ایرباس A350-900ULR آماده برای طولانی ترین پرواز بدون توقف

در پایان سال جاری، هواپیمای جدید شرکت هواپیمایی سنگاپور، هواپیمای ایرباس A350-900ULR که برای پروازهای فوق دور برد استفاده می‌شود، طی پروازی بی‌سابقه در تاریخ جهان دو کلان شهر مهم جهان را به هم متصل خواهد کرد.

این شرکت هواپیمایی معمولا از هواپیمای ایرباس A340-500 چهار موتوره و پرمصرف در این مسیر ۹۵۰۰ مایلی استفاده می‌کند و کلاس تجاری آن شامل تنها ۱۰۰ صندلی است که ناکارآمدی آن در این مسیر ثابت شده است. در نتیجه، این شرکت هواپیمایی در سال ۲۰۱۳ اقدام به لغواین پروازها کرد. سنگاپور ایرلاین اکنون در حال تحویل گرفتن جدیدترین هواپیماهای پهن پیکر ایرباس، یعنی A350-900 است. شرکت هواپیمایی سنگاپور هفت فروند هواپیمای ULR سفارش داده است.

این هواپیما در تاریخ ۲۳ آوریل اولین پرواز آزمایشی خود را که سفری تقریبا پنج ساعته بود، از کارخانه‌ی مونتاژ هواپیما در تولوز، فرانسه، انجام داد.

ULR قادر به پرواز در مسافت‌های ۱۱۱۶۰ مایلی است که نسبت به استاندارد A350، بیشتر از ۱۸۰۰ مایل بیشتر شده است. این به آن معنا است که شرکت هواپیمایی سنگاپور مدعی انجام طولانی‌ترین پرواز بدون توقف است.

یک روز در میان زمین و آسمان

پرواز بدون توقف قطر از دوحه به اوکلند در حال حاضر صاحب عنوان طولانی‌ترین پرواز بدون توقف در جهان است که ۱۷ ساعت و ۳۰ دقیقه به طول می‌انجامد و در مسیر دوحه در قطر به اوکلند در نیوزیلند (۱۴۵۳۹ کیلومتر) انجام می‌شود

فلورنت پتنی، مدیر فروش بازاریابی هواپیمای ایرباس A350 به خبرنگار «CNN Travel» می‌گوید:

طراحی A350، بر اساس ایده‌های مشتری و مخصوص این پروازهای دور برد انجام شده است.

تمام هواپیماهای A350 از فلسفه‌ی طراحی ایرباس بهره برده‌اند که باعث می‌شود کابین‌های هواپیما از نظر راحتی و آسایشی که برای مسافر به ارمغان می‌آورند شباهت بیشتری به یک اتاق داشته باشند تا لوله‌های فلزی طولانی. این هواپیما دارای سقفی بلند، سیستم نورپردازی LED پیشرفته، پانل‌های تقریبا عمودی و سر و صدای کم است.

طبق گفته‌های پتنی، این ویژگی‌ها به همراه حداکثر ارتفاع شبیه سازی‌شده‌ی ۱۸۰۰ متری در داخل کابین، همگی دست به دست هم داده‌اند تا شرایطی بی‌نظیر را برای مسافر فراهم سازند.

او می‌گوید:

شاید شما علت دقیق این مقدار راحتی در این هواپیما را درک نکنید، اما همه‌ی کارها بر اساس یک هدف مشخص انجام شده است.

ویژگی‌های کابین

کابین این هواپیما برنده‌ی جایزه Airspace شده است

در بدنه‌ی هواپیمای A350، به جای استفاده از تکنیک‌های مرسوم برای ساخت آلومینیوم از مواد کامپوزیتی، شامل فیبر کربن، استفاده است. همین ویژگی به ایرباس اجازه می‌دهد که پنجره‌هایی عریض‌تر با چشم‌اندازی وسیع‌تر در اختیار داشته باشد.

پتنی می‌گوید:

هیچ پنجره‌ای از قلم نیفتاده است. هر صندلی که مسافران انتخاب می‌کنند، یک پنجره دارد.

اما با توجه به مأموریت فوق دور برد ULR، این نکته هم به همان اندازه حائز اهمیت است که اطمینان حاصل شود که کابین را بتوان به طور کامل تاریک کرد تا مسافران محیطی آرام و راحت برای استراحت داشته باشند. شرکت‌های هواپیمایی حق دارند که از بین «سایه‌بان کشیدنی استاندارد» یا یک سیستم «الکترو-مکانیکی دکمه‌ای» با دو پرده‌ی تاریک کننده‌ی کابین، یکی را انتخاب کنند. سیستم گردش هوا در A350 نیز به صورت بدون صدا و بدون ایجاد جریان هوایی طراحی شده است.

پتنی می‌افزاید:

حتی با اینکه هوای کل کابین را در مدت دو تا سه دقیقه بازیابی می‌کنیم، اما این کار به صورتی انجام می‌شود که از شتاب هوای داخل کابین کاسته می‌شود.

مخزن سوخت

در مقایسه با استاندارد A350-900، هواپیماهای ULR دارای ۲۴۰۰۰ لیتر سوخت بیشتر برای انجام مأموریت ۲۰ ساعته‌ی خود هستند. این هواپیماها معمولا دارای بال‌های مشابهی هستند که شامل یک مخزن سوخت مرکزی با اندازه‌ی معمولی است.

ماریسا لوکاس-یوجنا، رئیس تیم بازاریابی A350 اینگونه توضیح می‌دهد:

همه‌ی کاری که در ULR انجام می‌دهیم این است که از تمام حجم مخزن مرکزی استفاده می‌کنیم که کمی بیشتر از مصرفی است که برای مدل A350-1000 داشتیم. چند لوله و تجهیزات دیگر به آن اضافه کرده‌ایم تا بتوانیم از کل حجم آن استفاده کنیم. در A350-900 استاندارد، امکان استفاده از کل فضای موجود را نداشتیم.

سوخت اضافی مذکور در حدود ۹ تن است و مثل هر هواپیمای دیگر، اپراتورهای هواپیمای ULR هم باید تعادلی بین دامنه و ظرفیت آن برقرار کنند. برای پرواز طولانی‌تر، باید سوخت بیشتری را با خود حمل کنید. سوخت بیشتر باعث افزایش وزن می‌شود، بنابراین باید از بار هواپیما بکاهید. یک سازنده‌ی هواپیما می‌تواند حداکثر وزن تیک-آف (MTOW) هواپیما را افزایش بدهد، شرکت‌های هواپیمایی هم باید بتوانند تعداد مسافرین یا میزان بار حمل شده را محدود کنند یا این که هر دو مورد را به گونه‌ای با هم ترکیب کنند. ایرباس، حداکثر MTOW را در ULR تا ۲۸۰ تن افزایش داده است که ۵ تن بیشتر از هواپیماهای استاندارد است.

شرکت هواپیمایی سنگاپور جزئیات داخلی هواپیماهای ULR خود را به زودی اعلام خواهد کرد، اما انتظار می‌رود که تعداد صندلی‌های آن خیلی کمتر از ۲۵۳ صندلی در A350-900 استاندارد این هواپیمایی باشد و احتمالا کابین تجاری آن، بزرگ‌تر باشد.

علاوه بر تغییراتی که در سیستم سوخت این هواپیما انجام شده است، چند به روز رسانی آیرودینامیکی شامل باله‌های طولانی‌تر نسبت به نسخه‌ی ظریف A350 هم در آن لحاظ شده است.

سیستم‌های مورد استفاده در هواپیما

صرف نظر از تعداد افرادی که می‌توانند سوار این هواپیما بشوند، ایرباس مطمئن است که سیستم‌های آب و بهداشت این مدل از هواپیما توانایی مقابله با چالش‌های یک پرواز ۲۰ ساعته را دارند.

لوکاس-یوجنا در این مورد توضیح می‌دهد که:

هیچ تغییری در ظرفیت‌ها ایجاد نشده، فقط چند اصلاح انجام شده است. این روال کار ما در ایرباس است؛ وقتی خانواده‌ای بزرگ متشکل از چندین هواپیما داریم و در صورتی که مدل جدیدی طراحی کنیم یا اصلاحاتی انجام دهیم، از فرصت به وجود آمده برای بهبود شرایط استفاده می‌کنیم.

در نمایشگاه هواپیمایی اخیر در هامبورگ، ایرباس به همراه «Zodiac Aerospace»، تولیدکننده‌ی تجهیزات داخلی هواپیما، از «ماژول‌های Lower Deck» رونمایی کرد که تخت‌خواب‌هایی برای خوابیدن مسافران طراحی کرده است.

مسافران، در این قسمت از هواپیما که به طور معمول مخصوص محموله‌های کارگو است، می‌توانند از تخت‌خواب‌های چند طبقه‌ای استفاده کنند که با یک راهرو از فضای اصلی کابین جدا شده‌اند.