروب خورشید، پارک ملی بریز کانیون در یوتا، ۱۹۸۰. عکس از راجر مینیک
راجر دو سفر دیگر برای عکاسی برای پروژهی «گردشگر» در سالهای ۱۹۸۰ و ۱۹۸۱ انجام داد و سپس، در دههی ۱۹۹۰ دوباره به آنجا بازگشت تا از سایتهایی در «میدوست» و شرق آن بازدید کند. او میگوید:
زمانی که رانندگی میکردم و در صدها نقطهی گردشگری به سر بردم (از پارک ملی یوسمیتی تا کوههای بلو ریج، از «الد فیتفول گیسر» (Old Faithful Geyser) تا گرند کنیون، از آبشار نیاگارا تا طاق دروازهی سنت لوئیس، از مرکز تجارت جهانی تا عمارت آلامو در تگزاس، از پارک ملی صهیون تا کوههای بزرگ اسموکی) فقط یک سوال وجود داشت که میخواستم پاسخ آن را پیدا کنم. انگیزهی مردم از بازدید از این مکانهای شگفتانگیز که در فاصلهای دوردست قرار گرفتهاند، چیست؟
یک زوج با لباسهای ست در پارک ملی «Crater Lake» در اورگان، ۱۹۸۰. عکس از راجر مینیک
راجر، علاوه بر اینکه تلاش میکرد پاسخی برای انگیزهی گردشگران برای مسافرت بیابد، نسبت به زمینههای تاریخی پروژهی خود نیز علاقهمند و امیدوار بود که با این کار، نوعی ماشین زمانی ایجاد کند که آمریکاییها را در پایان قرن بیستم به آیندگان نشان بدهد. نتیجهی کار، شکلگیری مجموعهای جذاب از تصاویری است که با نگاه کردن به همهی آنها، نه تنها مناظر و سایتهای معروف را خواهیم دید، بلکه تکاپوی جذاب خانوادههای آمریکایی و همچنین تغییر مد در طول سالها را نشان میدهد.
دیدگاه