راهنمای گشت و گذار از تهران تا شمال در جاده فیروزکوه

پریسا  مرتضوی
پریسا مرتضوی سه شنبه، ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۷ ساعت ۱۷:۰۰
راهنمای گشت و گذار از تهران تا شمال در جاده فیروزکوه

از میان راه‌های متعددی که برای رسیدن به شمال وجود دارد محور فیروزکوه بهترین مسیر برای رسیدن به شهرهای شرقی استان‌های مازندران و گلستان است.

مقاله‌های مرتبط:

خطه سبز شمال، یکی از محبوب‌ترین مقصدها برای سفر است. از میان چهار مسیر اصلی که برای رسیدن به این منطقه سبز وجود دارد، جاده ۲۴۷ کیلومتری فیروزکوه، یکی از زیباترین جاده‌های ایران است. مسیری که نه فقط در انتها به دریایی زیبا و گسترده می‌رسد که در میانه راه ترکیبی افسونگر از کوه، جنگل، آبشار و دره را خلق می‌کند.

جاده فیروزکوه، از شهرهای بومهن، فیروزکوه، پل سفید و قائم‌شهر می‌گذرد و بسته به مقصد شما به بابلسر، ساری، بهشهر و بندرترکمن می‌رسد.

در حوالی جاده فیروزکوه، ۱۲ منطقه نمونه گردشگری وجود دارد. پس اگر قصد رسیدن به خزر را دارید، می‌توانید این جاده زیبا را برای رسیدن انتخاب کنید و دست‌کم چند روزی برای گشت‌ و گذار در این دیدنی‌ها وقت بگذارید. گشت و گذاری که ممکن است کمی ‌بارانی یا حتی برفی هم شود.

فیروزکوه

اگر اهل ماجراجویی هستید، در جاده فیروزکوه چهار غار تماشایی و بکر برای گردش وجود دارد. البته برای ورود و گشت‌وگذار در آن‌ها نیاز به تجهیزات حرفه‌ای و تجربه غارنوردی دارید. ضمن آنکه نباید به رسوبات آهکی و بلورینه‌های میلیون‌ها ساله دست بزنید.

غار رودافشان:  ۱۱۷ کیلومتر بعد از تهران در منطقه سیدآباد، جاده‌ای فرعی با تابلوی  رودافشان  شما را به این روستا هدایت می‌کند. در انتهای روستا و در کنار رودخانه «دَلی‌چای» روبه‌روی پارکینگ ارتفاعی وجود دارد که بر دامنه آن دهانه غار قرار گرفته است. البته این دهانه در گودالی است و تا بر لبه گودال نایستید دهانه غار را نخواهید دید. این غار سه تالار اصلی دارد که برای رفت و برگشت کامل در آن باید چهار تا پنج ساعت زمان بگذارید.

غار

غار بورنیک: در ادامه مسیر و حدود ۲۳ کیلومتری فیروزکوه، جاده‌ای فرعی شما را به روستای هرانده می‌رساند. از انتهای روستا با طی حدود شش کیلومتر در کنار رودخانه نمرود به غار بورنیک که در حفره‌ای واقع شده، خواهید رسید.

غار

غار اسپهبد خورشید: قبل از دوآب، از جاده فرعی خطیرکوه می‌توانید به غار اسپهبد خورشید برسید. ارزش این غار که یکی از بزرگترین تاق‌های طبیعی ایران است، بیشتر به خاطر آثار باستانی مربوط به دوره ساسانیان که در آن به دست آمده است. این تاق در کنار جاده‌ای قرار دارد که از دوآب به طرف شهمیرزاد و سمنان می‌رود. در کنار غار هم قلعه و برج مخروبه‌ای وجود دارد که با سنگ و ساروج ساخته شده است. قوس تاق طبیعی غار حدود ۴۰ متر است و مقابل غار پرتگاه عمیقی قرار دارد که ورود به آن را مشکل می‌کند. اگر قصد رفتن دارید، باید بسیار مراقبش باشید.

غار

غار زنگیان: این غار یکی از غارهای طبیعی در منطقه سوادکوه است. بعد از پلیس راه آلاشت در سمت چپ جاده وارد جاده آلاشت شوید. در این مسیر به یک دوراهی در روستای «لله‌بند» می‌رسید که راه سمت چپ بعد از حدود ۱۵ کیلومتر به روستای زنگیان می‌رسد. برای پیمایش در دو مسیر اصلی این غار، حتما نیاز به راهنمایی متخصصان دارید.

طبیعت زیبای جاده فیروزكوه را با خود فیروزكوه آغاز می‌کنیم كه تاریخ و طبیعت را در خود جای داده است.

فیروزکوه: فیروزكوه در میان سه گردنه معروف و برفگیر كشور قرار دارد؛ گردنه امین‌آباد از طرف تهران، گردنه «بشم» از طرف سمنان و گردنه «گدوک» که به استان مازندران می‌رسد. در محدوده گدوک، ‌توقف کنید و با خوردن آش دِوغ محلی مخصوص گدوک بیشتر آن را احساس می‌کنید. گردشگران، به بهانه بازدید از روستای ساواشی، تنگه واشی و حجاری‌های دوره قاجار به فیروزکوه سفر می‌کنند، اما به‌جز این‌ها، فیروزکوه دیدنی‌های زیادی دارد؛ از جمله امامزاده اسماعیل (ع)، کاروانسرای شاه عباسی، آبشار شورآب، آب معدنی خمده، قلعه فیروزکوه، قلعه باباریش روستای «مزداران»، حمام روستای درده و پل سنگی روستای لزور.

آبشار و پل ورسک: حدود ۱۰ کیلومتر بعد از گدوک به روستای ورسک می‌رسید. پل شاه عباسی از آثار تاریخی روستای ورسک است و قدمت آن به قرن دهم هجری می‌رسد. پل ورسک در دره ورسک، واقع شده و از شاهکارهای مهندسی زمان خود به حساب می‌آید. این پل ۸۶ متری دو کوه عظیم و سخت را به یکدیگر وصل می‌کند. در زیر این پل رودخانه‌ای است که به آبشار می‌رسد. مسیر رسیدن به آبشار ورسک دقیقا از زیر پل ورسک می‌گذرد و باید در امتداد رودخانه به‌مدت تقریبا نیم ساعت حرکت کنید تا به آبشار برسید.

ورسک

آبشار سله بن: آبشار روستای سله بن کمی‌ بعد از ورسک، در سمت چپ مسیر و در ۳۰ كیلومتری جنوب شهر پل سفید قرار دارد. دسترسی به این آبشار نیاز به همراهی افراد محلی و طی مسیری پاکوب در دل جنگل و کوهستان دارد. برای رفت و برگشت باید حدود دو ساعت زمان بگذارید. اگر راهی این آبشار شدید، کمی ‌بالاتر از آبشار اصلی آبشار دیگری معروف به آبشار دو قلو را هم ببینید.

جنگل

جنگل ارفع ده و چشمه پراو:  تقریبا دو کیلومتر بعد از ورسک، روبه‌روی غذاخوری چاپارخانه سوادکوه در سمت چپ جاده، یعنی کنار جایگاه امدادی هلال احمر، تابلوی کوچکی شما را برای رسیدن به روستای ارفع ده راهنمایی می‌کند. وارد این فرعی که شوید، بعد از حدود دو کیلومتر در مسیری که با بالا رفتن ارتفاع، جنگلی‌تر می‌شود، به ارفع ده می‌رسید. ارتفاع یک هزار و ۵۰۰ متری روستا باعث شده که بعضی مواقع، پوششی از ابر منطقه را فرا بگیرد. مسیر ارفع ده را بیشتر کوهنوردان انتخاب می‌کنند، اما می‌توانید برای جنگل‌نوردی، پیاده‌روی، کمپینگ و عکاسی هم آنجا بروید. شروع پیاده‌روی از مسیر پاکوب در شمال غربی زمین فوتبال قبل از روستا است. حدود دو ساعت بعد از روستا به پناهگاه قله ارفع کوه می‌رسید، اما می‌توانید همین مسیر رفته را برگردید. اگر قصد رفتن به چشمه «پراو» را در همین منطقه دارید، حتما از راهنمایان محلی کمک بگیرید. مسیری که باید یک روز کامل برایش وقت بگذارید.

ارفع

دریاچه شورمست: در سه کیلومتری پل سفید به تقاطعی می‌رسید که سمت راستش به‌سمت کیاسر و جاذبه‌های دیدنی آن از جمله دریاچه چورت، باداب سورت و سد سلیمان تنگه و سمت چپش به دریاچه شورمست خواهد رفت. این دریاچه با شهرک صنعتی شورمست پل سفید حدود پنج کیلومتر فاصله دارد و به‌دلیل همسایگی با جاده، مسیر مناسبی دارد. درختان کهنسال و بلند توسکا چشم‌انداز زیبایی به دریاچه داده و اطراف دریاچه هم امکاناتی مثل پارکینگ، سرویس بهداشتی و نمازخانه وجود دارد.

شورمست

آلاشت: حدود شش کیلومتر بعد از پل سفید و در سمت چپ پلیس راه سوادکوه تابلوی آلاشت شما را به جاده‌ای پرپیچ و خم ۳۵ کیلومتری هدایت می‌کند. جاده‌ای که یک طرفش پرتگاه است و پوشیده از بوته‌های سرسبز و سمت دیگرش کوهستان جنگلی. در ابتدای مسیر بعد از گذشتن از دانشگاه آزاد واحد سواد کوه و عبور از کنار یک معدن بزرگ زغال‌سنگ به یک دوراهی در روستای «لله‌بند» می‌رسید که راه سمت چپ به روستای زنگیان و روستای دراسله و راه سمت راست به آلاشت و روستای چرات که آبشار معروف «نارم» را دارد، می‌رسد. غیر از طبیعت، آلاشت یک موزه مردم‌شناسی، رصدخانه و مهم‌تر از همه یک بافت مسکونی زیبا و تاریخی دارد.

الاشت

آبشار ولیلا: برای رسیدن به روستای ولیلا از میدان شهر زیرآب، مسیر راست را ادامه دهید تا به جاذبه‌های تماشایی برسید. پس از گذر از روستای «اتَو» به یک دو راهی می‌رسید که راه مستقیم به‌سمت روستای لاجیم و راه سمت چپ شما را به‌سمت روستای ولیلا می‌برد. در کنار مسجد ولیلا می‌توانید خودرو را پارک کنید و به‌سمت روستای «سوخته‌سرا» راه بیفتید که یک مسیر خاکی دارد. در اول این مسیر و سمت راست تابلوی کوچکی مسیر آبشار ولیلا را نشان می‌دهد. تمام مسیر پاکوب بوده و فلش‌های شبرنگ کوچکی که روی بعضی درختان نصب شده در مسیریابی کمکتان می‌کند. مسیری تقریبا دو کیلومتری در میان درختان راش و انجیلی و در امتداد رودخانه تا به آبشار برسید.

ابشار

برج لاجیم: برج لاجیم با گنبدی مخروطی و زیبا در همین منطقه قرار دارد؛ برجی ساده با دو کتیبه آجری به خط پهلوی ساسانی و کوفی که ساخت برج را تا قرن پنجم هجری عقب می‌برد. این برج یک بنای آرامگاهی، مربوط به امرای محلی بوده است.

برج

آبشار گزو: این آبشار تقریبا ۵۰ متری در جنگل لفور مازندران در كنار امامزادگان معروف به سه بزرگوار قرار دارد. یک راه آبشار گزو، از مسیر لفور و جاده «کارسنگ» می‌گذرد که پس از حدود ۳۰ کیلومتر جاده خاکی و جنگلی و گذر از دریاچه پشت سد البرز شما را به نزدیکی آبشار می‌رساند. راه دیگر هم مسیر جمشیدآباد در پنج کیلومتری زیرآب است که در نهایت به همان مسیر لفور و کارسنگ می‌رسد. برای طی این مسیرها، باید حدود سه ساعت زمان در نظر بگیرید. باید وسیله شخصی را در کنار امامزاده پارک کنید و از آنجا وارد مسیری پاکوب با شیبی تقریبا تند شوید تا نیم ساعت بعد به پای آبشار برسید.

آبشار

پارک جنگلی جوارم: پارک جنگلی ۴۰۰ هکتاری جوارم، یکی از ۱۲ منطقه نمونه گردشگری است که در مسیر جاده تهران فیروزکوه قرار دارد. حدود شش کیلومتر بعد از زیرآب، یک فرعی آسفالت در سمت راست جاده شما را به جنگل جوارم می‌رساند. این پارک جنگلی زیبا غیر از نگهبانی و سرویس بهداشتی، آلاچیق و سکوهای سیمانی، نمازخانه، فروشگاه، محوطه بازی کودکان و سفره‌خانه سنتی هم دارد.

تنگه واشی

تنگه واشی: اگر می‌خواهید یکی از روزهای تعطیل را در یک جای خنک و پرآب بگذرانید، تنگه واشی انتخاب خوبی است. برای رفتن به این تنگه باید بعد از ۱۲۰ كیلومتر رانندگی در جاده فیروزكوه و تقریبا دو کیلومتر مانده به شهر فیروزكوه، وارد یک جاده فرعی سمت چپ جاده در کنار بیمارستان شوید. پس از حدود ۱۳ کیلومتر به روستای «جلیزجند» می‌رسید که باید یک ورودیه هم پرداخت کنید. پس از جلیزجند باید باز هم حدود پنج كیلومتر در مسیر خاكی برانید تا به پارکینگ‌های تنگه واشی برسید. از اینجا به بعد باید پیاده راه بیفتید، ضمن آن که در جاهایی باید از داخل آب سرد رودخانه هم رد بشوید.

مطالب مرتبط:

دیدگاه