دایناسور مومیایی، کشفی شگفت انگیز
مطالعه فسیل دایناسورها از دیرباز تاکنون اطلاعات بسیار ارزشمندی درباره زمین و حیوانات ماقبل تاریخ به ما داده‌اند، اما این کشف جدید به نام دایناسور مومیایی شگفتی بسیاری را برانگیخته است.
مقاله‌های مرتبط:
از ظهور دیرینه‌شناسی تا به حال، دانشمندان سعی بر این داشته و دارند که شکل ظاهری دایناسورها و دیگر موجودات ماقبل تاریخ را تصور کرده و به اثبات برسانند. اخیرا تیم Royal Tyrrell از موزه دیرینه‌شناسی آلبرتا، کانادا ما را در درک و شناخت این موجودات غول‌پیکر کمک کرده است. آن‌ها فسیل دایناسوری را کشف کردند که شامل اندام‌های شکمی، اندام‌های دفاعی و حتی پوست است که به‌صورت سالم و دست‌نخورده باقی‌مانده‌اند. درواقع این فسیل به قدری خوب حفظ شده است که برخی به آن لقب دایناسور مومیایی را داده‌اند.
یک اتفاق عظیم
کشف دایناسور مومیایی کاملا اتفاقی بود. در یک بعدازظهر معمولی در سال ۲۰۱۱ در معدن Alberta’s Millennium، شان فانک، کارگری که درحال کار با بیل مکانیکی بود به یک شی بسیار سخت برخورد کرد. فانک پیش از این هم با کانی‌ها یا فسیل‌های دریایی قدیمی بسیاری برخورد کرده بود، اما این یکی با همه آن‌ها فرق داشت.
بیشتر بخوانید:
پس از ۷۰۰۰ ساعت کار بر روی این فسیل، اکنون در موزه دیرینه‌شناسی Royal Tyrrell قرار دارد. این کشف، یک فسیل بسیار عالی از یک برجسته‌خزنده به نام nodosaur است که ۱۱۰ میلیون سال پیش می‌زیست. این موجود شباهت بسیاری به آنکلیسوز، یک خمیده‌خزنده با پوستی با ابزار دفاعی (روی پوستش) شبیه به میخ و یک دم دارد. تیم اکتشافی یک صخره ۶۸۰۰ کیلوگرمی را تراشیدند تا توانستند بدن دایناسور را به‌طور کامل از آن خارج کنند.
آن ۷۰۰۰ ساعت کار را به خاطر دارید؟ تمام این کار متعلق به یک نفر است: مارک میشل، متخصص موزه Royal Tyrrell. او در طول این دوره ۶ ساله، با مشقت بسیار سنگ را تکه‌تکه کرده و تنها ۸ ماه را به جمجمه اختصاص داد. با این وجود تنها زمانی که کارش را به‌طور کامل به اتمام رساند، متوجه اهمیت والای کار و جاودان ماندن نامش در کنار نام این فسیل شد.
بیشتر بخوانید:
- فسیل ۱۰۰ میلیون ساله دریای درون مرزی استرالیا بازبینی شد
- بازگشت فسیل های ۸ میلیون ساله زرافه ایرانی به کشور بعد از ۴۰ سال
مدفون در دریا
چطور این فسیل نسبت به دیگر فسیل‌هایی که دیرینه‌شناسان کشف کرده‌اند تا این حد سالم و دست‌نخورده باقی مانده است؟ دانشمندان معتقد هستند که این موجود پس از مرگ بلافاصله در قعر دریا دفن شده و کانی‌ها پوست و دیگر اعضای بدن او را دربرگرفتند. سپس با گذر قرن‌ها، صخره‌ها و رسوبات روی آن انباشته شدند.
هنوز اطلاعات بسیاری را از این فسیل می‌توان به دست آورد، اما دانشمندان علاقه بیشتری به تعریف دوران زندگی این موجود دارند. لایه‌های کراتینی که پوسته دفاعی حیوان (یا سلاح او) را تشکیل می‌دادند، آنچنان خوب حفظ شده که سرپرست موزه، دونالد هندرسون، آن را «سنگ‌نبشته‌ی سلاح» نامیده است.
بیشتر بخوانید:
جیکوب وینتر دیرینه‌شناس دانشگاه بریستول در مصاحبه‌ای با National Geography، که از کیفیت این نمونه بسیار شوکه شده بود چنین بیان کرد که «انگار تا دو هفته گذشته این موجود زنده بوده... تا به حال چنین چیزی ندیده‌ام».
دیدگاه