شروع به کار عملیات ساخت دومین تونل آبی کم عرض در ونکوور

زینب موحدی
زینب موحدی دوشنبه، ۱۶ بهمن ۱۳۹۶ ساعت ۰۸:۴۰
شروع به کار عملیات ساخت دومین تونل آبی کم عرض در ونکوور

تامین آب آشامیدنی و انتقال آن به مناطق مختلف در همه‌ی جهان موضوع مهمی تلقی می‌شود و هر کشوری تلاش می‌کند تا راه حلی مناسب برای رفع این مشکل بیندیشد.

مرحله‌ی پیش‌ساخت تونلی به عرض پنج متر و ارزشی بالغ بر ۴۳۰ میلیون دلار در منطقه‌ی مترو ونکوور (Metro Vancouver)، با عنوان دومین تونل آبی کم عرض، آغاز کرده است. هدف از این کار، تامین آب آشامیدنی منطقه‌ی لاور مین لند (Lower Mainland) است.

دارل موساتو، رئیس کمیته‌ی خدمات آب و برق «مترو ونکوور» و شهردار شهر ونکوور شمالی می‌گوید:

این کار، یک پروژه‌ی لوله‌کشی بسیار عظیم و سنگین است.

تونل جدید جایگزین دو تونل بزرگ‌تری می‌شوند که در سال‌های ۱۹۴۸ و ۱۹۷۸ نصب شده بودند و هر دوی آن‌ها اکنون در معرض تخریب ناشی از حتی یک زلزله‌ی متوسط قرار دارند. این واقعه منجر به قطع آب شیرین شهرهای برنابی (Burnaby)، نیو وست مینیستر (New Westminster) و سوری (Surrey) خواهد شد.

موساتو می‌گوید:

استانداردهای لرزه‌ای که امروزه به آن‌ها قائل هستیم در زمان ساخت آن تونل‌ها رعایت نشده‌اند.

تونل آبی

مترو ونکوور

از ابتدای سال جاری، کارگران شروع به حفاری یک گودال ۶۸ متری در محوطه‌ی کارگاه در جاده‌ی هاربر در ماپل وود (Maplewood) کرده‌اند. در پایین این گودال، آن‌ها از یک ماشین حفر تونل برای گذر از خاک‌ها و سنگ‌های رسوبی ۱٫۱ کیلومتری در بخش زیرین ورودی استفاده می‌کنند و به سمت شرق پیش خواهند رفت. سپس، در سمت بورنابی (Burnaby)، به اندازه‌ی ۱۰۸ متر به سمت بالا رفته و از میان سنگ‌ها حفاری خواهند کرد تا مستقیم به پارک مونتروس برسند.

ماساتو می‌گوید:

این تونل در سطحی بسیار پایین‌تر از سطح عبور جریان آب حفر خواهد شد. عمق آن به قدری خواهد بود که اگر شما قصد حفاری در زمین را داشته باشید، به هیچ‌وجه به آن نزدیک نخواهید شد.

دومین تونل کم عرض، در عمیق‌ترین بخش خود، تقریبا ۲۴ متر با سطح زمین فاصله خواهد داشت.

برای این کار نیاز به چند مجوز شهری است و در مورد مسائلی مانند طرح انتقال و جابجایی ۶۰,۰۰۰ متر مکعب سنگ و خاک، از مردم نظرسنجی خواهد شد. شاید این مواد را به سایت دفع دارای مجوزی در فریزر ولی (Fraser Valley) بفرستند.

ماساتو می‌گوید:

آن‌ها واقعا امیدوار هستند که این کار تاثیر بسیار کمی روی جامعه بگذارد.

طرح دومین تونل کم عرض در سال ۲۰۰۵ مطرح شد، اما برنامه‌ریزی دقیق آن تا سال ۲۰۱۵ به طول انجامید و گفته می‌شود که عملیات ساخت آن تا سال ۲۰۲۲ ادامه داشته باشد.

به تازگی، مترو ونکوور تونل مشابهی را زیر رودخانه‌ی فریزر و در راستای پل پورت مان ساخته است و پروژه‌ی دیگری هم در دست اقدام دارد که هدف از اجرای آن، جایگزینی لوله‌های آب استنلی پارک است.

مطالب مرتبط:

دیدگاه