برترین پایگاه های نظامی آلمان غربی در جنگ سرد، جاذبه های گردشگری کنونی

بسیاری از افراد دوست دارند در تورهای اروپا شرکت کنند، اما شاید کمتر کسی تور آلمان را در نظر داشته باشد. آلمان به‌جز دیدنی‌های معروف، جاذبه‌هایی بازمانده از دوران جنگ را نیز دارد که می‌تواند برای گردشگران جذاب باشد.

بیشتر پایگاه‌های نظامی موجود در آلمان غربی زمانی که آلمان درگیر جنگ سرد بود، احداث و مورد استفاده قرار گرفته‌اند. پس از کشف این پایگاه‌ها، عمده آن‌ها تغییر کارایی داد.؛ پناهگاه‌های پنهان تبدیل به گالری‌های آثار هنری شدند و بیشتر فرودگاه‌های پنهان به اتوبان تغییر کردند. در این مقاله به معرفی ده پایگاه نظامی برتر سری که در زمان جنگ سرد در اتحاد دموکراتیک آلمان و در قسمت آلمان غربی احداث شده‌اند، خواهیم پرداخت.

پناهگاه مارینتال (Marienthal)

پناهگاه‌های زیرزمین برای دولت آلمان غربی، به‌عنوان یک مکان امن در هنگام حمله‌های احتمالی شوروی سابق یا جنگ اتمی بود. دولت‌مردان کسانی بودند که این پناهگاه‌ها برای آن‌ها ساخته شده بود. بین سال‌های ۱۹۶۰ تا ۱۹۷۲، در فاصله ۲۶ کیلومتری پایتخت سابق آلمان غربی، شهر بون و میان تاکستان‌های زیبای منطقه، مابین دو تونل راه‌آهن، پناهگاه مارینتال قرار گرفته است. این پناهگاه‌ها در سال ۱۹۹۷ به‌صورت کامل منحل شدند و از آن به بعد به‌عنوان دارایی دولتی مصادره و تبدیل به موزه برای بازدیدکنندگان شد. گردشگران می‌توانند به داخل تونل بروند و از اتاق‌های کنترل و همچنین اگر خوش‌شانس باشند، از محل احتمالی سکونت صدراعظم آلمان غربی در هنگام جنگ اتمی بازدید کنند.

سایت موشکی هانبورویچ (Raketenstation Hombroich)

اگر دوست دارید در سایت موشکی ناتو، آثار هنری ببینید، بهتر است به شهر نئوس در آلمان غربی سابق بروید. این سایت ابتدا توسط آمریکایی‌ها در سال ۱۹۶۷ به‌منظور تکمیل زنجیره دفاع هوایی ساخته شد، بعدها توسط نیروهای بلژیکی و سپس به‌عنوان واحد مبازره با تروریسم توسط نیروهای فدرال آلمان اشغال شد. ولی از سال ۱۹۹۰ به‌عنوان مرکز آموزش‌های نظامی در آلمان مورد استفاده است. در سال ۱۹۹۴، هنریش مولر، گردآورنده آثار هنری و حامی هنرمندان، با خرید این پایگاه و تغییر کارایی به موزه و محل نمایش آثار هنری، آن را تبدیل به آنچه اکنون است، کرد. تمامی قسمت‌های این مرکز نظامی به‌عنوان محلی برای کمک به هنرمندان جهت نمایش آثارشان بکار می‌رود. امروزه بسیاری از هنرمندان، نویسندگان و نوازندگان از این سایت موشکی به‌عنوان محلی برای نمایش آثار خودشان به همه دنیا توسط گردشگران استفاده می‌کنند.

مرز گذرگاه مارینبورن (Marienborn)

گذرگاه و مرز بین دو شهر زاکسن پایین (Lower Saxony) و زاکسن آنهالت که به گذرگاه مارینبورن-هلمزدت معروف است، از مهم‌ترین مرزهای داخلی آلمان محسوب می‌شود. این مسیر کوتاه‌ترین راه و همچنین پررفت و آمد ترین گذرگاهی بین آلمان غربی و آلمان شرقی بود. تأسیسات بزرگی برای کنترل این ترافیک توسط دولت آلمان در این مکان قرار داده شده که همگی برای جلوگیری از فرار پناهندگان و همچنین جاسوسان به آلمان شرقی بود. هم‌اکنون این گذرگاه تبدیل به موزه و منطقه آزاد گردشگری شده است.

بزرگراه ۲۹ (Autobahn ۲۹)

یکی دیگر از مناطق گردشگری برلین، اتوبان ۲۹ است. این اتوبان در شمال شهر کلوپنبورگ (Cloppenburg) و زاکسن پایین قرار گرفته است. قسمتی از اتوبان پر از ازدحام ۲۹ ام توسط بتن‌هایی از جاده اصلی جدا شده است که در گذشته محل فرود هواپیماهای غول‌پیکری همانند هرکولس، C-۱۳۰ و A-۱۰ بوده است. همچنین در سال ۱۹۸۴ محل فرود هواپیماهای ناتو بود. در زمان آلمان نازی این فرودگاه‌ها احداث شدند و پس از گسترش اتومبیل‌ها در زمان جنگ سرد، فرودگاه به اتوبان تغییر کارایی داده و اکنون تبدیل به یک منطقه تفریحی و تفرجگاه عمومی‌شده است.

پناهگاه باربارااستولن (Barbarastollen)

پناهگاه باربارا استولن به‌عنوان یک آرشیو عظیم زیرزمینی است که به‌منظور حفظ میراث فرهنگی آلمان در هنگام جنگ‌های احتمالی در نظر گرفته شده بود. این پایگاه در نزدیکی شهر فرایبورگ واقع شده که حاوی ریزفیلم‌هایی است که درمجموع شامل نهصد میلیون عکس هستند.

عکس‌های که از موزه‌ها و آلمان ضبط شده است. این پناهگاه در سال ۱۹۷۴ ساخته شد که دارای مدارک و اسناد مهمی از جمله نقشه‌های محل‌های استراتژیک، قراردادهای نظامی و معاهده‌های صلح است. این سازه زیر ۴۰۰ متر سنگ به‌منظور مقاوم‌سازی در مقابل جنگ اتمی ساخته و برآورد شده است که مدارک موجود تا ۵۰۰ سال دیگر هم قابل استفاده خواهند بود.

مجموعه موزه روداکتال (Rodachtal)

مسلما دیوار برلین و جدایی دو آلمان غربی و شرقی از هم، روی زندگی مردم، مخصوصا زندگی روستایی تأثیرات فراوانی داشته است. مجموعه موزه روداکتال در مرز سابق توینگن و بایرن واقع شده است. در مجموعه موزه روداچتال (Rodachtal) مردم می‌توانند از عکس‌هایی که گویای مشکلات مردم روستایی در جنگ سرد است، بازدید کنند؛ وقایعی مانند راهپیمایی برای پایان دادن به مرزکشی، روستاهای کاملاًتخریب شده، تخلیه اجباری شهروندان از روستاها و مقابله آن‌ها با آلمانی‌ها.

خانه تاریخ (Haus der Geschichte)

خانه تاریخ در زمان جنگ سرد هم وجود داشت. وجود این موزه ربطی به جنگ سرد ندارد، اما بعد از پایان جنگ سرد، موزه اثرهایی از این جنگ هم در خود جای داده است. این مکان یکی از بهترین موزه‌های موجود در برلین برای بررسی عمیق‌تر تاریخ آلمان است. در کنار این موزه، نمایشگاه دائمی از ماشین‌های مورد استفاده در جنگ هم قرار دارد، از جمله این ماشین‌ها، بمب‌افکن آمریکایی، سوسک‌های آلمانی (فولکس) و اتومبیل‌های مخصوص حمل افسران نظامی دایر است. برای گردش در املاک و دارایی‌های فرماندهان آلمان غربی می‌توانید به تورهای گردشی این موزه بپیوندید.

پتونویل (Pattonville)

پتونویل نشانه‌ای از سایت‌های نظامی آمریکا است که در طول جنگ سرد بازسازی و مورد استفاده قرار گرفته‌اند. این محل توسط آمریکایی‌ها قبل از جنگ به‌عنوان محله مسکونی در شمال شهر اشتوتگارت تحت عنوان انجمن نظامی اشتوتگارت احداث شد و پس از جنگ جهانی دوم توسط آلمانی‌ها بازسازی و به نام ژنرال جورج پاتون نام‌گذاری شد. از سال ۱۹۵۵ تا ۱۹۹۲ پوتانوویل به‌عنوان مدرسه‌ای برای دانش‌آموزان آمریکایی استفاده شد که در اوج شلوغی ۱۲۰۰ دانش‌آموز در خود می‌توانست جای دهد. تا سال ۱۹۹۴ این مرکز توسط پست‌های نظامی محافظت می‌شد، اما بعد از آن به دولت آلمان واگذار و تبدیل به محل مسکونی شد. خیابان‌ها همگی به احترام آمریکایی‌ها به نام ایالت‌های مختلف نام‌گذاری شده است.

مودلارویت (Mödlareuth)

همانند روداچتال، مودلارویت یک روستای کوچک است که توسط پیشگامان جنگ سرد اروپا تقسیم شد. بخشی شمالی تبدیل به مستعمره شوروی در سال ۱۹۴۵ شد و تا سال ۱۹۵۲ به‌وسیله میله‌هایی از قسمت جنوبی جدا شده بود. پنج سال پس از اتحاد برلین، در سال ۱۹۶۶ این میله‌ها برداشته شد. سربازان آمریکایی در این منطقه و جایی به نام ملوداروت که به برلین کوچک شهرت دارد، اسکان داشتند. در سال ۱۹۸۳ در بازدیدی که رئیس‌جمهوری وقت آمریکا از این منطقه داشت به زبانی اعلام کرد که ما و آلمان یک ملت هستیم. در سال ۱۹۸۹ مرز به‌صورت کامل منحل شد و باقی‌مانده آن در طول یک سال بعدی به‌کل برچیده شد. امروزه موزه‌ای روی خرابه‌ها ساخته شده و دیوار و مرز را شبیه‌سازی کرده است تا مردم ‌به ‌دور از ازدحام، در جایی دیگر برلین را گشت بزنند.

دیدبانی آلفا (Alpha)

در جنگ سرد تصور بر این بود که آلمان شرقی، جاسوسی شدیدی از آلمان غربی انجام می‌دهد، این در حالی است که آلمان غربی هم در تلاش برای پی بردن به تحرکات آلمان شرقی بود؛ از جمله این تلاش‌ها ایجاد دیدبانی‌های متعدد در مرز بود. یکی از مهم‌ترین دیدبانی‌های موجود، دیدبانی آلفا است. این برج دیدبانی به‌صورت کامل در سال ۱۹۹۱ منحل شد و در حال حاضر به‌عنوان موزه و مرکز گردشگری محسوب می‌شود.