پارک ملی لیچفیلد استرالیا در آستانه یک تغییر بزرگ
استرالیا بیش از ۵۰۰ پارک ملی دارد که زمینهای متنوعی، از کوهها تا بیابانها تا جنگلهای بارانی را میتوان در آنها مشاهده کرد.
پارک ملی کاکادو میتوانست از لحاظ ماجراجوییهای مربوط به حیات وحش در زمینهای منتهی الیه شمالی استرالیا از شهرت زیادی برخوردار باشد؛ اما پارک ملی لیچفیلد که در ۷۰ کیلومتری جنوب داروین قرار گرفته است، بیشترین بازدیدکننده را دارد. بیشتر مسافران بینالمللی که وارد استرالیا میشوند، معتقدند هر فردی که به منطقهی «Down Under» وارد میشود، باید به هر دوی آنها سر بزند.
در اخبار جدیدی که برای مردم محلی و بازدیدکنندگان به یک اندازه هیجانانگیز بود، اعلام شد که دولت استرالیا یک بستهی مالی ۱۲٫۱ میلیون دلاری برای توسعهی پارک ملی لیچفیلد در ۱۲ ماه آینده تخصیص داده است تا پنج فضای مخصوص شنا، مسیرهای جدید کوهستانی برای دوچرخهسواری، مسیرهای رانندگی و سه کمپ جدید برای بازدیدکنندگان در آن احداث شود.
لورن مویس، وزیر گردشگری و فرهنگ، گفت:
این بستهی مالی، بزرگترین سرمایهگذاری انجام گرفته بر روی زیرساختهای جدید است تا لیچفیلد را به عنوان یک مقصد گردشگری برتر برای ماجراجویان آماده سازد.
همچنین، با تایید مالکان سنتی و صاحبان بومی این منطقه، دامنهی تجاری بیشتری در داخل پارک احداث خواهد شد. اگر چه این پارک را به افتخار یک کاوشگر بریتانیایی نامگذاری کردهاند، اما اینجا سرزمینهای سنتی مردم قبایل «Marrathiel» ،«Marranunggu» ،«Werat» ،«Warray» و «Koongurrukun» است.
در حال حاضر، بخش بزرگی از ۳۷۰٬۰۰۰ بازدیدکنندهای که هر سال به این منطقه سر میزنند، بیشتر وقت خود را در بیابانهای شمالی آن که وسعتی برابر با ۱۵۰۰ کیلومتر مربع دارد میگذرانند، آنها از «بتهلور» در سمت شمال، وارد منطقه میشوند و سپس به بازدید از «قلههای مغناطیسی ترمیت»، «بولی راکهول» و «آبشارهای فلورانس» سرسبز میروند. اما برنامهی بلندمدتی که دولت اندیشیده است مبنی بر توسعهی لاچفیلد، از جنوبیترین بخش در نزدیکی رود «دالی» به سمت آبشارهای فلورانس است تا بتوان به این طریق سفری یک روزه به غرب استرالیا داشت.
دیدگاه