ابهام در مورد پذیرش روش های آینده سفر در میان مسافران

قطارهای هایپرلوپ مثل هواپیماهای فراصوت پرواز می‌کنند، در بزرگراه‌های هوشمند حرکت می‌کنند، یا به صورت اتوماتیک از نقطه‌ی «الف» به نقطه‌ی «ب» می‌روند؛ این‌ها تصوراتی هستند که در مورد چگونگی سفر در آینده به ذهن مسافران خطور می‌کند و آن‌ها را هیجان‌زده و در عین حال، مضطرب می‌کند. این نتایج یافته‌های یک نظرسنجی است که توسط تراول زو (Travelzoo)، ناشر جهانی تجارب و پیشنهادات منحصر به فرد، با همکاری ITB برلین «ITB Berlin»، بر روی ۶۰۰۸ مصرف‌کننده در کانادا، فرانسه، آلمان، اسپانیا، انگلستان و ایالات متحده انجام شده است.

انتظارات مردم از سفر در آینده چیست؟

در این نظرسنجی، از مصرف‌کنندگان سوالی در مورد انتظارات آن‌ها از سفرهای آینده پرسیده شد. اتومبیل‌های بدون راننده در «بزرگراه‌های هوشمند» قبلا آزمایش شده‌اند، بنابراین جای تعجب نیست که کمی بیش از نیمی از مصرف‌کنندگان (۵۱٪) انتظار داشتند که این طرح تا سال ۲۰۳۰ به مرحله‌ی نهایی برسد. بعد از آن، هواپیماهایی که از سوخت‌های جایگزین استفاده می‌کنند (۳۶٪) و هایپرلوپ‌ها (۳۱٪) بیشتر مورد توجه قرار گرفتند که هر دو، توسط استارت آپ‌ها و شرکت‌های معروف زیادی طراحی شده و توسعه یافته‌اند. کمتر از یک سوم (۲۸٪) انتظار داشتند که شاهد بازگشت هواپیماهای صوتی در ۱۲ سال آینده باشند؛ این موضوع، علی‌رغم اثبات تاثیرگذاری این فن‌آوری توسط کنکورد و ادعاهای مطرح‌شده توسط کارخانه‌هایی مثل «Boom Supersonic» است که مدعی است پروازهای این هواپیماها تا سال ۲۰۲۲ آغاز خواهند شد.

مسافران به شدت لحظه‌شماری می‌کنند تا از مزایای این فن‌آوری‌های جدید بهره ببرند؛ تقریبا سه چهارم (۷۴٪) از آن‌ها موافق این موضوع هستند که کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای، احتقان و وابستگی به منابع سوخت سنتی می‌تواند به محیط زیست کمک کند. بسیاری از این افراد، همچنین به کم‌تر شدن زمان سفر (۸۸٪) و کاهش استرس ناشی از سفر (۶۳٪) به عنوان مزیت‌های سفرهای آینده اشاره کردند.

چرا مردم به سفرهای آینده اعتماد ندارد؟

با این حال، زمانی که در مورد هواپیماهای بدون خلبان صحبت می‌شود، مصرف‌کنندگان بیشتر از آن که از انتظارات‌شان صحبت کنند، از نگرانی‌های خود می‌گویند. تنها یک پنجم از افراد (۲۰٪) معتقد هستند که این هواپیماها تا سال ۲۰۳۰ به مرحله‌ی عملیاتی خواهند رسید. در واقع، به خاطر شک و تردید است که درصد قابل‌توجهی (۳۸٪) از این افراد بیان می‌کنند که ترجیح می‌دهند که برای رفتن به تعطیلات یا برگشتن از آن، ریسک «تلپورتانس» (دورنوردی) را امتحان کنند که این فن‌آوری هنوز حتی وجود خارجی هم ندارد.

اعتماد به فن‌آوری پرواز بدون خلبان در میان پاسخ‌دهندگان، بسیار کم است. فقط ۷ درصد اعتراف کردند که ترجیح می‌دهند در مقایسه با هواپیمایی که توسط سوخت‌های جایگزین پرواز می‌کند (۳۲٪) یا یک جت فراصوت (۳۱٪) از این نوع هواپیماها استفاده کنند. به طور کلی، بیشتر از سه چهارم (۷۶٪) مصرف‌کنندگان اعتماد کافی به این نوع فن‌آوری ندارند و ۷۸٪ از مسافرین گفتند که خیلی نگران ایمنی این نوع هواپیماها هستند (این رقم برای هواپیماهای فرا صوت و هایپرلوپ‌ها فقط ۵۵٪ بود).

جوئل براندون براوو، مدیر کل تراول زو انگلستان، توضیح می‌دهد:

پیشرفت در اتوماتیک‌سازی، هوش مصنوعی، طراحی و مواد، به همراه نیاز بشر، همگی با هم موجب شکل‌گیری انقلابی در شیوه‌ی سفر و گذران تعطیلات در آینده می‌شوند. اما تحقیق ما بر این نکته تاکید می‌کند که هنوز شکافی از بی‌اعتمادی در این زمینه وجود دارد که باید پر شود. تنها ۸٪ از پاسخ‌دهندگان در سراسر جهان می‌گویند که مشکلی با پرواز در یک هواپیمای بدون خلبان ندارند؛ بنابراین، پیامی که این آمار به کارآفرینان و تولیدکنندگانی که عجله دارند اولین‌ها را به بازار عرضه کنند، آن است که اکثریت قریب به اتفاق مشتریان احتمالی خود را باید از لحاظ ایمنی و قابل اعتماد بودن محصول خود، متقاعد کنند.

مصرف‌کنندگان نمی‌خواهند پول بیشتری بپردازند

علاوه بر این، مصرف‌کنندگان نگران هستند که شیوه‌های جدید مسافرت تنها برای لذت بردن عده‌ی اندکی فراهم شود. ۸۰٪ از آن‌ها معتقد هستند که این فناوری‌ها، محصولات لوکسی هستند که فقط عده‌ی کمی می‌توانند از آن‌ها استفاده کنند؛ و ۶۰٪ از آن‌ها تردید داشتند که بتوانند سفر مقرون به صرفه‌تری با این روش داشته باشند. تنها ۴ درصد از پاسخ‌دهندگان گفتند که آن‌ها آمادگی پرداخت «هزینه‌های خیلی بیشتری» نسبت به آن چه فعلا می‌پردازند، دارند. هزینه‌های هنگفتی برای تهیه‌ی این پیشرفت‌ها و زیرساخت‌ها پرداخت می‌شود که نیازمند بازپرداخت شوند؛ از این لحاظ می‌توان گفت که شنیدن این آمار نمی‌تواند خبر خوبی برای توسعه‌دهندگان آن‌ها باشد.

از لحاظ نوع حمل و نقل، مصرف‌کنندگان تمایل دارند که سرعت و مطلوبیت را با هم مرتبط بدانند؛ یعنی بر اساس این نظرسنجی، آمادگی اندکی در میان مسافران برای پرداخت «هزینه‌های بیشتر» برای استفاده از هایپرلوپ‌ها (به طور میانگین ۷٪ در فرانسه، آلمان و اسپانیا) و پروازهای فراصوت (۱۰٪ در انگلستان، ۱۷٪ در ایالات متحده آمریکا) وجود دارد که هر دو، نوعی از روش حمل و نقلی هستند که به شدت با مفاهیم «راحتی» و «لوکس» در هم تنیده‌اند.

با این حال، در صورتی که اتوماتیک‌شدن وسایل نقلیه، مانند هواپیمای بدون خلبان یا ماشین بدون راننده، منجر به حذف تخصص و مهارت انسانی شود، مسافران به صراحت خواهان پرداخت هزینه‌ی کمتری برای استفاده از این نوع سفرها در آینده خواهند بود؛ این همان نکته‌ای است که اهالی صنعت باید به آن توجه کنند.